خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
روزنامه های مخالف دولت امروز هم زور زده اند تا عملکرد دولت در موضوعات مختلف را به چالش بکشند!!
روزنامه جوان در گزارشی با عنوان« هلال احمر يا ستاد بنفش؟! » مدعی شده است که پول ذخيره شده در هلال‌احمر در حال خرج شدن براي تبليغات دولت است. جوان در بخشی از این گزارش نوشته است:« جمعيت هلال احمر اگرچه طبق اساسنامه سازماني غير‌سياسي است، اما در طول تاريخ فعاليتش بارها از اين تعهد بي‌طرفي و بي‌غرضي خارج شده است. اوج اين سياسي‌كاري‌ها را مي‌توان در دولت يازدهم شاهد بود. حالا هم در آستانه انتخابات رياست جمهوري با نگاهي به روزنامه شهروند نه فقط حس نمي‌كنيد كه با رسانه رسمي جمعيت هلال‌احمر و انعكاس فعاليت‌هاي اين جمعيت به همراه اهداف آموزشي مواجه‌ايد، بلكه تيترها، عكس‌ها و مطالب اين رسانه كه از بودجه عمومي و بيت‌المال اداره مي‌شود، درست شبيه بولتن‌‌هاي انتخاباتي ستاد انتخابات دولت يازدهم است.
اگر اهل روزنامه‌خواني و پيگيري جريان‌هاي سياسي باشيد، تصديق مي‌كنيد كه روزنامه شهروند وابسته به جمعيت هلال‌احمر تنها در بخش بودجه به اين جمعيت وابسته است و خط و ربط مطالب و جريان‌سازي‌هاي اين رسانه به طور كامل از سوي اتاق‌فكر جريان اصلاحات هدايت مي‌شود، اما طي روزهاي اخير اتاق فرمان اين رسانه به جايي رسيده است كه تيترها، عكس‌ها و مطالب روزنامه شهروند به بولتن ستاد انتخاباتي دكتر روحاني تبديل شده و از اهداف رسمي جمعيت هلال احمر كيلومترها فاصله گرفته است. اين ماجرا به جايي رسيده كه صداي داوطلبان و امدادگران جمعيت هلال‌احمر را هم در آورده است. رفتار غير‌حرفه‌اي و غير‌قانوني روزنامه رسمي جمعيت هلال احمر در حالي است كه معاونت مطبوعاتي وزارت ارشاد پيش از اين با صدور اطلاعيه‌اي فعاليت‌هاي رسانه‌اي روزنامه‌هايي كه با بودجه عمومي و بيت‌المال ارتزاق مي‌كنند له يا عليه كانديداهاي انتخابات را ممنوع اعلام كرده است.»
عباس عبدي روزنامه‌نگار و تحليلگر نیز در یادداشتی در روزنامه اعتماد به احمد توکلی نامه نوشته است. در بخشی از این نامه می خوانیم:« آقاي دكتر احمد توكلي در هفته گذشته متني را خطاب به آقاي روحاني نوشته و منتشر كردند و در اين متن نسبت به اظهارات آقاي روحاني در اروميه و همدان و كرمانشاه اعتراض؛ و با ذكر بخشي از سخنان آقاي روحاني آن را نقد كردند و بيان اين مطالب را مصداق تيغ كشيدن به روي نظام جمهوري اسلامي ايران در هيات يك اپوزيسيون دانستند. اگر كسي جز آقاي توكلي از اردوگاه اصولگرايان چنين مطلبي را مي‌نوشت و منتشر مي‌كرد مساله‌اي نبود و آن را در كنار انواع و اقسام نوشته‌هاي جناحي دسته‌بندي مي‌كرديم و بايد با كرامت از كنار آن عبور مي‌شد. ولي از آنجا كه آقاي توكلي در مواردي نشان داده‌اند كه فراتر از تعلقات جناحي فكر كرده و عمل مي‌كنند بنابراين انتظار مي‌رفت كه اين نوشته نيز در پرتو همين پيش‌فرض خوانده و شنيده شود كه در اين صورت تاثير بسزايي داشت؛ پيش‌فرضي كه در اين زمينه خود را نشان نداده است.
ابتدا تاكيد كنم كه بنده نيز نسبت به مواضع آن دو روز آقاي روحاني نقد دارم و اين را روز گذشته و در روزنامه اعتماد منتشر كردم، ولي نقد بنده به كسي است كه به‌طور قطع در اين انتخابات از او حمايت مي‌كنم و اتفاقا اين نقد را هم معطوف به دفاع از جامعه و كشور و راي‌آوري او نوشتم. در عين حال معتقدم كه آقاي روحاني به نحوي واكنشي رفتار كردند و گمان مي‌كنم در ادامه شاهد اين موارد نخواهيم بود. ولي پرسشي كه از آقاي توكلي مي‌توان طرح كرد اين است كه به قول معروف آيا بهتر نيست كه ما يك سوزن به خود بزنيم و يك جوالدوز به ديگران؟ آيا آقاي توكلي هيچ كوششي كردند كه برنامه‌هاي سازماندهي شده عليه شخص دوم كشور را كه نامزد رياست‌جمهوري هم هستند در گلستان و سپس فرودگاه اروميه و همدان نقد كنند؟ به‌طور قطع كسي باور نخواهد كرد كه چنين اقداماتي خودبه‌خودي و بدون حمايت‌ها و سازماندهي ويژه انجام شود. آيا جناب آقاي توكلي حتي يك نيشگون آرام از برنامه‌ريزان اين اقدامات گرفتند؟ حداقل مي‌توانستند به آقاي روحاني متذكر شوند كه ما انتظار نداشتيم كه شما از اين رفتارها عصباني شويد و در ضمن آن رفتارها را نيز محكوم مي‌كردند.»
