سیاست اعلام شده نظام حاکم بر ایران: هر”کسی” در سمت ماباشد ما هم با اوئیم، و هر”کسی” از ما فاصله بگیرد، ماهم از او دور میشویم.

اظهارات رهبر نظام در اجلاسیه فلسطین منتشر شد، که در آن مباحثی چون محور مقاومت، انتفاضه، فعالیت گروه های مقاومت و مسئله و قضیه فلسطین مورد توجه قرار گرفته است.

سر تیتر مجمل این مباحث به این قرار است:
یک: رهبر نظام به تبیین مبانی مقاومت و حمایت از فلسطین و عدم سیاست زدگی در موضوع فلسطین پرداخت و با صراحت اعلام کرد اگر مقاومت نبود معلوم نبود فلسطین به کجا می رسد. او مقاومت را در سطوح مختلف تشریح کرده و مهمتر از همه برای اولین بار سیر مقاومت اسلامی فلسطین به ویژه پس از انقلاب مورد بازخوانی قرار گرفت. توجه رهبر نظام  به موضوع مقاومت لبنان و دستاوردهای آن نوید بخش عزم جدی گروه های فلسطینی در آینده است. رهبرنظام  در متن سخنرانی اش با توجه به همه جوانب از تمامی گروه های فلسطینی نام برده و ذکر مصداق کرد این نشان میدهد چتر مقاومت اسلامی بیش از آنکه سیاسی و یا جریانی باشد بر سر هر آنکس که در برابر اسرائیل بایستد پهن شده و مقاومت اسلامی از تمامی افراد و گروه ها حمایت خواهد کرد.دو: رهبرنظام  از انتفاضه سوم گفت و آن را نوید بخش پیروزی های آینده نامید. اینکه چرا رهبری انتفاضه را مبدا مهمی میداند باید در آمارها و بررسی دو انتفاضه گذشته دانست. به صراحت می توان گفت مقاومت در دو انتفاضه گذشته چنان خسارت های مالی بر رژیم اشغالگر قدس وارد کرد که قابل جبران نیست. به طور مثال با آغاز انتفاضه دوم رشد ناخالص داخلی رژیم اشغالگر قدس از مثبت 4/6 به منفی شش دهم رسید و این یعنی فاجعه در زیرساخت های اقتصادی اسرائیل. در کنار آن بیکاری با رشد افزایشی مواجه بود و به ده درصد رسید.  صادرات از 24 درصد به منفی 11 و  واردات نیز با منفی 4 درصد مواجه شد. به واقع اقتصاد اسرائیل با کلمه انتفاضه نابود شد و تایید رهبرنظام نسبت به موج انتفاضه سوم خسارت های به مراتب بدتری به اقتصاد اشغالگران وارد می سازد. از این منظر تاکیدات او نسبت به تبعات اقتصادی انتفاضه قابل توجه است.

سه:  توجه رهبر نظام  به مساله فلسطین است. او در ابتدای بیانات به این موضوع اشاره داشت، بویژه آن که در این چند ماه شاهد افزایش سطح ارتباط میان دولت های اسلامی منطقه با اسرائیل هستیم.  نباید فراموش شود که ملت فلسطین تا قبل از انقلاب در ایران نسبتاً مورد فراموشی قرار گرفته بود و اولین گروه های فلسطینی همچون جهاد اسلامی با کمک نظام حاکم بر ایران شکل گرفتند. از این منظر نیز موضعگیری رهبر نظام حائز اهمیت است.