برشیت برای فرود دور ماه هر بار در مداری بزرگتر خواهد گشت تا گرانش ماه آن را به سوی خود بکشد.

بی بی سی فارسی/  نخستین کاوشگر اسرائیل با یک موشک فالکون از پایگاه فضایی کیپ کاناورال در فلوریدای آمریکا به فضا پرتاب شد و دو ماه دیگر بر سطح ماه خواهد نشست. این اولین ماموریت بین سیاره‌ای با سرمایه خصوصی است.

این کاوشگر که برشیت نام دارد دو روز از سطح ماه عکسبرداری خواهد کرد و آزمایش‌هایی درباره میدان مغناطیسی ماه انجام خواهد داد.

یوناتان وینتروب، یکی از بنیانگذاران پروژه به بی‌بی‌سی گفت: “دقیقا در لحظه‌ای که موشک فالکون از افق می‌گذشت، ماه بر فراز کیپ کاناورال برآمد که به نظر من کاملا برای پرتاب اولین کاوشگر اسرائیلی به ماه نمادین بود.”

پیش از این فقط آمریکا، روسیه و چین بر سطح ماه سفینه فرود آورده‌اند که همگی با سرمایه دولتی بوده است.  

برشیت، یکی از اسفار پنج‌گانه، به معنای ازل در عبری، پروژه‌ای غیرانتفاعی است که در سال ۲۰۰۷ شکل گرفت، وقتی گوگل برنامه “لونار اکس‌پرایز” خود را اعلام کرد که بر اساس آن، گوگل به هر گروه غیر دولتی که می‌توانست سفینه‌ای را در ماه بنشاند، جایزه مالی می‌داد.

هیچ از یک گروه‌هایی که در این رقابت شرکت کردند، نتوانستند در مهلت تعیین شده کار را به انجام برسانند و جایزه را از دست دادند اما برخی گروه‌ها وعده دادند که کار را به اتمام برسانند. سازمان اسپیس آی ال، سازمان آقای وینتروب، هم یکی از آنها بود.

اگر برشیت که صد میلیون دلار خرج برداشته به سلامت بر ماه بنشیند، از آن عکسبرداری و میدان مغناطیسی ماه را بررسی خواهد کرد. برشیت قرار است در نیمکره شمالی ماه در یک دشت گدازه به نام دریای آرام (Mare Serenitatis) فرود بیاید، منطقه‌ای که ناهنجاری‌های میدان مغناطیسی آن برای ما مشخص شده است.

برشیت که ۵۸۵ کیلوگرم وزن دارد در یک جا نخواهد ماند و چند ساعت بعد از فرود به پانصد متر آن سوتر خواهد جهید. ماه میدان مغناطیسی یکپارچه ندارد و در سطح آن، سنگ‌هایی با شدت‌های مختلف مغناطیسی هست.

 

برشیت ۵۸۵ کیلوگرم وزن دارد

پروفسور اُدِد آرونسون سرپرست دانشمندان پروژه می‌گوید: ” اگر بتوانیم مغناطیس این سنگها را اندازه بگیریم، می‌توانیم شروع کنیم به فهمیدن اینکه این مغناطیس کی و چگونه بوجود آمده.”

علاوه بر این، تیم برشیت با همکاری ناسا یک بازپس‌تابنده (retroreflector) را به ماه خواهد فرستاد تا در کنار بازپس‌تابنده‌هایی قرار بگیرد که در پروژه آپولو به ماه منتقل شدند و برای اندازه‌گیری فواصل و رویدادهای ماه استفاده می‌شوند.

موتور برشیت را یک شرکت بریتانیایی ساخته که برای ماهواره‌های مخابراتی زمین‌گرد موتور می‌سازد، بنابراین برای ماموریت ماه در موتورش تغییراتی داده است. این موتور باید سفینه را در گرانش ماه قرار دهد و آن را به سلامت بر ماه بنشاند.

شرکت سازنده موتور می‌گوید: “معمولا وقتی از موتورهای ما استفاده می‌شود پس از روشن شدن، ساعت‌ها کار می کنند، حتی روزها و هفته ها تا آنها را خاموش کنند.”

“این به موتور فرصت زیادی برای خنک شدن می دهد. اما در این مورد از ما می‌خواستند که موتور روشن شود، متوقف شود و چند ثانیه بعد وقتی بسیار داغ است دوباره روشن شود، برای فرود و برای جهش.”

نتیجه پروژه هر چه باشد راه را برای ورود هر چه بیشتر بخش خصوصی باز خواهد کرد. هم سازمان فضایی آمریکا و هم اروپا گفته‌اند برخی پروژه‌های کاوش ماه را به بخش خصوصی واگذار خواهند کرد.