شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
صفحه اول » اجتماعی و سیاسی » اوهام بافان و خرافه گستران، چگونه در هوای صدور چاه پرستی و امامزاده سیار گردانی به دنیا هستند!!

اوهام بافان و خرافه گستران، چگونه در هوای صدور چاه پرستی و امامزاده سیار گردانی به دنیا هستند!!

عصر دیروز یکی از ملاهای قم موسوم به مکارم شیرازی  در دیدار با اعضای محفلی مسوم به ” ستاد هماهنگی فعالیت‏‌های مهدوی کشور” !!!  با بیان اینکه در حال حاضر  چندین مدعی مهدویت در کشور  ما  و در دیگر کشورها حضور دارند، تصریح کرد: شایعات و شبهاتی که در خصوص “جمکران” ایجاد شده از همین دسته است زیرا آنها می‌خواهند حقیقت جمکران را دستخوش برخی دروغ‏‌ها کنند.
مکارم شیرازی در ادامه  اظهار کرد: مهدویت عنصری فراملی و فرامذهبی است چراکه همه ادیان و فرق و مکاتب به این اصل اعتقاد دارند و به همین دلیل عنصری مهم برای مفاهمه و گفت‌وگوی فرهنگی با مکاتب و ادیان و فرق محسوب می‎شود.کارهای تکراری و موازی و گاه متناقض از دیگر مضرات فعالیت‎های پراکنده است. همین اهمیت باعث شده است که همیشه آسیب‎هایی نیز در حول وحوش این فرهنگ ایجاد شود که از آن جمله می‏‌توان به فعالیت‏‌های مشکوک سیاسی ضد وحدتی اشاره کرد.
مسأله مهدویت همیشه موجب سوءاستفاده دشمنان شده است و کار تا جایی رسیده است که برخی از جمله ابن خلدون به خاطر همین آسیب‎ها به طور کلی آن را منکر می‏‌شود.یکی از آسیب های این عرصه، مسئله غلو است که نباید کاری کرد که در این زمینه ها، مباحث توحیدی نیز دستخوش تهدید واقع شود؛ باید با اعتقاد مهدویت ایمان مردم را تازه کنیم و ارتباط آنها را با امام بیشتر کنیم.در این زمینه بهترین کارهایی که در این عرصه باید انجام شود، بررسی حالات علمایی است که مورد عنایت امام زمان(عج) واقع شده‏‌اند؛ سلام آموخت که با ۴۰ بار جمکران رفتن همه مشکلات حل نمی‎شود بلکه باید رفتار و کردار و اخلاق آنها مهدوی شود. باید از زیارات و ادعیه در مسیر آشنایی مردم با دین استفاده بیشتری کرد، زیارت آل‌یاسین دارای ۲۵ سلام به حضرت است که اعمال حضرت را نشان می‏دهد و سپس ارایه اعتقادات است که مجموعه اعتقادات ما ارایه می‎شود.اگر محتوای این ادعیه و زیارات را بدانیم بسیاری از مشکلات حل خواهد شد؛ یکی از این زیارات، زیارت جامعه کبیره است که به آثار ولایت اهل بیت(ع) اشاره کرده است؛ زیارات اهل بیت(ع) به طور کلی درس زندگی است.در سجده آخر زیارت عاشورا عباراتی وجود دارد که اگر هر کسی آنها را در زندگی خود پیاده کند قطعا اهل نجات خواهدبود؛ هرچه بر شکوه مسجد مقدس جمکران اضافه می‎شود فعالیت تخریبی حسودان بیشتر می‎‏شود؛ به همین خاطر باید در جهت حفاظت از این سرمایه‎ها از جمله اربعین و جمکران و اعتقادات پاک به اهل بیت(ع) استفاده کرد.

نظررسمی آخوندمکارم شیرازی در مورد جمکران و “چاه عریضه” و “عریضه نویسی” و به داخل چاه انداختن “عریضه”!!

