روزنامه «دی ولت» آلمان چهارشنبه 19اوت 2020 در گزارشی با استناد به «منابع اطلاعاتی غربی» نوشت که حزب‌الله لبنان در سال‌های 2013 و 2014 محموله‌های بزرگی از نیترات آمونیوم را که وزن 3 محموله از آنها ما بین 630 الی 670 تن بوده با میانگین ارزشی بالغ بر 381.340 یورو از طریق بندر بیروت، فرودگاه لبنان و یا مرز زمینی با سوریه وارد کشور لبنان کرد.

دبی-العربیه.نت فارسی/ طبق گزارش روزنامه «دی ولت» آلمان اولین محموله از نیترات آمونیوم به وزن 270 تن و با ارزش 179,399 یورو در 16 ژوئیه 2013 از ایران به دست حزب الله لبنان رسیده بود. در 23 اکتبر همان سال نیز محموله دیگری از نیترات آمونیوم به وزن 270 تن و به ارزش 140,693 یورو به حزب الله لبنان تحویل داده شده بود.درباره محموله سوم اما آنچنان که «العربیه.نت» از ترجمه وب‌سایت روزنامه دولت مطلع شده هیچ‌گونه جزئیاتی از قبیل وزن یا ارزش آن منتشر نشده است. محموله چهارمی از ماده نیترات آمونیوم به وزن 90 الی 130 تن به میانگین قیمت 61,248 یورو در 4 آوریل سال 2014 از ایران به حزب الله تحویل داده شده است.«سپاه قدس» شاخه برون مرزی سپاه پاسداران ایران به فرماندهی قاسم سلیمانی که در اوایل ژانویه سال 2020 در حمله پهپاد آمریکایی در اطراف فرودگاه بغداد کشته شده، مسئولیت انتقال این محموله‌های نیترات آمونیوم و تحویل آنها به حزب الله لبنان را برعهده داشته است.

هر چند هنوز مشخص نیست که این محموله‌ها همان نیترات آمونیومی باشد که در بندر بیروت انبار شده انتقال این محموله‌های نیترات آمونیوم از ایران به حزب الله لبنان اما همزمان با ورود کشتی «Rhosus» به بندر بیروت بوده که محموله 2750 تنی از نیترات آمونیوم را از مبدا کشور گرجستان به مقصد یک شرکت ساخت مواد منفجر در کشور آفریقایی موزامبیک حمل می‌کرده اما در بندر بیروت توقیف، مصادره و در انبار شماره 12 بندر بیروت تخلیه شده بود.

این روزنامه درباره محموله‌ای که در 23 اکتبر سال 2013 به لبنان انتقال داده شده گفته این محموله نیترات آمونیوم به وسیله کانتینرهای نرم و بوسیله هواپیما از ایران به لبنان انتقال داده شده بود و محمد جعفر القصیر عضو در حزب الله لبنان که از سال 2018 در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است طرف لبنانی دریافت کننده این محموله‌های نیترات آمونیوم ارسالی از ایران بوده که همزمان با محموله نیترات آمونیوم کشتی «Rhosus» وارد بیروت شده است.

محمد جعفر القصیر همان‌طور که در گزارش روزنامه آلمانی دی ولت به نقل از متیو لویت «Matthew Levitt» کارشناس امور حزب الله و مدیر برنامه Reinhard برای مبارزه با تروریسم در انستیتوی واشنگتن آمده و نیز توسط «العربیه. نت» از آرشیو اخبار «اونلاین» درباره آن اطلاعاتی جمع‌آوری شده کسی است که فرماندهی «یگان 108» در تشکیلات حزب الله لبنان را بر عهده دارد که از مقر آن در دمشق ماموریت تسهیل انتقال سلاح و فناوری‌های نظامی از ایران به حزب الله لبنان از طریق سوریه را بر عهده دارد و شاید او انتقال دهنده اصلی نیترات آمونیوم از ایران به تونل‌ها و دخمه‌های حزب‌الله در لبنان باشد.

بنا به گزارش این روزنامه محمد جعفر القصیر ملقب به حاج هادی است که فرماندهی تیم موسوم به «یگان 108» حزب الله را بر عهده دارد و یکی از برادرانش با نام حسن داماد حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان است و دیگر برادر او «احمد القصیر» عامل حمله انتحاری 11 نوامبر 1982 به ساختمان فرماندار نظامی اسرائیلی در شهر صور در جنوبی‌ترین مناطق لبنان است که در یکی از مناسبت‌ها از سوی حسن نصرالله «امیر الشهدا» لقب گرفته بود.

شایان ذکر است انفجار بزرگ بندر بیروت که منجر به کشته شدن 180 تن، مجروح شدن نزدیک به 6000 نفر و بی‌خانمان شدن نزدیک به 300 هزار نفر شده یکی از خونبارترین و ویرانگرترین حوادث تاریخ لبنان است که خسارت‌هایی به میزان 10 الی 15 میلیارد دلار به جای گذاشته و کماکان 30 نفر در شمار مفقودان این حادثه هستند.

