جمعه , ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
صفحه اول » فرهنگ » خوف از کلاغها وقتی خبر از مرگ محتوم میدهند!

خوف از کلاغها وقتی خبر از مرگ محتوم میدهند!

پرواز دسته جمعی کلاغهای سیاه پوش نوحه خوان، با عربده کشیهای مداحان مزدور یکسان و همانند نیست!

کلاغ ها چهرهء اشخاص را تشخیص میدهند و نه فقط صورت، بلکه سیرت آنها را نیز نظاره میکنند!

این نظریه که واکنش کلاغ‌ها به مرگ یک همنوع، یک نوع مراسم آئینی برای سوگواری است، بارها از سوی دانشمندان مطرح شده، و همچنان  به صورت یک راز باقی مانده است.

وقتی یک کلاغ می‌میرد، همنوعانش رفتارهای عجیب و غریبی از خودشان نشان می‌دهند: آن‌ها دور او جمع می‌شوند و با صدای بلند جیغ می‎کشند.

این موضوع تا حدی کنجکاوی دانشمندان را برانگیخته که گروه‌هایی تا کنون مأمور مطالعه روی این مساله شده‌اند. هدف این است که بفهمیم چرا کلاغ‎ها به هم‌نوع مرده‌ خود تا این حد توجه نشان می‌دهند.

به این منظور، آن‎ها با تکیه بر این اصل که کلاغ‎ها چهره کسانی که برایشان تهدید به حساب می‌آیند را فراموش نمی‌کنند، دست به یک آزمایش جدید زدند.

این کشفی بود که محققان پیشتر به آن دست یافته بودند. جان مارزلوف، استاد دانشگاه واشنگتن بعد از انجام مجموعه‌ای از مطالعات روی کلاغ‎ها به این نتیجه رسید که آن‌ها چهره افرادی که به نظرشان خطرناک می‌آیند را به خاطر می‌سپارند.

آنها به بقیه کلاغ‎ها هم یاد می‌دهند که با دیدن چهره فرد مشکوک به سمت او جیغ بکشند و این به این معناست که مجموعه‌ای از کلاغ‌ها تا سال‌ها بعد به آن فرد واکنش نشان خواهند داد.

محققان برای جلوگیری از آسیب احتمالی از سوی کلاغ‎ها، از چهره واقعی استفاده نکردند و یک ماسک پلاستیکی روی صورت خود قرار دادند.

در این آزمایش فردی که ماسک به صورت داشت به محلی فرستاده شد که کیلی سوئیفت، یکی از محققان و دانشجوی دکترای دانشگاه واشنگتن برای کلاغ‌ها خوراکی‌های خوشمزه می‌گذاشت.

کیلی در واقع با قرار دادن این خوراکی‌ها نقش پلیس خوب را بازی می‌کرد و فردی که ماسک به صورت داشت و با یک کلاغ مرده در دست به آنجا پا می‌گذاشت، پلیس بد محسوب می‌شد. این شخصیت منحوس مدت ۳۰ دقیقه به همان حالت در آن محل باقی می‌ماند.

سوئیف در این باره می‎گوید: “من همیشه فرد مهربانی بودم که برایشان غذا می‌ریخت. خیلی هم خوب بود، هیچ کلاغی با من دشمن نشد. من غذا را می‌گذاشتم و بعد سر و کله نفر دوم پیدا می‌شد. آن فرد یک کلاغ مرده در دست داشت، حالت خشنی داشت. فقط کلاغ مرده را در دستش گرفته بود، انگار آن را برداشته بود تا دور بیندازد. کف دست‌هایش باز بود، طوری که انگار یک بشقاب پیش‌غذا در دستش گرفته.”

روز اول وقتی فردی که ماسک به صورت داشت وارد شد، کلاغ‌ها به سمت غذایی که سوئیف برایشان ریخته بود، نرفتند. به جای آن جیغ کشیدند و رفتارهای تهدید‌آمیز نشان دادند؛ آن‌ها در این شرایط برای ترساندن شکارچی احتمالی، در گروه‌های بزرگ دور هم جمع می‌شوند.

