نظام ایران اظهارات مقام های آمریکایی در زمینهٔ سلاح شیمیایی را بیاساس خواند/
لندن – ایرنا – جمهوری اسلامی ایران در چهارمین کنفرانس بازنگری کنوانسیون سلاحهای شیمیائی در شهر لاهه، ادعای آمریکا درباره مخفیکاری در زمینهٔ تسلیحات شیمیایی را بیاساس خواند.
درحالی که دومین روز کنفرانس اعضای کنوانسیون سلاحهای شیمیایی در شهر لاهه در هلند در جریان بود، سفیر آمریکا در جریان سخنرانی خود، ایران را متهم به نقض این کنوانسیون کرد.
تبعات اتهامات جدید آمریکا علیه ایران درباره تسلیحات شیمیایی
کنت وارد در جریان این سخنرانی که بخشهایی از آن به اقدامات سوریه و روسیه نیز اختصاص داشت، گفت جمهوری اسلامی درباره تأسیسات تولید گازهای شیمیایی خود گزارشی به سازمان منع سلاحهای شیمیایی نداده و واشینگتن مدتهاست در این زمینه نگران است.
آقای وارد همچنین افزوده که ایران «برنامهای برای تولید گاز اعصاب جهت استفاده در مقاصد تهاجمی» را به پیش میبرد.
هانا کاویانی/ رادیوفردا- ۰۱/آذر/ – ۱۳۹۷ – درباره این اتهامات هانا کاویانی از رادیو فردا با مارک فیتزپاتریک مدیر اجرایی انستیتوی بینالمللی مطالعات استراتژیک در واشینگتن گفتوگو کرده است.
ارزیابی شما از اتهاماتی که مطرح شده چیست؟
سفیر آمریکا اتهاماتی را مطرح کرد که ما پیشتر نشنیده بودیم. تا امروز ایالات متحده در موقعیتی نبود که با قاطعیت بگوید که ایران به تعهدات خود بر مبنای کنوانسیون منع استفاده از سلاح های شیمیایی پایبند بوده است. اما هیچ گاه ایران را به نقض آن هم متهم نکرده بود و حال این اتهام را مطرح کرده و نمونههایی هم ارائه داده که من پیشتر نشنیده بودم. این کمی شبههانگیز است که این اتهام زمانی مطرح شده که آمریکا در حال اعمال فشار حداکثری بر تهران در زمینه مجموعهای از موضوعاتی است که واشینگتن درباره آنها نگرانی دارد. من فکر میکنم کشورهای زیادی با آمریکا در این زمینه همراه نخواهند شد و فکر خواهند کرد که این اتهامات آمریکا الزاما سند نداشته باشد. اما من همه شواهد را ندیدهام و نمیتوانم در اینباره اظهارنظر کنم.
یکی از نمونههای نقض تعهد که مورد اشاره آمریکا قرار گرفته مربوط به دهه هشتاد میلادیست. کنت وارد گفته ایران سلاح شیمیایی به لیبی فرستاده است. به نظر شما چرا تا امروز این موضوع از سوی آمریکا مطرح نشده بوده؟
ببینید آمریکا درباره تواناییهای ایران در زمینه سلاح شیمیایی اظهار نظرات منفی کرده بود اما این موارد همیشه در زمینه توانایی بود و نه اینکه یک برنامه تسلیحات شیمیایی داشته باشد. حال من نمیدانم که آیا شواهد تازهای در این زمینه دارد که پروندهای مستدل در این زمینه تشکیل دهد یا خیر. من این را بیشتر با تلاش آمریکا برای اعمال فشار بر ایران ارزیابی میکنم و اینکه هر ابزار ممکنی را دارد به فهرست اضافه میکند.
