خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
جبل الطارق، در انتهای جنوبی شبه‌جزیره ایبری قرار دارد و هم مرز اسپانیاست اما انگلیسی ها که چند صد کیلومتر با این منطقه فاصله دارند، مدعی مالکیت آن هستند.تنگه جبل الطارق، دریای مدیترانه را به اقیانوس اطلس وصل می‌کند . مساحت این منطقه ۶٫۷ کیلومترمربع (۲٫۶ مایل مربع) است. نام منطقه و کوه معروف آن، از نام طارق بن زیاد فاتح مسلمان اندلس و بخش غربی اروپا اخذ شده است.زمامداران امپراتوری فرتوت و زهوار در رفته انگلیس، هر گاه دچار توهم قدرت شدند، کافی است به یاد بیاورند که چرا نام این منطقه و تنگه، “جبل الطارق” یا Gibraltar است.
طارق بن زیاد، یکی از سرداران دستگاه خلافت اموی که رهبری سپاه اسلام در جریان فتح اندلس و شکست ویزیگوت‌ها در عهد ولید بن عبدالملک را برعهده داشت. تنگه جبل‌طارق به واسطه عبور او به همراه لشکریانش به نام وی نامگذاری شد.[۱] مورخان اسلامی در اصل و نسب او دچار اختلاف نظرند، بعضی او را از بربر‌های شمال آفریقا و کارتاژ می‌دانند که اسلام را از جدش به ارث برده بوده و سومین نسل مسلمان آفریقا بوده‌است.[۲] گروهی او را ایرانی زاده و از مردم همدان می‌دانند که غلام موسی بن نصیر امیر آفریقا بوده که یا آزاد شده یا با او هم پیمان بوده‌است.[۳] اما اکثریت مورخان در اینکه او از موالی بوده‌است، اتفاق نظر دارند.[۴]
فتح اندلس[ویرایش]نوشتار اصلی: فتح اندلسانگیزه فتح اندلس را متعلق به جولیان تاجر نصرانی می‌دانند که به ایالات طنجه که مردم آن نصرانی بودند رفت‌وآمد داشته و از آن سرزمین بازها و اسبهای گزیده و ارزشمندی برای ردریک پادشاه ویزیگوت آورده بود.[۵] منابع داستان را اینگونه نقل می‌کنند که جولیان دختر خود را برای تحصیل به شهر طلیطله (تولدو) پایتخت ویزیگوت فرستاد. ردریک که پادشاهی اسپانیا را غصب کرده بود او را فریب می‌دهد .جولیان از سر خشم برای انتقام جوئی از مسلمین کمک خواست.[۶][۷] در سال ۷۱۰ م گروهی مرکب از ۴۰۰ نفر سرباز مسلمان به جنوبی‌ترین دماغه اسپانیا حمله کردند که آن منطقه به اسم سردار آن‌ها طریف،طریفه نامیده شد. این لشکر کشی موفق باعث شد مسلمین در سال بعد عزم خود را در فتح اسپانیا جزم کنند.[۸] در ۷۱۱م هفت هزار نفر در کشتی‌هایی که جولیان تدارک دیده بود به نزدیکی تنگه جبل طارق آورده شدند این هفت هزار نفر اکثریتبربر بودند و فرماندهی آنان با طارق بن زیاد بود.[۹] به علت غیبت ردریک که مشغول نبرد با شورشیان شمال بود، مسلمانان توانستند ابتدا عامل ردریک، تئودمیر، را شکست داده و دژهای آن ولایت را تصرف کند.[۱۰] با رسیدن این خبر به ردریک، وی شتابان به طلیطله بازگشت تا خطر احتمالی را دفع کند. وی در پایتخت خود به بسیج نیروها مشغول شد و یکی از فرماندهان خود را به نام ادیکو به جنگ با طارق فرستاد اما وی در نبرد با طارق شکست خورد و دشت‌های فرنتره را به مسلمانان تسلیم کرد.[۱۱] یا شکست ادیکو و حرکتش به سمت پایتخت، ردریک به سمت جنوب آمد و در دره گوادالته در ۱۹ ژوئیه به مسلمانان حمله کرد. از آن سوی موسی بن نصیر پنج هزار نفر کمک فرستاد و که پس از ۳ روز سرانجام نتیجه قطعی جنگ به نفع مسلمانان بود و ردریک نیز پس از فرار به طرز نامعلومی کشته شد.[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵] پیروزی مسلمانان در نبرد گوادالته ساختار مرکزی حکومت ویزیگوت را درهم شکست در نتیجه راه اسپانیا برای طارق باز شد.[۱۶] او ابتدا عازم قرطبهشد و در استجنه گروهی از پناهندگان ویزیگوت را شکست و حمایت یهودیان را بدست آورد او با بخشی بزرگ از سپاه خود به سمت طلیطله پایتخت اسپانیا رفت و آنجا را بدون مخالفت شدید به تصرف درآورد او زمستان را در همان شهر ماند و در اکتبر قرطبه را با هفتصد سوار تصرف کرد.[۱۷] طبق گفته منابع موسی بن نصیر با شنیدن موفقیت‌های طارق در اندلس به او حسادت می‌کند و با سپاهی ۱۸ هزار نفری که اکثریت آن عرب بودند عازم اسپانیا می‌شود.[۱۸][۱۹] موسی و طارق در استرقه بهم پیوستند و در همان زمان یعنی ۷۱۴م از خلیفه ولید دوم فرمان بازگشت دریافت کردند. گویا بین آن دو اختلافاتی به وجود آمده بود.[۲۰]پانویس[ویرایش]↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ آل علی، تاریخ اسلام در اروپای غربی، ۷۹.↑ آل علی، تاریخ اسلام در اروپای غربی، ۷۹.↑ آل علی، تاریخ اسلام در اروپای غربی، ۷۹.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ ابن قوطیه، تاریخ فتح اندلس، ۳۴.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ محمد عبدالله عنان، تاریخ دولت اسلامی در اندلس، ص ۳۹.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ ابن قوطیه، تاریخ فتح اندلس، ۳۵.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ محمد عبدالله عنان، تاریخ دولت اسلامی در اندلس، ص ۴۰.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۳.↑ ابن قوطیه، تاریخ فتح اندلس، ۳۵.↑ وات، اسپانیای اسلامی، ۱۴.↑ ابن قوطیه، تاریخ فتح اندلس، ۳۶.
