جمعه , ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
صفحه اول » اجتماعی و سیاسی » جان بولتون دیپلمات آمریکایی و سفیر سابق این کشور در سازمان ملل متحد ، اخیرا و برای چندمین بار به صراحت بیان کرده که تنها گزینه نهایی برای ایران تغییر نظام این است.

جان بولتون دیپلمات آمریکایی و سفیر سابق این کشور در سازمان ملل متحد ، اخیرا و برای چندمین بار به صراحت بیان کرده که تنها گزینه نهایی برای ایران تغییر نظام این است.

جان بولتون دیپلمات آمریکایی و سفیر سابق این کشور در سازمان ملل متحد ـ که پیش از این نام وی به عنوان یکی از گزینه های تصدی پست وزارت خارجه در دولت دونالد ترامپ مطرح شده بود ـ اخیرا و برای چندمین بار به صراحت بیان کرده که تنها گزینه نهایی برای ایران تغییر نظام این است.
به گزارش «تابناک»؛ جان بولتون در گفت وگو با رسانه بریت بارت از رسانه های راست گرای افراطی حامی ترامپ در آمریکا بیان کرده است: تنها گزینه و راه حل طولانی مدت برای رفع مشکلات با ایران، تغییر نظام در این کشور است. نظام ایران تهدید اساسی و محوری نظام و امنیتی بین المللی در خاورمیانه است.

این اشاره صریح جان بولتون به لزوم تغییر نظام در ایران برای اولین بار نیست که مطرح می شود. بولتون که به لحاظ خط فکری جزو دسته تندروهای افراطی طبقه بندی می شود و پیش از این در دولت جورج بوش سابقه حمایت شدید از جنگ به ویژه در عراق دارد، قبل از این نیز در سال 2014 بر این موضع خود در رابطه با ایران تأکید کرده بود.
 وی همچنین جزو آن دسته از افرادی است که رژیم اسرائیل را به شدت برای حمله به ایران تشجیع و ترغیب کرده بود. وی به سران رژیم اسرائیل گفته بود، حتی در زمانی که ایران در آخرین مراحل مذاکره و توافق هسته ای با غرب است، به ایران حمله کنند و این کار را یا با همراهی ایالات متحده صورت داده و یا خود به تنهایی به آن اقدام کنند.