آیا باید منتظر پیامدهایی در این زمینه برای تهران باشیم که این موضوع تبدیل به پروندهای جدیتر شود؟
من فکر میکنم اتهاماتی وجود دارد که باید درباره آن تحقیق شود اما در عین حال به نظرم بیشتر کشورها در این زمینه برای فشار بر ایران، همراه آمریکا نخواهند شد چون انگیزه آن را سیاسی ارزیابی خواهند کرد. به نظرم سوالاتی وجود دارد که ایران باید به آنها پاسخ دهد از جمله سلاحهای شیمیایی که به لیبی فرستاده شده بوده، و این وقتی که لیبی دست از برنامه تسلیحاتی خود برداشت آشکار شد، و آمریکا میگوید مبدا برخی تسلیحات به ایران میرسد و به نظرم سوال موجهیست. اما در عین حال این به نظرم نقض کنوانسیون نیست. با این حال خوب خواهد بود که ایران شفافیت بیشتری در این زمینه داشته باشد.
آیا به نظر شما سازمان منع سلاح های شیمیایی ابزار لازم را برای درخواست شفافیت بیشتر از سوی ایران در اختیار دارد؟
به نظرم این سازمان ابزار زیادی در این زمینه در اختیار ندارد چون ایران عضو این سازمان است و روسیه، متحد ایران هم عضو هست و احتمالا مانع خواهند شد که این سازمان بخواهد این پرونده را دنبال کند. این سازمان میتواند سوالها را مطرح کند، اما نمیتواند به طور واقعی برای دریافت پاسخ تلاش کند. سازمان منع سلاحهای شیمیایی آن قدرت تحقیق و تفحص را ندارد و اعضای شورای آن هم چنین اختیاری را به این سازمان نخواهند داد چون روسیه و سایرین آن را وتو خواهند کرد.
یعنی اگر بخواهیم مثلا با آژانس بین المللی انرژی اتمی مقایسه کنیم، این سازمان اختیارات لازم برای پیشبرد چنین پرونده ای را ندارد.
درست است. ابزار راستی آزمایی ِ در اختیار این سازمان به اندازه ابزار آژانس موشکافانه نیست. آژانس نظارت و دسترسی روزانه بر تاسیسات اتمی ایران دارد اما سازمان منع سلاحهای شیمیایی تنها در مواقع خاص ماموریتهای راستیآزمایی دارد و خیلی هم تمایل ندارد که چنین ماموریتهایی را انجام دهد، حتی در زمانهایی که اختیار داشته، به دلایل سیاسی خیلی تمایل نداشته اقدام کند. اما در عین حال باید به مثلا پرونده سوریه هم اشاره کنیم که این سازمان بسیار فعال عمل کرده است. در زمینه ایران اتهاماتی در زمینه فعالیتهای پیشین هست و همینطور توانایی بالقوه برای تولید سلاح شیمیایی مطرح شده که شواهد زیادی در زمینه آن در دست نیست، اما در مورد سوریه از سلاح شیمیایی استفاده شد و شواهد، اتهام را متوجه دولت سوریه میکند و این سازمان برای پیگیری این اتهامات بسیار فعال بوده است. اما در نهایت به نظرم حوزهای که مهمترین مسئولیت متوجه ایران میشود اتحادش با اسد است که از سلاح شیمیایی استفاده کرده است و میتوان گفت ایران به دلیل این رابطه مقصر است.
به گزارش بامداد شنبه ایرنا، رضا نجفی مدیرکل صلح و امنیت بین المللی وزارت امور خارجه ایران به اظهارات ‘کنت وارد’ نماینده آمریکا در سازمان منع سلاحهای شیمیایی که پنجشنبه گذشته ادعا کرده بود ایران برای «جنگافزارهای شیمیایی» برنامه دارد و درباره تأسیسات تولید گازهای شیمیایی خود گزارشی به سازمان منع سلاحهای شیمیایی نداده است، پاسخ داد.
متن کامل جوابیه ازاینقرار است.
ما از اتهامات بیاساس و جدید آمریکا آنهم در دوره دولت فعلی این کشور تعجب نمیکنیم و قاطعانه آنها را رد میکنیم. همانطور که وزیر امور خارجه ایران در توئیت خود نوشته است: «اگر آنها بگویند شاید ایران مسئول آتشسوزی کالیفرنیا است زیرا به شنکش کردن جنگلها کمک نکردیم یعنی دقیقا همان کاری که فنلاندیها میکنند» نباید تعجب کنید.
