خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
گفت وگوي ملي منحصر به اصلاح‌طلبان و اصولگرايان فاقد کارایی است
1397/09/05
زماني كه نامي را براي يك موضوع يا رويداد انتخاب مي‌كنيم بايد تمام جنبه‌هاي مربوط به آن را در برداشته باشد. براي مثال اگر برخي جريان‌هاي سياسي سخن از گفت‌وگوي ملي به ميان مي آورند، نمي‌توانند آن دسته يا جناح‌هايي كه اعتقادي به مانيفست جريان‌هاي خاص را ندارند از دايره مذاكرات خارج بدانند و حلقه اين گفت‌وگو را خلاصه به دو جناح كنند. شايد در دهه 70 يا اوايل دهه 80 مي‌توانستيم مدعي شويم كه قدرت در ميان دو جريان چپ و راست تقسيم شده است ولي اين روزها و با توجه به آن‌كه جريان‌هاي تازه‌تاسيس فراواني در كشور به وجود آمده‌اند نمي‌توان بازي را منتهي به جريان‌هاي اصولگرا و اصلاح‌طلب دانست. جدا از جريان‌هايي كه از جناح‌هاي راست و چپ به وجود آمده‌اند، جرياني نيز وجود دارد كه رده‌هاي سياسي آن با هيچ‌كدام از جناح‌هاي سياسي ايران همخواني ندارد و معتقد به راهي جدا از آن‌هاست. اين جريان را مي‌توان همان بهاري‌ها يا ياران احمدي‌نژاد خواند؛ آن‌هايي كه مدت‌هاست در سياست‌هاي ايران خود را صاحب راي مي‌دانند و اعتقاد دارند كه بايد در بازي‌هاي سياسي وارد شوند. در همين راستا و براي بررسي نگاه اين جريان به گفت‌وگوي ملي به سراغ حجت‌الاسلام والمسلمين بهمن شريف‌زاده رفتيم كه در ادامه مشروح گفت‌وگوي اين فعال سياسي را با«قانون» مي‌خوانيد.
به نظر شما به عنوان يكي از افراد نزديك به محموداحمدي‌نژاد، گفت وگوی ملی دراین بازه زمانی چه کمکی می تواند به حل مشکلات کشور کند؟
گفت وگویی که با انگیزه هم افزایی انجام گیرد، تنها راه حل مشکلات اجتماعی بشر بوده، هست و خواهدبود. باور و اعتقادم این است که همه مسائل را همگان دانند و یکایک انسان‌ها از حقیقت، بهره دارند اگرچه بهره آن‌ها متفاوت باشد؛ برای همین، راه تعالی و ترقی را در هم افزایی گسترده با اندیشه‌های گوناگون می‌دانم.به نظر من مشاجره و تنازع، نه فقط مشکلی را حل نمی‌کند که سبب افزایش مشکلات می‌شود. بنده به جای تقابل اندیشه ها و جریان های فکری، تعامل را پیشنهاد می کنم. تقابل با افکار دیگران، ریشه در پنداری غلط دارد. آن‌ها که خود را حق مطلق می پندارند و حقیقت را فقط نزد خود می‌دانند، چاره ای جز تقابل با دیگران پیش روی خود نمی بینند. متاسفانه جریان‌های چپ و راست در کشور ما همیشه اثبات خویش را در تخطئه و نفي دیگران تعقیب کرده‌اند، وقتی به مناظره پرداخته اند، یا يكدیگر را تخریب کرده یا درصدد غلبه بر طرف مقابل برآمده اند.
با توجه به انتقادهايي كه به رويه جريان‌هاي سياسي داريد، اگر قرار به انجام گفت‌وگوي ملي باشد، دراین گفت وگو چه مباحثی باید مطرح شودتا کمک حال وضعیت کشور شود؟
مردم و حقوق آن‌ها موضوعاتی است که باید مورد توجه همه جریان‌های کشور قرارگیرد. مردم، پشتوانه نظام و پاسداران این آب و خاک هستند، پس به نظر من برای حل بحران‌های کشور باید مورد توجه قرارگیرند. آن‌ها که به جای منافع عموم مردم به منافع حزبی و هواداران خویش می اندیشند، توان و توفیق حل بحران‌ها و مشکلات را نخواهند داشت، چرا که به هم افزایی نخواهند رسید.