به گفته یکی از فعالان مدنی لبنان، درآغاز جنبش مدنی این کشور، توافقی ضمنی میان انقلابیون در خصوص نپرداختن و بی‌طرف سازی موضوع حزب‌الله و سلاح آن وجود داشت اما اوضاع ظرف هفته‌های گذشته به کلی دگرگون گردید.

فارس الحلبی فعال مدنی که از اکتبر گذشته در سازمان دهی برپایی تظاهرات علیه طبقه حاکم در لبنان نقش ایفا کرده، با توضیح این موضوع به خبرگزاری فرانس‌پرس افزود: «در آغاز این تحرک، گونه‌ای توافق در خصوص کنار گذاشتن موضوع حزب‌الله و سلاح آن وجود داشت که همواره موضوعی بحث‌برانگیز و مورد اختلاف در کشور بوده‌ است. معترضان خواهان نشان‌دادن وحدت‌ملی و انگشت گذاشتن بر امور وحدت‌بخش میان طیف‌های گوناگون بودند که مبتنی بر مطالبات معیشتی و پرداختن به وضعیت اسف‌بار اقتصادی کشور و بازخواست از مسئولان فاسد بود.»

شکستن تابوها

وی افزود: «اما این صحنه زمانی شروع به دگرگون شدن کرد که روشن شد، حزب‌الله در صدر جهاتی قرار داشته که اقدام به سرکوب تظاهرکنندگانی کرده که در میدان‌های بیروت شعار داده بودند «همه یعنی همه» که عملاً هیبت حزب‌الله را شکست تا جایی که ناسزاگویی‌ها شامل حال حزب‌الله شد و دیگر هیچ تابو یا امر مقدسی در خصوص این حزب برقرار نماند.»

الحلبی در ادامه گفت: «حزب‌الله همان حاکم مطلق‌العنان است و تمامی امور لبنان زیر نظر این حزب قرار دارد و این حاکم مطلق‌العنان است که همیشه متحمل مسئولیت نتایج منفی رویدادها می‌باشد.»

چه بسا سخن الحلبی در بردارنده واقعیت‌های عینی زیادی باشد زیرا چند روز پس از انفجار مهیب بندر بیروت در 4 اوت که بیش از 180 کشته برجای گذاشت، تظاهرکنندگان خشمگین از اهمال‌کاری‌ها و فساد طبقه حاکم، تندیس‌های رهبران سیاسی را به دار آویخته و در این بین تندیس حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله نیز استثناء نگردید در حالی که در گذشته چنین کاری باعث بروز چند دستگی و تنش می‌شد.

در همین اثنا دادگاه جهانی ویژه لبنان نیز یکی از اعضای حزب‌الله را در موضوع ترور رفیق الحریری نخست‌وزیر پیش لبنان، مجرم شناخت که این امر بر شدت خشم و غضب مردمی علیه این حزب افزود.

به رغم بالاگرفتن موج نارضایتی و خشم مردمی علیه این حزب تحت‌الحمایه ایران، دست کم کارشناسان و فعالان سیاسی تضعیف‌شدن حزب الله را بعید می‌دانند؛ خصوصاً با توجه به این موضوع که این حزب از زرادخانه نظامی عظیمی برخوردار است.

این درحالی است که حزب‌الله از 7 می 2008 عناصر مسلح خود را در خیابان‌های بیروت انتشار داده و هر جهتی که اقدام به دست بردن در شبکه ارتباطات ویژه این حزب کند را درمعرض تهدید قرار داده که این کار با خشم شدید مردمی در لبنان مواجه شده‌است.

جنگ سوریه و دخالت نظامی حزب‌الله در آن در کنار نظام سیاسی نامطلوب در لبنان درپی سالیان حضور حزب‌الله در سوریه، باعث بالا رفتن خشم و انتقادها علیه این حزب شده ‌است.

از این زمان بود که ریزش مردمی محبوبیت حزب‌الله آغاز گردید که زرادخانه نظامی‌اش از ارتش لبنان بزرگتر است.

سرنگونی دو کابینه

با آغاز تظاهرات علیه کابینه پیشین در چندماه قبل، میدان ریاض الصلح و میدان شهدا در قلب بیروت شاهد تجمع‌های توده‌های خشمگین بود که بارها هدف هجوم جوانان طرفدار حزب‌الله و ضرب و شتم معترضان و منهدم کردن چادرهای تحصن آنها بود.

حزب‌الله از سر سخت‌ترین مخالفان سقوط کابینه سعد الحریری در آن برهه بود اما هیئت دولت در پی فشارهای معترضان محبور به استعفا شد و کاربینه بعدی با حمایت حزب‌الله بریاست حسان دیاب روی کار آمد اما این کابینه نیز چند ماه بعد زیر فشار تظاهر کنندگان خیابانی و پس از انفجار مهیب در بندر بیروت استعفا داد که 181 کشته و بیش از 6 هزار زخمی را برجای گذاشت و منهدم شدن بخش‌های گسترده‌ای از بیروت را به دنبال داشت.

این رویدادها ضربه تازه‌ای از سوی افکار عمومی لبنان به حزب‌الله بود و بر حجم نارضایتی شدید مردمی علیه این حزب افزود.