یکتایی گرانشی

در عمق سیاه چاله منطقه ای وجود دارد که عنوان منطقه «یکتایی گرانشی» شناخته میشود و آن جا جایی است که منحنی مکان-زمان به سمت بی نهایت میل میکند. هیچ ماده ای اگر توان عبور از این منطقه را داشته باشد، از خطر تلف شدن و نابود گشتن مصون نیست. در عمق سیاه چاله منطقه ای وجود دارد که عنوان منطقه «یکتایی گرانشی» شناخته میشود و آن جا جایی است که منحنی مکان-زمان به سمت بی نهایت میل میکند. هیچ ماده ای اگر توان عبور از این منطقه را داشته باشد، از خطر تلف شدن و نابود گشتن مصون نیست. به گزارش «تابناک» با این همه مطالعات جدید صورت گرفته از سوی دانشمندان در بر دارنده این احتمال است که در دل کرم زمانی مرکز یک سیاه چاله یک راه خروج وجود دارد که دقیقا مشابه با در پشتی عمل میکند. بر اساس این نظریه هر آنچه که از درون یک سیاه چاله عبور کند، تا حد غایی خود کش می آید اما زمانی که در منطقه ای دیگر از کیهان مجددا پدیدار میشود، به حالت و اندازه عادی خود باز میگردد. محققان در انستیتو فیزیک ذره ای والنسیا اخیرا سناریوی جدیدی را مطرح کرده اند که بر اساس آن موضوع یکتایی گرانشی به عنوان یک نقص در ساختار ژئومتری مکان-زمان مطرح است. ایشان برای آزمایش ایده خود از یک روش غیر متعارف بهره گرفته اند که شامل استفاده از ساختارهای ژئومتری مشابه با لایه های کریستال گرافینی است. این لایه ها فعالیت های درون یک سیاه چاله را بهتر از هر چیز دیگری شبیه سازی کرده و نشان میدهند. این دانشمندان بر روی نوعی از سیاه چاله ها که بی حرکت و دارای بار الکتریکی هستند متمرکز شده اند. «گونزالو اولمو» یکی از محققان دانشگاه والنسیا میگوید: در واقع سیاه چاله ها آزمایشگاه های نظری هستند تا ایده های جدید در مورد گرانش را با آنها مورد بررسی قرار دهیم. دقیقا همانگونه که لایه های کریستال در ساختار میکروسکوپی خود دچار نقایصی هستند، منطقه مرکزی یک سیاه چاله نیز میتواند به عنوان یک نابهنجاری در مکان-زمان مطرح شود که برای توضیح دقیق آن نیازمند مقدمات ژئومتریک جدید هستیم. این دانشمندان تمامی گزینه های ممکن برای پیدا کردن این ژئومتری های جدید با الهام گرفتن از پدیده های طبیعی مورد بررسی قرار داده اند تا در نهایت موفق به کشف یک نقطه مرکزی با سطحی کروی شدند که نمایش دهنده وضعیت یک کرم زمانی در دل یک سیاه چاله است. الومو توضیح میدهد که با این کشف جدید و تجزیه و تحلیل های آتی در اولین قدم آنها موفق به حل مسئله «یکتایی گرانشی» شدند به این ترتیب که در مرکز یک سیاه چاله یا همان کرم زمانی یک در پشتی وجود دارد که در آن زمان و مکان میتواند تداوم داشته باشد. معادلات محققان نشان میدهد که کرم زمانی در مرکز سیاه چاله کوچکتر از یک هسته اتمی است اما با توجه به بار ذخیره شده در خود سیاه چاله میتواند اندازه آن بزرگتر شود. اگر ماده ای از این میان عبور کند تا حد نهایی خود کش می آید و به قدری باریک میشود که میتواند از میان این کرم زمانی عبور کند و زمانی که از سوی دیگر کرم بیرون می آید مجددا به حالت عادی خود باز میگردد. در حالی که قطعا انسان از یک چنین فرایندی زنده بیرون نخواهد آمد اما دانشمندان میگویند این ایده سابق که ماده در سیاه چاله برای همیشه نابود میشود، صحت ندارد. بلکه موادی که به درون سیاه چاله میروند از یک جای دیگر در آن سوی کرم زمانی و در بخشی دیگر از کیهان سر در می آورند. همچنین این محققان میگویند که بر خلاف آنچه که در نظریه گرانش انیشتین توضیح داده شده، هیچ انرژی مرموزی برای شکل گرفتن کرم زمانی لازم نیست و در نظریه جدید ایشان کرم زمانی میتواند از انرژی و مواد عادی نظیر میدان مغناطیسی شکل بگیرد.

یکتایی گرانشی

قعر سیاهچاله، جایی که منحنی مکان-زمان به سمت بی نهایت میل میکند.