شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
صفحه اول » اجتماعی و سیاسی » حسن روحانی به جالی خالی فرهنگ در کارکرد امور در ایران امروز اذعان کرد.

حسن روحانی به جالی خالی فرهنگ در کارکرد امور در ایران امروز اذعان کرد.

حسن روحانی با انگشت گذاشتن روی بی اخلاقیهای ضدفرهنگی شامل حمله با پاره آجر به دکترعلی مطهری و عدم صدورجواز پخش “ربنای استاد شجریان” به جالی خالی فرهنگ در کارکرد امور در ایران امروز اذعان کرد.
مجادله‌ها برنامه محوری را به حاشیه برد.
اگر کاندیداها دست کم سرفصل‌های کلیدی‌ترین برنامه‌ فرهنگی‌شان در دولت آینده را مطرح می‌کردند، زمینه قضاوت درباره کاندیدای ایده آل در این عرصه فراهم می‌شد؛ اما اکنون که هیچ یک از کاندیداها درباره حوزه فرهنگ مواضع شفافی نگرفته‌اند، نمی‌توان نسبت به عملکرد ایشان داوری کرد. با وجود آنکه «فرهنگ» در کنار «سیاست» یکی از دو بخش دومین مناظره کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری بود اما در نهایت هیچ یک از شش کاندیدای ریاست جمهوری، برنامه خود را برای این حوزه تشریح نکرد و مجادله‌ها برنامه محوری را در مناظره دوم نیز به حاشیه برد؛ رویکردی که طبیعتاً کمکی به انتخاب مردم ایران نخواهد کرد.
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه انتقادهای جدی از نادیده گرفتن «فرهنگ» از موضوعات مناظره‌های انتخاباتی منتشر شد، مناظره دوم که قرار بود «سیاسی» (سیاست داخلی و خارجی) باشد، «سیاسی – فرهنگی» شد تا بدین ترتیب، خطای رخ داده در برنامه ریزی برای مناظره‌ها پوشانده شود؛ اما همان طور که قابل پیش بینی بود، وسعت مباحث سیاسی آنچنان قابل توجه بود که فرهنگ را به حاشیه ببرد.در جریان این مناظره پرسش‌هایی درباره مسائل فرهنگی مطرح شد که البته به خوبی طراحی نشده بود و عمدتاً حاوی مفاهیم کلی بود؛ اما همین پرسش‌ها نیز با پاسخ کاندیداهای ریاست جمهوری همراه نشد و شش چهره حاضر در این مناظره ترجیح دادند به کلی گویی درباره فرهنگ بپردازند و تمرکزشان بر مجادله‌های سیاسی باشد که تجربه نشان داده تأثیر بیشتری در جهت دهی به رأی عمومی دارد و از این منظر چنین مجادله‌هایی قابل درک است.

با این وجود، انتظار می‌رفت، کاندیداها به فرهنگ توجه بیشتری می‌کردند و فراتر از اشاره گذرا به باید و نبایدها و برخی دستاوردهایشان در این حوزه عمل می‌نمودند. بدون شک، بازیگر اصلی این دوره از انتخابات و عملکردشان در این عرصه‌ها برای عموم مردم چندان پوشیده نیست و بنابراین تکرار این سوابق، آورده‌ای برای رأی دهندگان ندارد.

در مقابل، اگر کاندیداها لااقل سرفصل‌های کلیدی‌ترین برنامه‌ فرهنگی‌شان در دولت آینده را مطرح می‌کردند، زمینه قضاوت درباره کاندیدای ایده آل در این عرصه فراهم می‌شد؛ اما اکنون که هیچ یک از کاندیداها درباره حوزه فرهنگ مواضع شفافی نگرفته‌اند، نمی‌توان نسبت به عملکرد ایشان داوری نمود. البته ممکن است در روزهای آینده از سوی ستادهای کاندیداها، برنامه‌ فرهنگی اعلام شود؛ اما فرصت به چالش کشیده شدن برنامه فرهنگی کاندیداها توسط رقبا امروز از دست رفت.

در این میان، نباید یک واقعیت را فراموش کرد و آن اینکه نگاهِ حداقلی به فرهنگ در گفتمان کاندیداهای ریاست جمهوری و حتی صداوسیما که طراح این مناظره ها بود، برگرفته از برآوردهای صورت پذیرفته از مطالبات عمومی است. وقتی قشر وسیعی از مردم دغدغه چندانی در این زمینه ندارند، چرا باید کاندیداهای ریاست جمهوری انرژی وقتشان را برای ارائه برنامه فرهنگی -به زعم برخی- «تلف» کنند؟

با این حال، ای کاش برنامه‌ محوری بیش از پیش مورد تأکید قرار می‌گرفت و لااقل در عرصه سیاسی و اقتصادی که کاندیداهای ریاست جمهوری عمده مباحثشان حول و حوش آن بود، به جای مجادله برنامه های سیاسی و اقتصادی شان را تشریح می کردند. در همین رابطه، مجری که نقشش به قرعه کشی، قرائت پرسش‌ها و  تذکر بابت پایان وقت محدود شده بود، می‌توانست این نقش را نیز داشته باشد که از کاندیداها مکرراً بخواهد برنامه شان را بگویند. آیا در مناظره سوم شاهد ارائه برنامه‌ای خواهیم بود؟ باید صبر کرد و دید؟