اگر به مولفه‌هايي كه به آن اشاره داريد توجه شود، این گفت‌وگو برای حل مشکلات کلان کشور نیز کارآمد است؟
بي‌شک گفت وگویی که با انگیزه هم افزایی و موضوع مردم و منافع ایشان انجام گیرد، راه حل همه مشکلات کشور خواهد بود. محصول این تعامل، مجموعه بزرگی از حقیقت است که رافع کاستی‌ها و برطرف کننده مشکلات است. تعامل جریان‌ها، حقایق موجود نزد آن‌ها را به یكدیگر پیوند زده و برآیند بزرگی از حقیقت را نتیجه می‌دهد که از پتانسیل بزرگی برای حل مشکلات برخوردار است.
از آنجايي كه شما يك روحاني هستيد، حوزه و همچنين وحدت میان حوزویان چه کمکی می تواند به انجام گفت وگوی ملی و مسائلی که این روزها دچار آن هستیم، کند؟
حوزه و حوزویان فقط با عرضه قرائتي از دین و شریعت، توان گره گشایی از کشور را دارند که به تخطئه و تکفیر نینجامد، بلکه رهایی بخش بوده و سبب تالیف عقول و قلوب باشد. نگاه انحصارگرایانه و محدودکننده نه فقط مشکلی را برطرف نمی‌سازد بلکه بر آن‌ها خواهد افزود. چنین نگاهی افکار متفاوت را تخطئه می‌کند و به تعامل و هم افزایی نمی انجامد.
آیا شما قبول دارید این گفت وگو فقط باید بین دو جریان اصولگرا واصلاح‌طلب باشد یا جریانات دیگر نيز باید دراین گفت وگو شرکت کنند؟
از آنجا که تعامل و هم افزایی، مبتنی بر اعتقاد به بهره مندی همگان از حقیقت است، پس منحصر ساختن گفت وگو به چند جریان سیاسی مثل اصلاح‌طلب و اصولگرا به شدت مخالف هم افزایی و فاقد کارایی است. افراد و جریان‌هایی که مخالف حضور برخی جریان‌های فکری در گفت وگو و هم‌اندیشی هستند، فاقد مبنا برای گفت وگوی سازنده هستند. متاسفانه بسیاری از جریان‌های سیاسی کشور در پوسته سخت ایدئولوژیک قرار دارند و به تخطئه دیگر جریان‌ها عادت کرده‌اند. وقتی به مناظره می‌پردازند، مجادله می‌کنند و به شکست رقیب می اندیشند. با چنین نگاهی، هرگز نمی‌توانند به گفت‌وگویی سازنده بپردازند. تعامل و هم افزایی فقط در پرتو باور یکدیگر تحقق می یابد و چنین باوری با انحصار گفت‌وگو به برخی جریان‌ها ناسازگار است.
زیاده‌خواهی‌های جریانات مختلف تا چه حد در جدل‌های سیاسی کشور تاثیرگذار‌است؟
زیاده خواهی، عامل فساد و ظلم محسوب مي‌شود و به نظر من مشکلات کشور، معلول زیاده خواهی برخی افراد در جامعه ماست.
جريان‌هايي كه از آن‌ها سخن گفته شد برای گفت وگو باید چه آورده ای داشته باشند؟
برنامه‌هایی برای احقاق حقوق مردم از قبیل حق آزادی و انتخاب و دیگر حقوق ملت بايد در دستور كار باشد. احقاق حقوق مردم، همه آن‌ها را برای یک هم‌افزایی گسترده جمع کرده و پتانسیل بزرگی را آزاد می سازد.
به نظر شما آیا اقتدارگرایان به پای ميز گفت وگو می‌آیند؟
تجربه نشان داده که اگر جریان‌ها درصدد غلبه خویش و نفی دیگر افکار و جریان‌ها نباشند و به جای رقابت به دنبال بهره‌مندی از افکار دیگر جریان‌ها باشند، چنان اطمینان و جاذبه ای پدید می‌آورند که به مرور همه جریان‌ها را به گفت وگو راغب می‌کند.
شما از شخصيت‌هاي نزديك به احمدی‌نژاد هستيد، آيا اين جريان اعتقادی به گفت وگو، به ویژه گفت وگوی ملی با جناح‌هاي ديگر سياسي دارد؟
تعامل و هم افزایی از مهم‌ترین باورهای آقاي احمدی نژاد در مَنِش و رفتار اجتماعی است. ايشان تعامل اندیشه ها را از مظاهر عدالت و تقابل با اندیشه‌ها را از مظاهر ظلم در رفتار اجتماعی می‌داند. ما همیشه از تعامل و هم افزایی استقبال می‌کنیم و با تقابل اندیشه‌ها مخالفیم. نشست جریان‌ها را در صورتی می پسندیم که نه برای تقابل و رقابت، بلکه برای تعامل در جهت حل مشکلات مردم انجام‌پذیرد
