معضل “اخوان المسلمین در قطر” و موضع آمریکا و کشورهای عربی خلیج فارس
واشنگتن: اولویت ما توقف کمکهای مالی دوحه به گروههای تروریستی است. اخوان المسلمین بخشی از مشکل منطقه است
نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد که در نشست کمیسیون امورخارجه کنگره آمریکا حضور داشت روز چهارشنبه ۲۸ ژوئن گفت اولویت دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا در بحران قطر متوقف کردن کمکهای مالی دوحه به گروه های تروریستی است.واشنگتن پایگاه نظامی در دوحه دارد، اما توجه اصلی ترامپ به نابودی داعش و تروریسم است.این بحران فرصت خوبی است تا دوحه از پشتیبانی گروه های تروریستی و حماس دست بردارد و کمکهای مالی خود به گروههایی که مایل به دیدن آمریکا در منطقه نیستند را قطع کند».
در پاسخ به این پرسش که آیا اخوان المسلمین بخشی از راه حل در منطقه خاورمیانه هستند، هیلی گفت: «من فکر میکنم این موضوع در دولت آمریکا مورد بحث قرار نگرفته است، من طرفدار اخوان المسلمین نیستم و فکر میکنم که آنها بخشی از مشکل در منطقه هستند نه کمکی برای حل آن».
از طرف دیگر انور قرقاش وزیر مشاور در امور خارجه امارات ضمن اشاره به این که تصمیم قطر در ارتباط با اخوان المسلمین است، طی یک سلسله توئیت فعالیتهای رهبران و هواداران گروه اخوان المسلمین در چندین کشور را مورد اشاره قرار داد و تاکید کرد که به منظور دفاع از قطر صورت میگیرد در حالی که شهروندان قطری اظهار نظری در این باره نمیکنند. وی این رفتار را دال بر آن دانست که انگیزه اخوان المسلمین نگرانی آنها نسبت به منافعی است که با حمایت مالی قطر مرتبط است، اما شهروندان قطری منفعتی در بریدن از محیط خلیجی خود نمیبینند.
قرقاش تاکید کرد: “کسی که پیگیر بحران کشور برادر باشد، فعالیت اخوان و رهروان آنها را مشاهده میکند، و خواهد دید راهی را که اینها میروند جهت وفاداری برای میهنهایشان نیست، بلکه برای احزاب و تغییر رژیمها و نیز برای ثروت و توهم کشور برادر است. قلمها و دستور کارهای حزبی به حرکت در آمده و سعی دارد کشور برادر را آزار داده از محیطش جدا کند، دغدغه اینها منابع مالی و طرحهایشان است، حمله و دفاع آنها به این دلیل است که درک کردهاند به آخرین نبردشان دست میزنند. شهروندان کشور برادر از معرکهای به راه افتاده دور هستند، زیرا درک میکنند که نتایج آن انزوای آنان از محیطشان است، به همین دلیل ابا دارند وارد نبرد با آسیاب بادی علیه برادران خود شوند، اما این صدای حزبی و مزدوران است که برخاسته است. مشاهده میشود که دستگاههای کشور برادر دچار سوء مدیریت و ارزیابی شده است، آیا نبرد جیغ و فریاد تبلیغاتی موفق خواهد شد در حالی که خویشاوندان ، محیط و ضمانت حقیقی خود را از دست میدهد؟ آنچه شگفتآور است و چه بسا چندان هم شگفتآور نباشد، این است که آنگونه که پیشبینی میکردیم، جبههگیری اخوان المسلمین علیه مردمان و میهنهایشان از آنها تنها عروسکهای خیمه شب بازی و بوقوکرنایی در خدمت پروژه ویرانگر حزبی ساخته است. شکست موضع اخوان المسلمین پیش بینی میشود.”