وی همچنین سال گذشته در مقاله ای در نیویورک تایمز نوشت: حقیقت تلخ این است که تنها یک اقدام نظامی مشابه حمله سال 1981 اسرائیل به رآکتور هسته ای عراق یا حمله سال 2007 این رژیم به تأسیسات هسته ای سوریه ـ که کره شمالی آن را طراحی کرده بود ـ می تواند نیازهای امنیتی اسرائیل را برآورده سازد. وی در این مقاله تأکید کرده بود که زمان به شدت کوتاه است؛ اما هنوز هم یک حمله نظامی می تواند گزینه موفقی باشد.
اشاره اخیر و تأکید وی بر مواضع سابق خود در مورد ایران به خوبی نشان می دهد که این تندروی افراطی قصد آن را ندارد که تغییری در دیدگاه های خود در حوزه سیاست خارجی به ویژه در قبال ایران صورت دهد و همچنین این مواضع به شکلی اساسی با دیدگاه های شخص دونالد ترامپ ـ که بر آن است تا منابع ایالات متحده را به شکلی متمرکز برای مسائل داخلی این کشور صرف کرده و از گرفتاری های خارجی بپرهیزد ـ منافات و تناقض دارد.
اکنون به نظر می رسد که دولت جدید در ایالات متحده با یک چالش اساسی برای تدوین یک دیپلماسی خارجی جامع و منسجم مواجه است؛ اما در حالی که ترامپ سعی می کند در خصوص این دیپلماسی با احتیاط عمل کند، در عین حال تمایل وی به سمتی است که از به کارگیری جنگ طلب ها پرهیز کند.
جان بولتون در مصاحبه اخیر خود با نشریه بریت بارت موضوع چالش و بحث میان مداخله جویان ـ نظامی ـ و منتقدان این موضوع را بی مورد و فاقد موضوعیت خوانده است. وی گفته: برای من این بحث مانند آن است که یکی از شما بپرسد چاقو را ترجیح میدهی یا قاشق را. پرسش اصلی و بعدی این است که برای چه منظوری؟ من این گونه به موضوع بحث میان مداخله جویان و منتقدان آن نگاه میکنم. این هر دو ابزاری هایی هستند که در جعبه ابزار سیاست خارجی آمریکا وجود دارند و شما آن ابزاری را استفاده می کنید که برای منظور شما متناسب باشد.
این جمله از وی در حالی است که سابقه شخصی خود او نشان می دهد، وی در نهایت طرفدار استفاده از چاقو و مداخله نظامی است، صرف نظر از این که شرایط و منظور چه چیزی باشد. وی دقیقا مشابه عقیده خود در سال 2003 که میگفت عراقی ها به شدت از حمله به این کشور توسط آمریکا استقبال می کنند و به پیشواز نیروهای آمریکایی می روند، در مصاحبه اخیر خود نیز بیان کرده که ایرانی ها از تغییر نظام در این کشور استقبال خواهند کرد.
وی به صراحت بیان کرده که این تغییر نظام در ایران ممکن است شامل کمک نظامی آمریکا به مخالفان نیز باشد. بولتون گفته: من فکر نمی کنم که نظام فعلی در ایران محبوب باشد؛ اما این نظام اسلحه در اختیار دارد. فکر می کنم راه هایی برای تقویت مخالفان این نظام وجود دارد؛ این به معنای استفاده از نیروی نظامی آمریکا نیست، بلکه به معنی تقویت گروه های مخالف برای سر کار آوردن نظامی جدید در ایران است.
این تناقض شدید بین دیدگاه های ترامپ و جان بولتون منجر به آن شده که برای بسیاری از تحلیلگران درک این نکته که چرا جان بولتون از ابتدا به عنوان گزینه ای برای تصدی پست وزارت خارجه انتخاب شده است، را دشوار کرده؛ اما برخی از منابع نزدیک به دونالد ترامپ گفته اند، وی از آنجایی که خود هیچ تجربه و تخصصی در امر دیپلماسی و سیاست خارجی ندارد، همچنان بین گزینه های مختلفی که از سوی تیم انتقال قدرت و مشاوران وی پیشنهاد میشود در نوسان است.
این منابع بر این باورند که جارد کوشنر، پسر خوانده دونالد ترامپ و مشاور نزدیک وی شخصیت و عقاید جان بولتون را می پسندد که دلیل اصلی آن دیدگاه های تند و افراطی وی در مورد ایران و حمایت های بی قید و شرطش از اسرائیل است. همچنین گفته می شود که میلیارد مشهور رابرت مرسر و دختر وی ربکا نیز که در طی کمپین های انتخاباتی ترامپ حمایت های مالی وسیعی از وی داشته اند جزو حامیان پر و پا قرص جان بولتون برای وزارت خارجه هستند.
این در حالی است که باب کورکر گزینه دیگری که برای تصدی این پست مطرح شده، روز چهارشنبه هفته گذشته اعلام کرد، هرچند دونالد ترامپ مخالف توافق هسته ای فعلی است؛ اما احتمالا به دنبال آن خواهد بود که اجماعی میان متحدان آمریکا به وجود آورد که آنها را متقاعد سازد که ایران در حال نقض توافق بوده و در نتیجه به این موافقتنامه پایان دهد.

 

