خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛
*******
** باید مسأله خود با اسرائیل را حل کنیم تا معیشت مردم درست شود!
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم «علی بیگدلی» نوشت:
«اتحادیه اروپا توان مقابله با آمریکا را مخصوصا از جهت اقتصادی ندارد… اکنون حدود ۱۰، ۱۵ روز است که از جانب اتحادیه اروپا صحبتی درباره برجام نمی‌شنویم و صحبت آقای سیدعباس عراقچی هم آخرین آب‌سردی بود که بر تن برجام ریخته شد. طرح سه ماده‌ای پیشنهادی اتحادیه اروپا به وزارت خارجه ما که در کنفرانس امنیتی مونیخ به دکتر ظریف ارائه شد و البته مورد قبولشان واقع نشد و قرار شد که در ایران با مقامات مطرح کند. ملاقاتی که بین وزیر نفت ایران و وزیر نفت عربستان در وین صورت گرفت، می‌تواند پیام‌های جدیدی داشته باشد و نشانه‌ای از نرمش سیاست منطقه‌ای و بین‌المللی باشد. بنابراین باید به سرعت سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی‌مان را تغییر دهیم. نظام بین‌المللی کاملا درحال تغییر است و این تغییر نظام هم با خود قواعد جدیدی را می‌آورد. درواقع سرچشمه همه خصومت‌ها در دست اسرائیل است.
برجام کاملا از بین رفته و باید به‌دنبال سیاست‌های بعد از برجام باشیم و این سیاست‌ها را با نظام جدید بین‌المللی تنظیم کنیم. ..آمریکا می‌خواهد ایران را به یک پدیده بین‌المللی تبدیل کند و هم کشورهای عرب همسایه ما و هم کشورهای اروپا و هم روسیه و چین را علیه ما تجهیز کند. ما می‌توانیم با تدبیر، انسجام داخلی و شفافیت با مردم فشارهای اقتصادی را از سر بگذرانیم».
روزنامه شرق نیز در مطلبی مشابه با اشاره به برجام منطقه ای نوشت:
«تمایل ایران به تقویت همکاری‌های منطقه‌ای با سنگ‌اندازی‌های مکرر و ضدیت سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها با برجام و نقش منطقه‌ای کشورمان، به چالش کشیده شده است. در واقع، آنها خواهان ورود نظامی آمریکا به صحنه معادلات منطقه‌ای برای مهار نقش منطقه‌ای ایران هستند…اکنون شرایط منطقه و حتی جهان به گونه‌ای است که هر کشوری به منافع مستقل ژئوپلیتیک و ملی خود اولویت داده و همکاری‌های جمعی با کندی و تنها بعد از اطمینان از نفع اولیه آنها برای منافع کشورها، انجام می‌شوند. بر این مبنا، استراتژی تقویت «سیستم ملی» و «نگاه به درون»، در سیاست‌های توسعه اقتصادی و تقویت قدرت نظامی-امنیتی کشورها اهمیت بیشتری می‌یابد.»
«ریچارد هاویت» (تهیه‌کننده سند راهبردی اتحادیه اروپا درباره روابط با ایران)- سال ۹۵- گفته بود: «توافق هسته‌ای، یک نقطه عطف بود؛ هرچند که همه مشکلات ما با ایران درباره اسرائیل، دموکراسی و حقوق بشر حل نشده است… نیروهایی در داخل ایران، درحال اعمال فشار بر حاکمیت هستند و ما امیدواریم گزارش ما نیز باعث پیشرفت در این زمینه شود… اکنون اروپا در ایران نفوذ دارد ولی آمریکا از این نفوذ برخوردار نیست. ما می‌خواهیم از این اهرم استفاده کنیم و به جنگ در سوریه و یمن پایان دهیم و به سوی ساختار جدید امنیتی در خاورمیانه حرکت کنیم».
اصلاح طلبان در واکنش به رفتارهای زیاده خواهانه آمریکا و شرکای اروپایی‌اش تنها یک پیشنهاد دارند و آن اینکه یکطرفه امتیاز بدهیم و انتظار امتیازگیری هم نداشته باشیم. این جریان با همین شیوه و با دوگانه سازی دروغین «هسته ای-معیشت»، صنعت هسته‌ای را به تعطیلی کشاند ولی در سوی مقابل، تحریم‌ها پابرجا ماند و هیچ دستاوردی از برجام عاید ایران نشد.
چندی پیش روزنامه اصلاح طلب شرق، به اشتباه بودن اجرای برجام منطقه ای و موشکی اذعان کرد و نوشت:«تأمین امنیت کشوری که جمعیت آن طی فقط یک نسل گذشته دوبرابر شده و گفته می‌شود طی یک نسل دیگر باز هم دوبرابر خواهد شد، چیزی نیست که بتوان آن را در گرو گذاشت، حتی اگر گروگیر آن، حیات برجام باشد. کشوری که فاصله شمال و جنوبش بیش‌از دو هزار کیلومتر است، اگر برد موشک‌هایش را کمتر از این کند، دست به انتحار زده است، چراکه حتی سرزمین اصلی‌اش را هم زیر پوشش نمی‌گیرد! کشوری که حداقل در دو سده گذشته به هیچ همسایه بلافصل و غیربلافصلی لشکر نکشیده، ولی همسایگان ضعیف و قوی به آن لشکرکشی کرده‌اند، کشوری که دست‌کم در این چهار دهه در هیچ پیمان نظامی‌ای نبوده و قبل از آن هم با هیچ کشوری پیمان غیرنمایشی و استراتژیک نداشته، کشوری که بعضی از همسایگانش در آتش بدترین نوع تروریسم کور می‌سوزند و بعضی دیگر سر بزنگاه یا بفرموده قلدری می‌کنند، نمی‌تواند خود را خلع سلاح کند و حتی نمی‌تواند خود را از داشتن عمق استراتژیک محروم کند».
** انتظارات اقتصادی از برجام فراتر از حد واقعی بود
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «محمود صادقی» نماینده اصلاح طلب مجلس نوشت:
«از منظر مسائل اقتصادی به نظر می‌رسد انتظارات برآمده از دولت به‌خصوص در بحث برجام فراتر از حد واقعی بود، حال آنکه موانع داخلی و خارجی در مسیر بهره‌برداری از عواید برجام مانع از تحقق آن شد و این افزایش سطح مطالبات عملا جامعه را دچار نوعی التهاب کرد و لازم بود دولت به‌نوعی در بحث مدیریت انتظارات با جدیت بیشتری ورود کند اما متاسفانه در این حوزه ناموفق بوده است».
متاسفانه دولتمردان بدون توجه به ظرفیت های عظیم داخلی، تمام امور کشور را به برجام گره زدند.
در روزهای گذشته روزنامه آرمان در مطلبی نوشته بود:
«با تحقق برجام موج امید در بین مردم تشدید شد و به همین دلیل انتظار می‌رفت این امیدواری به شکلی ملموس در زندگی مردم خود را نشان بدهد. با این وجود امروز این اتفاق رخ نداده و وضعیت معیشتی مردم نیز زیاد رضایت‌بخش نیست…آقای روحانی بیشتر انرژی خود را برای مسئله برجام قرار داد. روحانی باید این نکته را در نظر می‌گرفت که در شرایطی می‌تواند اهداف خود را در عرصه بین‌المللی محقق کند که وضعیت داخلی کشور را ساماندهی می‌کرد…اعضای کابینه آقای روحانی باید در کنار پرداختن به مسئله برجام در زمینه‌های تخصصی خود نیز فعالیت می‌کردند و سیاست‌های داخلی را نیز ساماندهی می‌کردند. این در حالی است که اتاق فکر سیاست داخلی دولت آقای روحانی خاموش بود و به صورت موثر نقش‌آفرینی نکرد».
کم تحرکی و بی کارنامه بودن کابینه حتی صدای رسانه های حامی دولت را نیز درآورده است.
** آمار و ارقام متناقض دولتی به مردم و فعالان اقتصادی کمک نمی‌کند
«محمود جامساز» کارشناس اقتصادی حامی دولت در مصاحبه با روزنامه قانون گفت:
«هر بار یکی از دولتمردان از شرایط اقتصادی سخن می‌گوید و امیدهایی را به دل مردم راه می‌دهد که پس از مدت زمان اندکی تبدیل به حسرت می‌شوند. این صحبت‌های ضد و نقیض و استفاده از آمار و ارقام متناقض به مردم و فعالان اقتصادی کمک نمی‌کند و تنها آنها را به دولت و آینده اقتصادی کشور بدبین‌تر می‌کند…یکی از دولتمردان مطالبی را مطرح می‌کند و روز بعد شخص دیگری آن را نقض می‌کند. این تناقضات برای چیست؟ اگر اقتصاد دارای رشد ۴.۶ درصدی است، چرا در موضوع تقاضا دچار مشکل هستیم و این تناقض را چگونه می توان توضیح داد؟».
متاسفانه آمارهای دولتی درخصوص اشتغالزایی، تورم، صادرات، رشد اقتصادی و…با جیب و سفره مردم فاصله ای پرناشدنی دارد.