اما اجازه دهید نگاهی به واقعیتها بیاندازیم:
1ـ در طول هشت سال جنگ که رژیم صدام به ایران تحمیل کرد آمریکا به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد چشمش را به روی استفاده گسترده و وحشیانه از سلاحهای شیمیایی علیه غیرنظامیان بست و با این عمل مسئولیت رنج و شهادت دهها هزار ایرانی که هنوز برخی از آنها به سبب سلاحهای شیمیایی رنج میبرند و به شهادت میرسند بر دوشش میباشد. برخی از این جانبازان در این کنفرانس حضور دارند. مواد اولیه این سلاحهای شیمیایی را شرکتهای آمریکا و متحدانش فراهم کردند. دلایل محکمی همچون اسناد آنسکام وجود دارند مبنی بر اینکه بسیاری از شرکتهای آمریکایی و غربی فنآوری و مواد و تجهیزات لازم را به صدام دادند تا برنامه سلاحهای شیمیایی خود را توسعه دهد. با توجه به اینکه همه این شرکتها باید از دولتهای خود مجوز صادرات کسب میکردند امکان نداشت که این شرکتها بتوانند بدون نظر دولت آمریکا مواد پیشتاز سلاحهای شیمیایی را به صدام منتقل کنند. بنابراین آمریکا باید به دلیل همدستی در چنین جنایات جنگی پاسخگو باشد.
2ـ گزارشهای مربوط به استفاده از سلاحهای شیمیایی از سوی گروههای تروریستی در سوریه بسیار نگرانکننده است. بدیهی است که این گروههای تروریستی نمیتوانستند عوامل شیمیایی سمی را بدون حمایت و کمک خارجی به دست بیاورند و یا بهتنهایی سلاحهای شیمیایی را تولید و استفاده کنند. این وضعیت خیلی شبیه به دهه 1980 است که ارتش صدام توانست سلاحهای شیمیایی را به دست بیاورد و از آنها استفاده کند.
3ـ نباید فراموش کرد که آمریکا تنها کشور دارنده سلاح عضو کنوانسیون سلاحهای شیمیایی است که هنوز انهدام ذخایر تسلیحات شیمیایی خود را کامل نکرده است درحالیکه تمام امکانات مالی و فنی لازم را برای انجام این کار در اختیار دارد. علاوه بر آن آمریکا تحفظ خود را در پروتکل 1925 ژنو پس نگرفته است و هنوز برخلاف تعهدات کنوانسیون حق خود را برای استفاده از سلاحهای شیمیایی محفوظ میداند. در اختیار داشتن ذخایر سلاحهای شیمیایی در کنار تحفظ نسبت به پروتکل مزبور این فرض را به ذهن متبادر میسازد که آمریکا میخواهد در عدم پایبندی کامل به کنوانسیون، ذخایر سلاحهای شیمیایی خود را به عنوان بهاصطلاح یک ذخیره استراتژیک حفظ کند. آمریکا در این کنفرانس باید بیانیهای رسمی بدهد که فوراً تحفظ خود نسبت به پروتکل ژنو را پس میگیرد و هرگز تحت هیچ شرایطی از سلاح شیمیایی استفاده نمیکند و باقیمانده سلاحهای شیمیاییاش را بهموقع منهدم میکند.
4ـ متحد وفادار آمریکا در خاورمیانه یعنی رژیم اسرائیل نیز با کمک این کشور سلاحهای شیمیایی خود را توسعه داده است که یکی دیگر از موارد عدم پایبندی آمریکا است.