اخبار منتشره درباره انتخاب های دونالد ترامپ، رئیس جمهور جدید آمریکا برای پست های ارشد امنیتی این کشور، نگرانی هایی را در میان جوامع مسلمان ایالات متحده و همچنین کشورهای اسلامی به وجود آورده است. افراد انتخاب شده توسط ترامپ که به مواضع ضد مسلمانان شهرت دارند، ممکن است دولت جدید آمریکا را به سمت مواضع کاملاً ضد اسلام سوق دهند.
به گزارش «تابناک»، مطالب منابع خبری آمریکایی حاکی از آن است که اعلام گزینه های مدنظر ترامپ برای پست های دادستان کل، رئیس «سیا» و مشاور امنیت ملی، با انتقاد گروه های حقوق بشری اسلامی در داخل آمریکا و همچنین ابراز نگرانی های خصوصی کشورهای عربی متحد ایالات متحده مواجه شده است. همزمان، برخی مقامات فعلی و سابق دولتی آمریکا نگران هستند که این انتصاب ها، سبب به وجود آمدن این نگرش در جهان اسلام شود که ایالات متحده، نه با گروه های تروریستی، بلکه با خود اسلام در حال جنگ است.
به نوشته «واشنگتن پست»، روز گذشته، سازمان های حقوق مدنی آمریکایی و همچنین رهبران مذهبی، اعلام کردند که مشخصاً نسبت به انتصاب مایکل فلین، ژنرال بازنشسته به سمت مشاور امنیت ملی کاخ سفید نگران هستند. فلین که مدتی ریاست اداره اطلاعات نظامی آمریکا را بر عهده داشته، بارها اسلام را «سرطان» خوانده و ضمن بیان این ادعا که «نگرانی از مسلمان ها امر طبیعی است»، هشدار داده که شریعت اسلامی در حال گسترش در سرتاسر آمریکاست.
جف سشنز، گزینه ترامپ برای سمت دادستان کل، از درخواست ترامپ برای ممنوعیت موقت ورود مهاجران مسلمان به آمریکا حمایت کرده و مدعی شده، در دل اسلام، یک «ایدئولوژی زهرآگین» وجود دارد. مایک پومپئو، گزینه ترامپ برای تصدی ریاست «سیا» نیز از جمله حامیان طرح غیرقانونی اعلام کردن اخوان المسلمین بوده است.
افزون بر این، انتخاب سه فرد مذکور به سمت های ارشد امنیتی در آمریکا، سبب شده شمار زیادی از کاربران اینترنتی در کشورهای خاورمیانه نام آن ها را در سایت «گوگل» جست و جو کرده و تلاش کنند درباره آن ها اطلاعات به دست آورند. اما طبیعتاً آنچه در نظر اول به دست آمده، این است که هر سه این افراد رویکرد تندرو و افراطی به اسلام دارند؛ امری که به گفته مروان معاشر، سفیر پیشین اردن در آمریکا، می تواند تلاش های منطقه ای برای مبارزه با گروه های تروریستی را پیچیده سازد.
گروه های طرفدار حقوق مدنی و همچنین رهبران اسلامی آمریکا نیز نگرانی های مشابهی را ابراز کرده اند. طالب شریف، امام جماعت مسجد «محمد (ص)»، قدیمی ترین مسجد واشنگتن، می گوید: «همه آمریکایی ها باید واقعاً نگران باشند». به گفته وی، این نگرانی وجود دارد که انتصاب های جدید، سبب فاصله گرفتن کشورهای اسلامی متحد آمریکا و همچنین نارضایتی مسلمانانی شود که در ارتش آمریکا خدمت می کنند.
با وجود این، تیم انتقالی ترامپ می گوید جایی برای نگرانی وجود ندارد. این تیم در بیانیه ای اعلام کرده: «رئیس جمهور منتخب، ترامپ، خود را در میان افرادی با استعداد قرار خواهد داد که به شکل منحصر به فردی برای انجام وظایف تعیین شده از سوی دولت، شایستگی دارند. به عنوان رهبری که همه آمریکایی ها با هر پیشینه ای را متحد خواهد کرد، ترامپ بر اساس دیدگاه خود مبنی بر مبارزه کردن برای همه انتخاب شد و یکی از متنوع ترین و جامع ترین دولت ها در تاریخ را خواهد داشت».
با وجود این، انتخاب های ترامپ برای این سمت های عالیرتبه، بازتاب دهنده دیدگاه های شخصی خود وی نیز هست که در مقاطع مختلف در طول مبارزات انتخاباتی، خواستار گرفتن آزمون مذهبی از مهاجران و همچنین نظارت بر مساجد آمریکایی شده بود. کارشنان حوزه تروریسم و همچنین گروه های حقوق بشری هشدار می دهند، چنین ادبیاتی سبب افزایش حمایت از گروه های افراط گرا خواهد شد، زیرا باعث می شود شهروندان مسلمان آمریکایی در کشور خودشان احساس ناخرسندی کنند.
از سوی دیگر، هم فلین و هم سشنز، انتقادهای موجود علیه خود را رد کرده و آن را ساده انگاری خوانده اند. به عنوان مثال، فلین در کتاب خود که در سال جاری میلادی منتشر شد، میان افراط گرایان مسلمان و مسلمانان عادی تمایز قائل شده است. با وجود این، وی معتقد است اسلام یک «ایدئولوژی سیاسی» است که خود را در جامه مذهب پنهان کرده است.
سشنز هم بارها دولت اوباما را به سبب دادن اجازه ورود به آمریکا به پناهجویان سوری مورد انتقاد قرار داده و گفته باید به عنوان بخشی از فرایند بررسی صلاحیت و پذیرش این افراد، یک آزمون مذهبی هم از آن ها گرفته شود.
اما پومپئو که یکی از حامیان جدی ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی بود، دیدگاه های سنجیده تری نسبت به موضوع پناهجویان ابراز کرده است. با این حال، پس از حمله تروریستی به ماراتن بوستون در سال 2013، وی رهبران مسلمان آمریکایی را متهم کرد به دلیل سکوت در این ماجرا، در واقع با تروریست ها همدست شده اند. البته ترامپ از این هم فراتر رفته و در مبارزات انتخاباتی خود گفت مسلمانان آمریکایی از قبل از برنامه تروریست ها خبر داشتند.
از سوی دیگر و از جنبه تأثیرات خارجی این انتخاب ها، برخی تحلیلگران چنین بیان می کنند که هرچند افرادی چون رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر، از انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا استقبال کردند، اگر این گونه انتخاب ها سبب شکل گیری یک رویکرد جدی و واقعی ضد اسلامی در دولت آمریکا شود، آن ها به دلیل همراه شدن با افکار عمومی هم شده که از حمایت خود از ترامپ دست برخواهند داشت.