جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
صفحه اول » اجتماعی و سیاسی » نامه بیست و ششم محمد مهدوی فر به رهبری

نامه بیست و ششم محمد مهدوی فر به رهبری

محمد مهدوی فر در بیست و ششمین نامه خود به رهبر نظام از ایشان خواست  که در استانه فرارسیدن عید نوروز زندانیان سیاسی عقیدتی را ازاد و به آغوش خانواده هایشان بازگرداند.

در زیر توجه شما را به متن کامل نامه محمد مهدوی فر به رهبری جلب میکنیم.

رهبر محترم جمهوری اسلامی ایران

آیت‌الله سید علی خامنه‌ای

بعد از سلام و عرض احترام

پیشاپیش فرا رسیدن عید نوروز را به شما تبریک می‌گویم و از خداوند بزرگ می‌خواهم، سالی که پیش رو داریم، سالی مهم و سرنوشت‌ساز برای شما و مردم مظلوم ایران باشد.

در آستانه‌ی این مناسبت فرخنده از شما می‌خواهم:

۱) همان‌طور که حضرت‌عالی در هنگام تحویل سال نزد همسر و فرزندان و نوه‌های دلبند خودتان هستید، دستور فرمایید تا در این روزها که روزهای سرسبزی و طراوت و شادمانی است، زندانیان بی‌گناه سیاسی و عقیدتی، به خصوص مادران و پدران و به ویژه مادرانی که فرزندان شیرخوار و خردسال دارند، از زندان آزاد شوند تا به عزیزان خود ملحق شوند.

بهتر است این کار خداپسندانه، هر چه زودتر انجام پذیرد تا در مدت یک هفته‌ای که به عید باقی مانده است، آثار شکنجه‌های ناشی از تحمل انفرادی و بازجویی، از روح و روان آن‌ها تا حدودی زدوده شود.

بسیار شادی‌آفرین و غرورانگیز است که این انسان‌های مظلوم و بی‌گناه در موقع خواندن دعای تحویل سال به جای حضور در سلول‌های کثیف و تنگ و تاریکِ سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، در منزل خودشان باشند و دست در گردن فرزندان و عزیزان دلبندشان​ داشته باشند.

۲) یکی از کارهای خوبی که شما هرساله، همزمان با تحویل سال انجام می‌دهید این است که با قرائت پیام‌های نوروزی، با مردم عزیز صمیمانه سخن می‌گویید و در آن پیام‌ها از سالی که گذشت با همه گرفتاری‌هایش و در سالی که پیش رو داریم از همه‌ی سختی‌هایش، می‌گویید و مردم را به تحمل صبر و پایداری دعوت می‌کنید و این از سنت‌های ارزنده‌ای است که از زمان حضرت امام (ره) مرسوم بوده است.

از وقتی که من حضرت‌عالی را می‌شناسم، شاید کمتر زمانی باشد که شما سخنرانی کرده باشید یا پیامی داده باشید و در آن فراموش کنید، از خطر دشمن بگویید.

معمولاً در همه‌ی سخنرانی‌هایتان بارها و بارها خطر دشمن را گوشزد می‌کنید و این مهم را متذکر می‌شوید که ما هر چه بدبختی می‌کشیم به خاطر نفوذ و توطئه‌ی دشمنان است.

پیشنهاد من این است که چون در ایام عید، طبع انسان‌ها، لطیف و مهربان می‌شود​، حضرت‌عالی نیز در راستای همگامی و همراهی و همرنگی با بهار استثنائاً در پیام‌های نوروزی خودتان، این لفظ دشمن را به کار نبرید و در این باره اصرار نورزید و ادامه‌ی تذکرات بجا و شایسته‌ی خودتان را در باره‌ی توطئه و نفوذ دشمنانِ داخلی و خارجی به بعد از این روزهای مبارک موکول کنید.

البته این‌طور نیست که مردم ایران در همین ایام نیز دشمن واقعی خود را فراموش کنند و از یاد او غافل شوند. من خودم در میان مردم هستم و می‌بینم که مردم همیشه خطر دشمن را به یکدیگر تذکر می‌دهند.

بیشتر مردم ایران عقیده دارند که دشمن اصلی آن‌ها شیطان بزرگ است و هر لحظه از شر او به خدا پناه می‌برند و به پیشگاهش دست دعا و تضرع می‌برند تا خداوند حالا دیگر آن‌ها را از شر این دشمن کینه‌توز و ریاکار نجات دهد.

۳) تا به امروز بیست و هفت سال است که جناب‌عالی بنا به سلیقه‌ی شخصی خودتان که همه‌ی ما از مبنای آن بی‌خبریم، سال‌ها را نامگذاری می‌کنید.

من در قانون اساسی هر چه جستجو کردم برای توجیه این کار شما هیچ مؤید قانونی نیافتم و در قوانین عادی نیز هیچ ماده و تبصره‌ای نیافتم که در آن نام‌گذاری سال‌ها را لازم دانسته و آن را جزو وظایف رهبری شمرده باشد.
با این‌حال کم نیستند مدیرانی که بر یکدیگر پیشی می‌گیرند تا هرچه زودتر از نامی که شما بر سال جدید نهاده‌اید، باخبر شوند تا بلافاصله بنرهای حاوی تمثال مبارک حضرت‌عالی را در ابعاد چند متر در چند متر تهیه کنند و نامی را که شما برای سال جدید تعیین کرده‌اید بر آن بنویسند و بر روی داربست‌های بزرگ در بهترین نقاط تبلیغاتیِ داخل شهرها و بزرگراه‌ها​ و گذرگاه‌ها نصب کنند.

با ملاحظه‌ی‌ سمینارهای گران‌قیمتی که من از نزدیک شاهد آن بوده‌ام و تبلیغات ممتد صدا و سیما و همه‌ی هزینه‌های جانبیِ مرتبط با این موضوع در تمامی ادارات و ارگان‌ها، می‌توان گفت، از رهگذر نام‌گذاریِ سال‌ها توسط شما هر ساله میلیارها تومان هزینه به بیت‌المال تحمیل می‌‌شود که با شعار اقتصاد مقاومتیِ شما و دیگر شعارهایتان هیچ‌گونه سازگاری ندارد.

اگر فرض کنیم فایده‌ای نیز بر این کار مترتب باشد که نیست، من ضرر این کار را به مراتب بیش از فایده‌ی آن می‌دانم.

افزون بر ضررهای مادی که این کارِ شما دارد، یک ضرر معنوی بزرگ نیز دارد و آن این است که بازار چاپلوسی و فرهنگ ریاکاری را در میان مدیران رونق می‌دهد و این امری مذموم و ناپسند است. بنابراین حضرت‌عالی به عقیده‌ی من شرعاً و اخلاقاً و قانوناً مجاز به انجام این کار نمی‌باشید.

برای شما سالی خوب و سرنوشت‌ساز آرزو می‌کنم.
محمد مهدوی فر
تخریب‌چی و غواص دفاع مقدس
بیست و سوم اسفند نود و پنج