5ـ تاریخ آمریکا در زمینهٔ توسعه سلاحهای کشتارجمعی و استفاده از این سلاحهای غیرانسانی بسیار سیاه است. آمریکا سلاحهای هستهای تولید کرد و آنها را در هیروشیما و ناکازاکی بکار برد و صدها هزار شهروند غیرنظامی را کشت. آمریکا سلاحهای شیمیایی تولید کرد و آنها را در جنگ ویتنام بکار برد و بیش از 400 هزار نفر را کشت. آمریکا برخلاف تعهداتش طبق کنوانسیون، سلاحهای شیمیایی رهاشده خود را که در ویتنام و کشورهای همسایه باقی گذاشته اظهار نکرد. این واقعیتی است که اخیراً آشکارشده است و حاکی از مورد دیگری از عدم پایبندی آمریکا است.
6ـ آمریکا به تعهدات خود نسبت به ماده 11 کنوانسیون نیز پایبندی نداشته است و با اعمال تحریمهای یکجانبه علیه سایر کشورهای عضو نهتنها در توسعه اقتصادی و تکنولوژیک کشورهای عضو مانعتراشی کرده بلکه از واردات و خرید کالاهای لازم برای نیازهای بشردوستانه از قبیل دارو و تجهیزات پزشکی و محصولات کشاورزی جلوگیری کرده است. این واقعیتی است که دیوان بینالمللی دادگستری در رأی اخیر خود آن را تصدیق کرده است.
7ـ آمریکا درحالیکه وانمود میکند نگران عدم پایبندی سایر کشورها است نسبت به قطعنامه 2231 شورای امنیت که خود از بانیان آن بود هرگز پایبندی نداشته است. آمریکا همچنین سایر کشورهای عضو سازمان ملل را مجبور میکند تا این قطعنامه و همچنین منشور سازمان را نقض کنند. آمریکا حتی متحدان خودش را هم به دلیل پایبندی به قطعنامه شورای امنیت تنبیه میکند و مضحک است که اکنون از نگرانی نسبت به عدم پایبندی دیگران صحبت میکند.
8ـ علاوه بر آن آمریکا در دروغ گفتن به جهان درباره وجود سلاحهای کشتارجمعی سابقه تاریخی دارد. در فوریه سال 2003 وزیر خارجه وقت این کشور در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد برای حمله به عراق به جامعه بینالملل دروغ گفت. نتیجه حمله این بود که با استفاده از همه نوع سلاح ازجمله سلاحهای مختلکننده اعصاب، اقدام به کشتن هزاران نفر ازجمله بسیاری از شهروندان غیرنظامی کرد. ظاهراً ارتش آمریکا دروغهای مقامات این کشور را باور کرده بود و همه گوشه و کنار عراق را جستجو کرده بود. آنها سرانجام صدام را در یک سوراخ پیدا کردند ولی نتوانستند حتی یک مورد سلاح کشتارجمعی بیابند. هرچند 6 سال بعد آمریکا مدعی شد که چیزهایی پیداکرده ولی آنها را منهدم کردند. اگر این قضیه درست باشد آمریکا نسبت به کنوانسیون عدم پایبندی داشته است زیرا باید این موضوع را به سازمان منع سلاحهای شیمیایی اظهار میکرد و همه آنها را منتقل و تحت نظارت سازمان آنها را منهدم میکرد. اما اگر این قضیه راست نباشد پس یکبار دیگر آمریکا به جهان دروغ گفته است.
8ـ آمریکا از فعالیتهای تروریستی در خاورمیانه حمایت میکند و در واقع این کشور مادر همه گروههای تروریستی است. رئیسجمهوری کنونی آمریکا این موضوع را در جریان مبارزات انتخاباتی خود بهروشنی مورد تائید قرار داده و گفته است که دولتهای قبلی آمریکا «بنیانگذار داعش» بودهاند و در تشکیل سایر گروههای تروریستی و افراطگرا نیز دست داشتهاند. این اعترافی تلخ ولی مطابق با واقعیت بود. تمام این واقعیات نشان میدهد که آمریکا نمیتواند خود را نگاهبان کنوانسیون معرفی کند.
تقاضا دارم این پاسخ به عنوان سند رسمی کنفرانس بازنگری ثبت گردد و در تارنمای سازمان قرار گیرد