مایکل بل

تدوین سیاست خارجی ترامپ در منطقه خاورمیانه به دست سه افسر سابق ارتش آمریکا افتاده است که طی سالهای حضور نظامی در افغانستان و عراق، تجربهای غنی و شناختی عمیق از شرایط جاری در این حوزه جغرافیایی کسب کردهاند. ورای ماجراهای جذاب و یا به تعبیری هرج و مرجهای جاری در کاخ سفید - همچون وجود حلقههای قدرت رقیب، نشستهای خبری مبارزهجویانه با خبرنگاران، درز متن گفتگوی تلفنی ترامپ با رهبران کشورهای متحد آمریکا، توئیتهای آتشافروزانه ترامپ و اخیرا استعفای مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری آمریکا - تیمی از استراتژیستها و نظامیان باسابقه و جدی آمریکایی وجود دارند که با حضور در شورای امنیت ملی آمریکا، در حال شکل دادن به سیاست ترامپ در منطقه خاورمیانه هستند. ویژگی مشترک این حلقه همکاری در طراحی راهبرد آمریکا برای سرکوب شورشهای ایجاد شده پس از حمله به عراق است، وضعیتی که پس از عقبنشینی نیروهای آمریکایی از عراق به یک شکست برای واشنگتن و نهایتا شکلگیری داعش منتهی شد. در بین همه این افراد، گرایشی برای درگیری دوباره در منطقه و انتقاد از دولت قبل وجود دارد. این افراد بهطور خاص برکشیدگان دیوید پترائوس و مایکل فلین (مشاور مستعفی امنیت ملی ترامپ) هستند که با حضور در شورای امنیت ملی آمریکا به مقامات کاخ سفید درباره سیاست دولت این کشور در خارومیانه مشورت میدهند. در این بین سه نفر از آنها نقش برجستهتری دارند: سرهنگ بازنشسته ارتش، دِرِک هاروِی؛ سمت کنونی: دستیار ویژه رئیس جمهوری و هماهنگکننده امور خاورمیانه و شمال آفریقا در کاخ سفید، مدیر تیم خاورمیانه شورای امنیت ملی آمریکا دِرِک هاروی به طور خاص به خاطر سردرآوردن از ماهیت و ترکیب شورشهای شکلگرفته در عراق - پس از حمله آمریکا به این کشور در سال 2003 و منحل کردن ارتش این کشور - شهرت دارد. وی پیشتر اولین مدیر «قطب علمی افغانستان - پاکستان»1، در قرارگاه فرماندهی مرکزی ایالات متحده بود. در سال 2009، ژنرال دیوید پترائوس وی را برای هدایت این مرکز انتخاب کرد. هاروی همچنین عضو ارشد اجرایی آژانش اطلاعات دفاعی ایالات متحده بود و پیش از آن کارشناس و تحلیلگر ارشد ژنرال پترائوس (فرمانده وقت نیروهای چندملیتی مستقر در عراق) در امور عراق بود. هاروی از جمله کسانی بود که به طور خاص توسط پترائوس انتخاب شد تا راهبردی تقابلی برای فائق آمدن بر شورشهای عراق و باثبات کردن این کشور را طراحی کند. برخی از افراد سابق دولت اوباما، وی را «شاگرد و نوچه» پترائوس توصیف کردهاند. گفته میشود که وی از جمله افسران اطلاعاتی استثنائی بود که در عرصه میدانی به صورتی زیرکانه از ماهیت شورشهای جاری در عراق سر در میآورد، آنهم زمانی که دیگران برای فهم این پدیده در حال تلاش و تقلا بودند. هاروی پس از آن دوران، در گروه ویژه موسوم به «Combined Joint Task Force 7» و ستاد مشترک ارتش آمریکا در عراق فعالیت میکرد. پس از 26 سال خدمت به عنوان افسر اطلاعاتی نظامی متخصص در امور خاورمیانه، در سال 2006 به عنوان یک «تحلیگر غیرنظامی» به عضویت آژانس اطلاعات دفاعی در آمد. پترائوس برمبنای این سابقه همکاری بود که در سال 2009 هاروی را برای تأسیس نهاد اطلاعاتی خاص خودش (قطب علمی افغانستان - پاکستان) انتخاب کرد. در سالهای بعد و طی دوران ریاست ژنرال مایکل فلین بر آژانس اطلاعات دفاعی (مشاور مستعفی دونالد ترامپ در امور امنیت ملی)، هاروی یکی از حامیان اصلیاش بود. سرهنگ جوئل ریبورن؛ سمت کنونی: مدیر امور عراق، ایران، لیبی، لبنان و سوریه در شورای امنیت ملی آمریکا وی یکی از افسران اطلاعاتی ارتش ایالات متحده آمریکا است که تاکنون مقالههای متعددی را درباره حمله آمریکا به عراق در سال 2003 و نتایج