چاه عریضه در مسجد جمکران

پرسش : آیا چاه عریضه که در مسجد جمکران وجود دارد به دستور امام زمان (عج) حفر شده است و اعتباری دارد؟
پاسخ اجمالی:
پاسخ تفصیلی:  درمورد چاهی که در مسجد جمکران حفر شده و افراد عریضه های خود را در آن می اندازند، توجّه به چند نکته ضروری است:
1- آیا عریضه نویسی یک عمل شرعی است و در روایات آمده است؟ هیچ شکی نیست که روایاتی مبنی بر شرعی بودنعمل عریضه نویسی در کتابها آمده است مثلا در کتاب بحارالانوار(1)، بابی است تحت عنوان «کتابه الرقاع للحوائج الى الائمه صلواتعلیهم و التوسل و الاستشفاع بهم فی روضاتهم المقدسه و غیرها» ؛ (باب نوشتن عریضه برای برآورده شدن حوائج به ائمه علیهم السلام وبه آنها و طلباز آنها در حرم آنها و موضوعات دیگر) و در آن چند روایت از کتابهای «مصباح الزائر و المصباحو البلد الامین» در مورد عریضه آمده است و در کتاب «المصباح»هم نظیر چنین بابی وجود دارد(2) و ذیل آن چند روایت آمده است.
2- آیا باید عریضه را در چاه انداخت؟ به همان روایات مراجعه می کنیم در یکی از روایات پس از نقل متن عریضه می فرماید: «…ثم تطوی الرقعه و تجعلها فی بندقه طین ثم اطرحها فی ماء جار او فی بئر فانه سبحانه یفرج عنک» نامه عریضه را می پیچی و در میان گل قرار می دهی و در آب جاری یا در چاهی می اندازی همانا خدای سبحان گشایشی حاصل می فرماید.
همچنین در روایت دیگری آمده است: «…ارمها فی النهر او البئر اوتقضى حاجتک ان شاءتعالى»؛ (عریضه را در نهر آب یا در چاه و یا چشمه ای می اندازی خداوند انشاءالله حاجت شما را برآورده می کند.) و در روایات دیگری هم تعبیر: «…ثم ترمی فی بئر عمیقه او نهر …» چاه عمیق آمده است، بنا براین انداختن عریضه در چاه هم عملی شرعی است و در روایات به آن دستور داده شده است.
3- اما در مورد اینکه آیا باید عریضه را در چاه جمکران انداخت و آیا این چاه به دستور امام زمان(عج) حفر شده است؟ جواب یقینا منفی می باشد و شاید بخاطر اینکه در مسجد جمکران فرد در یک حال معنوی خاصی قرار می گیرد و دنبال عرض احوال و حوائج خود به مولای خود می افتد و از آنجا که از دورانصغرینامه نویسی به امام زمان (علیه السلام) معمول بوده به فکر نوشتن عریضه به ایشان می افتد، متولیان مسجد چاه را برای این حفر کرده اند تا در آن بیاندازند و وسیله ای باشد برای یاد آوری این عمل کاملا شرعی به افراد و جا انداختن آن در میانشیعه ولی همچنان که در آن محل هم نوشته شده است، این چاه موضوعیت ندارد و چاه امام زمان عجلنیست و به هیچ وجه توسط ایشان یا به دستور ایشان حفر نشده است بلکه یک چاه معمولی است و لازم نیست حتما در این چاه انداخته شود بلکه در هر چاهی یا آب روانی می توان انداخت.(3)
پی نوشت:

(1). بحارالانوار، ج‏99، ص 231.
(2). المصباح، الکفعمی، ص 396 ، «الفصل السادس و الثلاثون فی صلاة الحوائج و الأدعیة فی ذلک و رقاع الاستغاثات».
(3) - گردآوری توسط: گروه تحقیقات معارف اسلامی پایگاه اطّلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی.