خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
وزن کشی سیاسی در روز شنبه میان اصولگرایان و اصلاح طلبان همچنان جنجال برانگیز است. امروز روزنامه‌ها موضوع نشست‌های دیروز منتخبان را در کانون توجه خود قرار داده‌اند. این در حالی است که برخی موضوعات دیگر از جمله انتخاب رئیس فدراسیون جدید فوتبال و همچنین جنگ در سوریه از موضوعات مهم دیگر است.
روزنامه اصلاح طلب امروز به هر شکل ممکن درصدد بوده اند، نشان دهند که نشست های دیروز به معنای اکثریت بودن آنها بوده است. به همین دلیل، نیز خود را دوباره پیروز انتخابات قلمداد کرده اند. روزنامه های آرمان، شرق، اعتماد، وقایعه اتفاقیه نیز در همین زمینه مطلب نوشته اند.
روزنامه وقایع اتفاقیه در همین زمینه در گزارشی با تیتر «وزن‌کشی بهارستان در پاستور» نوشته است: «مجلس دهم تکلیف خود را با ترکیب و جناح‌هایش خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد، روشن کرد. درست در روزی که محمدرضا عارف، سرلیست فهرست اصلاح‌طلبان تأکید کرد که خود را مدیون حمایت مردم و بزرگان اصلاح‌طلب می‌دانیم، علی لاریجانی -که اصولگرایان حتی حاضر نشده بودند او را در فهرست ائتلاف خودشان قرار دهند تا در‌نهایت فهرست امید از او حمایت کرد- حالا پس از پایان‌یافتن انتخابات و در همایش اصولگرایان گفت: «چه نیازی به پدربزرگ‌های سیاسی بیرون مجلس داریم» تا خط و ربط خودش را صراحتا جدا کرده باشد و در بازی اصول‌گرایانی بیفتد که پیش از انتخابات او را دور زده بودند و پس از شکست دوباره سنگ او را به سینه زدند
.
اصولگرایان تلاش کردند با افتراق در اعتدالیون، بتوانند ائتلاف بر‌بادرفته را اندکی سامان دهند اما در‌نهایت وزن‌کشی جناح‌های سیاسی در مجلس دهم با وجود رجعت دوباره اصولگرایان به چهره‌هایی مانند علی لاریجانی، به نفع اصلاح‌طلبان تمام شد تا فراکسیون امید با حضور بیش از 158 نماینده، میخ اول را در مجلس دهم محکم بکوبد و بعد از آن به ضیافت شام با حسن روحانی برود».
در همین زمینه روزنامه قانون نیز در کاریکاتور زیر به موضوع ریاست آینده مجلس واکنش نشان داده است.
با این حال روزنامه کیهان نیز رویه جدایی در مورد آینده مجلس در پیش گرفته است و در مطلبی با تیتر «خیز دولت برای پاستوریزه کردن بهارستان! » نوشته: «در حالی مجید انصاری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور از دستور روحانی به هیأت دولت در باره عدم ورود به انتخاب رئیس مجلس خبر داده و این مهم را تنها در حیطه اختیارات نمایندگان منتخب دانست که نگاهی به روند برگزاری انتخابات از یک سال گذشته تاکنون نشان از دخالت گسترده دولت در این زمینه داشته که از آن می‌توان به تلاش برای پاستوریزه کردن بهارستان یاد کرد
.
روز جمعه خبری در خروجی رسانه ها قرار گرفت که بر اساس آن معاون پارلمانی رئیس‌جمهور با تأکید بر اینکه تعیین رئیس و هیأت رئیسه مجلس دهم صرفاً جزء وظایف نمایندگان منتخب مردم است، گفت: رئیس‌جمهور نیز در این خصوص مصرانه از اعضای هیئت دولت خواسته‌اند تا ورود نکنند.
نگاهی به برنامه‌های دولت در روزهای گذشته و جاری این ادعا را به وضوح زیر سؤال می‌برد، چرا که منتخبین ملت دیروز میهمان رئیس‌جمهور بودند و طبیعی است که چنین برنامه‌هایی جز تلاش برای مدیریت تصمیمات بهارستان در آینده تعبیر نمی‌شود».
حسین شریعتمداری نیز در ستون یادداشت این روزنامه در یادداشتی با عنوان «سگ‌ها را گشوده‌اند، سنگ‌ها را نبندید!» نوشته:« چرا آمریکا با لگدمال کردن تمامی موازین شناخته شده و ضوابط تعریف شده در حقوق بین‌الملل که همه کشورهای عضو سازمان ملل- از جمله آمریکا- ملزم به رعایت آن هستند، 2 میلیارد دلار از دارایی‌های ایران را به آسانی آب خوردن می‌بلعد و مطابق گزارش‌های موثقی که در دست است، برای نزدیک به 50 میلیارد دلار دیگر از دارایی‌های مسدود شده کشورمان نیز از دادگاه‌های آمریکا حکم مصادره گرفته و یا مصادره آن را در دستور کار دارد؟! آیا تنها راه مقابله با این غارتگری مراجعه به دیوان داوری لاهه و یا استمداد از سازمان ملل و سایر سازمان‌ها و مراکز بین‌الملل است؟ یعنی همان راه بی‌نتیجه‌ای که دولت محترم تاکنون دنبال کرده و ظاهراً در پی تغییر آن هم نبوده و نیست؟ و کماکان از «شتر مجنون» انتظار رفتن به کوی «لیلی» را دارد؟
تنها راه پیش‌روی و موثر‌ترین آنها، تنگه هرمز است. تنگه هرمز، دومین تنگه پرترافیک دنیاست که روزانه نزدیک به 18 میلیون بشکه نفت که معادل 42 درصد نفت‌خام حمل شده جهان توسط نفتکش‌هاست از آن عبور می‌کند. جمهوری اسلامی ایران با استناد به کنوانسیون‌های 1958 ژنو و 1982 جامائیکا که موضوع آن «نظام حقوقی آبراه‌های بین‌المللی و حق عبور کشتی‌هاست» حق دارد و می‌تواند در صورتی که منافع ملی خود را در مخاطره ببیند، تنگه‌هرمز را به روی تمامی کشتی‌های نفتکش و حتی کشتی‌های حامل کالای تجاری و تسلیحاتی ببندد و دلیلی ندارد که کشورهای متخاصم از تنگه‌‌ای که در آبهای سرزمینی کشورمان قرار دارد اجازه عبور داشته باشند.
گفتنی است در بند 4 از ماده 14 کنوانسیون 1958 ژنو آمده است «عبور و مرور کشتیها از یک آبراهه بین‌المللی تا جایی بی‌ضرر خواهد بود که به آرامش، نظم و یا امنیت کشور ساحلی تنگه آسیب نرساند و بند یک از ماده 16 همین کنوانسیون تشخیص بی‌ضرر بودن عبور کشتیها از تنگه بین‌المللی – در اینجا هرمز- را برعهده کشور ساحلی- در اینجا، ایران اسلامی – گذارده است. ماده 16 کنوانسیون ژنو و ماده 37 کنوانسیون جامائیکا تصریح می‌کند که چنانچه کشور ساحلی قصد ممانعت از عبور کشتی‌های یک یا چند کشور دیگر را داشته باشد لازم است این تصمیم از قبل به اطلاع عموم – منظور عرصه بین‌المللی است – برسد.
همانگونه که ملاحظه می‌شود، بستن تنگه هرمز به روی کشورهایی نظیر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی حق مسلم و قانونی جمهوری اسلامی ایران است و نباید در استفاده از این حق قانونی خود برای پیشگیری از غارت دارایی‌های کشورمان و بازپس‌گیری 2 میلیارد دلار غارت شده کمترین تردیدی به خود راه بدهیم و مطمئن باشیم که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند… و در غیر اینصورت علاوه بر امتیازات نقدی که در نامعادله برجام از دست داده‌ایم و ادامه روند آن خسارت محض است، باید منتظر غارت همه دارایی‌های مسدود شده خود و دهها اقدام کینه‌توزانه دیگر آمریکا علیه مردم کشورمان نیز باشیم. مسئولان محترم باید اطمینان داشته باشند که در مقابله با غارتگری‌ها و جنایات آمریکا همه ملت را به پشتیبانی در صحنه حاضر خواهند دید و نباید اجازه بدهند که سگ‌ها گشاده و سنگ‌ها بسته باشند!»
روزنامه قانون در گزارشی با عنوان«حلب کربلا شد» به وقایع دیروز در یکی از نواحی حلب پرداخته است. این روزنامه در بخشی از این گزارش نوشته:« اين بار قتلگاه فرزندان ايران، در خرابه‌هاي شام است و منزلگاه‌هاي اسرا در مسير ريف حلب! از صبح، همه در ايران از يكديگر براي آزادي آنهايي كه در خان طومان آرزوي شهادت كرده اند التماس دعا دارند. مي‌گويند 13 الي 15 نفر از جوانان ما را شهيد كردند و در خيابان‌ها مي‌گردانند! مي‌گويند در میان بی‌تفاوتی روسيه، شهرک راهبردی «خان طومان» سقوط كرد. مي‌گويند خان طومان، روز جمعه به اشغال «جبهه النصره» و هم‌پیمانانش درآمد. مي‌گويند، روز جمعه ، نزدیک 80 تن به شهادت رسیده‌اند که اغلب متعلق به نیروهای لشکر فاطمیون و حزب‌ا… بودند. مي‌گويند نامردان دوران از قرار، آتش‌بس را زير پا گذاشتند و مردم بايد با هوشياري، دشمنان اسلام را از دست‌یابی به اهداف‌شان ناکام بگذارند. مي‌گويند حفظ خونسردی و آرامش، سلاح قوی کسانی است که می‌توانند عقبه مطمئن و قدرتمندي را برای فرزندان مبارز و انقلابی خود فراهم آورند و فريبِ بازي جريان‌هاي سفياني و نوادگان ابوجهل را نخورند. حرف زياد است ولي كسي نمي‌گويد اين مردان عمل، خم به ابرو نياوردند و با الگوگرفتن از آن بزرگي كه براي دفاع از حرم‌اش راهي شام بلا شده‌اند، پيشاني‌شان شكسته است ولي سر خم نكردند كه خون شان زير پاي حراميان نريزد.»
صادق زیباکلام نیز در بادداشت امروز شرق به دلیل کتاب نخواندن ایرانی ها پرداخته است. زیباکلام در این یادداشت با عنوان« چرا ما ایرانیان کتاب نمی‌خوانیم؟ » نوشته: « در این خصوص باید گفت در ایران به‌واسطه نگاه برخی مسئولان و دولتمردانمان چندان احساس کمبود دانش و آگاهی وجود ندارد یا دقیق‌تر گفته باشیم در ایران نگاه دولتمردان و مسئولانمان به انسان و جامعه‌اش، به گذشته‌اش، امروزش یا آینده‌اش، به تحولات منطقه یا دنیا، به اخلاق و سایر جنبه‌های زندگی، جایی برای ابهام و شک و تردید و درنتیجه نیاز به آگاهی باقی نمی‌گذارد. برخی مسئولان ما همه پاسخ‌ها و برای همه ابهامات جواب دارند. بنابراین نیازی به بررسی، تحقیق و مطالعه در هیچ زمینه‌ای باقی نمی‌ماند که در قالب کتاب و نوشته منتشر شود و مردم هم آن آثار را تهیه و مطالعه کنند. حتی مسئولان ما در زمینه هنر، سینما، تئاتر، ادبیات، شعر و این‌دست هنرها هم می‌دانند که چه چیزی مناسب است و باید منتشر یا ساخته شود و مردم آنها را ببینند، بشنوند یا بخوانند، چه رسد به مسائل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخی، بین‌المللی و… . به زبان ساده‌تر، در ایران اساسا چندان نیازی به مطالعه نیست تا انسان دانش و آگاهی‌هایش را بالا ببرد. مسئولان تقبل زحمت کرده و همه پرسش‌ها را پاسخ‌گو هستند و کمتر حوزه‌ای وجود دارد که مسئولان ما یا صاحبنظران دولتی‌مان اذعان کرده باشند که درخصوص آنها آگاهی ندارند؛ بنابراین در جامعه‌ای که مسئولان و اندیشمندانش پاسخ همه پرسش‌ها را می‌دانند و اساسا ابهام و تردیدی در هیچ حوزه‌ای وجود ندارد، دیگر چه نیازی می‌ماند که مردم آن جامعه بخواهند مطالعه کنند؟»