آن منتشر کرده است. ریبورن همچنین نویسنده تاریخچه رسمی نظامی آمریکا در جنگ عراق است. کتابی که نهایتا در سال 2015 با عنوان «عراق پس از آمریکا: مردان قوی، فرقهگراییها، مقاومت»2 از سوی «اندیشکده هُووِر» منتشر و در دسترس عموم قرار گرفت. در بخشی از این کتاب، تاریخچه نزاع در عراق از دید عراقیها بیان شده است. فصل پنجم این کتاب اغلب به عنوان شاهدی درباره اینکه «مبارزات و برنامههای عقیدتی صدام حسین موجب گسترش ایدئولوژی سلفی شده و در نتیجه زمینهای برای ایجاد داعش در سال 2003 و شورشهای مرتبط شده است» مورد استناد قرار گرفته است. فصل ششم این کتاب نیز «جنبش ملی کردستان» و هدف آن در «الحاق شهر راهبردی کرکوک» و تغییرات جمعیتی معکوسی که بر اثر سیاستها صدام حسین ایجاد شد را مورد بررسی قرار داده است. ریبورن، در سال 1992 پس از دانشآموختگی از آکادمی نظامی وستپوینت وارد ارتش ایالات متحده شد. وی پیش از اینکه برای خدمت به دولت ترامپ فراخوانده شود، عضو گروه کاری اسلامگرایی و نظم بینالمللی اندیشکده هوور و پژوهشگر ارشد نظامی مؤسسه مطالعات راهبردی ملی در دانشگاه دفاع ملی آمریکا بود. ریبورن، دانشآموخته کارشناسی رشته تاریخ و ادبیات انگلیسی از آکادمی نظامی ایالات متحده و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد رشته تاریخ از دانشگاه تگزاس اِی.اِم است. وی همچنین طی سالهای 2002 تا 2005 استادیار تاریخ آکادمی نظامی ایالات متحده بود. سرهنگ بازنشسته ارتش، دکتر مایکل بل؛ سمت کنونی: مسئول امور خلیج (فارس) در شورای امنیت ملی آمریکا دکتر مایکل بل، پیش از انتصاب به سمت مسئول امور خلیج (فارس) در شورای امنیت ملی آمریکا، رئیس دانشکده امور امنیت بینالملل دانشگاه دفاع ملی ایالات متحده بود. بل، پس از دانش آموختگی از آکادمی نظامی ایالات متحده در سال 1983 به عنوان افسر یگان زرهی و مکانیزه در واحدهای صف و ستاد متعددی در اروپا، ایالات متحده و جنوب شرق آسیا خدمت کرده است. بل، دانشآموخته کارشناسی ارشد و دکترای رشته تاریخ از دانشگاه مریلند در کالج پارک، و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد در رشته راهبرد امنیت ملی از دانشگاه دفاع ملی است. وی در کارنامه علمیاش، علاوه بر تدریس تاریخ در آکادمی نظامی ایالات متحده، سابقه معاونت دانشکده ملی جنگ در امور هیئت علمی و برنامههای آکادمیک را دارد. همچنین پیش از تصدی سمت ریاست دانشکده امور امنیت بینالمللی دانشگاه دفاع ملی آمریکا، مدیر گروه ابتکارهای ستاد فرماندهی کل نیروهای چندملیتی مستقر در عراق (بغداد) و سپس قرارگاه فرماندهی مرکزی ایالات متحده بود. این افسر کارکشته آمریکایی سوابق میدانی قابل توجهی دارد، از جمله دستیار فرماندهی کل لشگر 24 مکانیزه پیادهنظام در عملیات سپر صحرا و طوفان صحرا، دستیار ویژه فرماندهی کل ارتش آمریکا در اروپا (نیروهای حافظ صلح) و استراتژیست اداره برنامهریزی و سیاستگذاری راهبردی ستاد مشترک ارتش آمریکا. پروژههای اصلی وی در ستاد مشترک آمریکا شامل موارد زیر است: مشارکت در تدوین راهبرد نظامی ملی و راهبرد دفاعی ملی؛ نویسنده مسئول برنامه راهبردی نظامی ملی برای جنگ با تروریسم؛ عضو ارشد سیستم برنامهریزی راهبردی ستاد مشترک؛ عضو تیم بررسی راهبردهای کویت؛ نویسنده مسئول راهبرد دفاعی و امنیتی ملی کویت؛ نویسنده مسئول راهبرد نظامی ملی برای نیروهای مسلح کویت؛ ====================== پانویس: 1. "Afghanistan-Pakistan Center of Excellence" at the United States Central Command 2. "Iraq After America: Strongmen, Sectarians, Resistance" منبع: تسنیم

مایکل بل

تدوین سیاست خارجی ترامپ در منطقه خاورمیانه به دست سه افسر، با تجربه ای غنی و شناختی عمیق