خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
هـــــــو
ـ ۱۲۱
الهی هرکه را خواهی براندازی، با درویشان دراندازی
۱۲۱ روز است که از دیدار مولای غریب و در حصرمان جناب آقای #دکتر_نورعلی_تابنده پس از آنکه در #گلستان_هفتم تیغ جور و نفرت بر ما کشیدند و برادر عزیز و آزادمردمان آقای محمد راجی را به شهادت رساندند، محرومیم. خواهرانِ در اسارت و تن‌افگارمان نیز که از بدیهی‌ترین حقوقشان محروم می‌شوند در اعتصاب غذا هستند. با این حال، پس از خفقان و بایکوت ماه‌های گذشته که ظلم ظالم را بر ما هموار کرده بود امیدوار بودیم با توقف اجرای حکم برادر بی‌گناه و سرافرازمان آقای محمد ثلاث، مهلتی برای رسیدگی دوباره‌ی پرونده که شواهد و قرائن آن دال بر بی‌گناهی برادرمان بود داده شود و با همین هدف در طلب لغو اجرای حکم اعدام ایشان و آزادی زنان درویش به تحصن نشستیم تا در این اسارت که تمام درها به رویمان بسته است شاید صدایمان به حاکمان و زمام‌داران برسد. اما این چرخ مردم‌خوار که در خشونت و خونریزی حریص و لجام‌گسیخته گشته داغی دیگر بر ما نهاد و برادرمان آقای محمد ثلاث را در حالی که با لب‌‌خندان و دل‌شاد بوسه بر طناب دار می‌زد به دار بی‌عدالتی آویخت.
عدالت محقق نخواهد شد هنگامی که پاسخ مطالبه‌ی قانونی و حقوقی مردم و وکلا و حقوقدانان در بررسی دوباره و اعاده‌ی دادرسی پرونده با استبداد پاسخ داده بشود، هر خواست و مطالبه‌ای را بیهوده و گمان اصلاح و عدالت را در این مملکت از حقیقت تهی می‌کند.
ما داد و شکایت خویش را از این بیداد، به خداوند می‌بریم و دیگر هیچ درخواست و مطالبه‌ای از حکومت جمهوری اسلامی نداریم.
تا روزی که عدالت جای بی‌عدالتی را بگیرد و حق و حقیقت چون آفتاب بر ظلمت و تاریکی ظفر یابد، استوار و پابرجا، شب را به انتظار صبح سر می‌کنیم.
درویشان متحصن در زندان تهران بزرگ – ۹۷/۳/۲۹
منبع- مجذوبان نور