روزنامه جوان نیز در گزارشی فوتبالی به موضوع انتخابات ریاست فدراسیون پرداخته و در گزارشی با تیتر «تاج رئيس شد، كفاشيان ماند! » می نویسد: «مهدي تاج حالا رئيس جديد فدراسيون فوتبال است، او ديروز در رقابت با مصطفي آجرلو و عزيزالله محمدي توانست اكثريت آرا را به دست بياورد و به عنوان جانشين علي كفاشيان از امروز كارش را در ساختمان فدراسيون در سئول جنوبي آغاز كند، پستي كه مي‌گويد براي رسيدن به آن هشت سال زحمت كشيده، اين در حالي است كه رقيبانش مي‌گويند انتخابات ديروز مهندسي شده بود و لابي دولتي‌ها اين نتيجه را رقم زده است.
آكادمي ملي المپيك در باشگاه انقلاب تهران ديروز يك روز جنجالي و شلوغ را تجربه كرد، اعضاي مجمع فدراسيون فوتبال ديروز در باشگاه انقلاب گردهم آمده بودند تا رئيس جديد فوتبال را انتخاب كنند، آن هم پس از جنجال‌هاي زيادي كه درباره لغو آن به گوش مي‌رسيد. با تمام اين شنيده‌ها اما ساعت 9 و نيم ديروز مجمع انتخاباتي فدراسيون فوتبال كليد خورد، مجمعي كه با توجه به اهميت آن وزير ورزش را هم به آكادمي ملي المپيك كشانده بود، به خصوص اينكه محمود گودرزي در دو سالي كه از حضورش در ورزش مي‌گذرد بيشترين اختلاف را با فدراسيون كفاشيان داشت و كمتر كسي مي‌توانست لحظه شماري وزير را براي پايان دوران حضور رئيس خنده‌روي فوتبال انكار كند. ديروز هم روزي بود كه با خداحافظي رئيسي كه اختلافات زيادي با وزارت ورزش داشت، قرار بود رئيس جديد انتخاب شود، رئيسي كه شنيده مي‌شد قرار است برخلاف كفاشيان، با وزارت هماهنگ باشد. با شروع مجمع، ابتدا سه نامزد پست رياست هر كدام به مدت 10 دقيقه از برنامه‌هايشان براي اداره فوتبال صحبت كردند.
با تمام اين شنيده‌ها، در پايان مجمع ديروز بود كه تاج و كفاشيان، رؤساي جديد و سابق فدراسيون فوتبال روي سن با هم عكس يادگاري گرفتند تا مدل رياست پوتين- مدودف كه درباره اين دو پيش از اين شنيده مي‌شد دوباره مطرح شود، به خصوص اينكه كفاشيان قرار است به عنوان نايب‌رئيس اول فدراسيون فوتبال فعاليت كند و همچنان در ساختمان سئول ماندني است و به قول خودش تنها قرار است وسايلش را از يك اتاق به اتاق ديگري ببرد. هرچند او ديگر رئيس نيست و مهدي تاج حالا بر صندلي او تكيه زده است، رئيسي كه بر خلاف كفاشيان مورد حمايت دولت است و مي‌شود اميدوار بود كه تا اطلاع ثانوي خبري از درگيري‌هاي وزارت و فدراسيون نباشد، رئيسي كه مي‌گويد بايد از صبح تا شب فقط کار کند تا مشکلات فوتبال برطرف شود. »