به گزارش محققان، نشان دادن رفتارهای تهدید‌آمیز برای کلاغ‎ها می‌تواند بیش از یک کاربرد داشته باشد: ” آن‌ها با این واکنش هم نسبت شکارچی اظهار ناخشنودی می‌کنند، هم قدرت خود را به رخ او می‎کشند و هم به بقیه کلاغ‎ها نسبت به فرد یا محل خطرناک هشدار می‌دهند.”

اگر یک پرنده دیگر مثلا قوش در کنار کلاغ‎ها قرار بگیرد، احتمال این‌که آن‌ها به سمت غذا نروند بیشتر هم خواهد شد؛ این یعنی آن‌ها قوش را به عنوان خطر موجود در آن محل پذیرفته‌اند.

روز بعد فردی که ماسک به صورت داشت دوباره برگشت و با این که کلاغ مرده‎ای در دست نداشت، آن‌ها باز هم سراغ غذا نرفتند.این واکنش حاکی از این است که کلاغ‎ها از محل یا چیزی که به نظرشان خطرناک می‌آید، دوری می‌کنند. به معنای دیگر، آن‎ها با مفهوم مرگ آشنایی دارند و از آن می‌ترسند. کلاغها یکدیگررا از خطر احتمالی آگاه میکنند!

سوئیفت می‎گوید: ” این رفتار کلاغ‌ها حاکی از این است که مرگ دست کم برایشان حکم لحظه‌ای را دارد که در آن یاد می‎گیرند. مرگ نشانه خطر است و خطر چیزی است که باید از آن دوری کرد.” و ترس از یک وضعیت مرگبار احتمالی تا مدت‎ها با کلاغ‎ها باقی خواهد ماند. بیش از ۶۵ جفت کلاغ حتی بعد از گذشت ۶ هفته، همان واکنش‌ها را نشان می‌دادند.

این مطالعه که چندی پیش در مجله “Animal Behaviour” (رفتار حیوانات) چاپ شد، یکی از چندین پروژه تحقیقاتی بوده که به منظور درک بهتر واکتش حیوانات نسبت به مرگ صورت گرفته است. رفتارهای مشابه کلاغ‎ها در زاغ‌های کبود – یک نوع پرنده دیگر از تیره کلاغ‎ها- هم دیده شده. این پرندگان وقتی با همنوع مرده خود برخورد می‎کنند، رفتارهایی شبیه به سوگواری بروز می‌دهند.

آن‎ها البته به عکس کلاغ‎ها نسبت به مرگ گونه‌های دیگر پرندگان که هم اندازه خودشان هستند هم واکنش منفی نشان می‌دهند. فردی که ماسک به صورت داشت اگر با جسد یک کبوتر به کلاغ‎ها نزدیک می‎شد، آن‎ها واکنش خاصی نشان نمی‎دانند.

این یافته‎ها اهمیت حافظه آن‎ها برای به خاطر سپردن جزئیات چهره انسان‌ها را روشن می‎کند. مهارتی که به این جانوران در تشخیص افراد خطرناک از بی‌آزار‌ها کمک می‌کند. سوئیفت می‎گوید: “این تحقیق مثال دیگری است از این که کلاغ‎ها چطور برای زندگی مسالمت‎آمیز در کنار ما تحول پیدا کرده‎اند. آن‎ها می‌توانند چهره ما را به خاطر بسپارند و به شکلی شگفت‎انگیز این کار را در بسیاری از شرایط انجام می‎دهند، از جمله وقتی با در دست گرفتن جسد هم‌نوع‌شان، خودمان را به عنوان یک همسایه‎ بدطینت به آن‌ها معرفی کردیم.”

کلاغ‌ها جدیدترین گروه از حیواناتی هستند که مشخص شده با مرگ آشنایی دارند و حتی برای مرده خود عزاداری هم می‎کنند. فیل‎ها، زرافه‎ها، شامپانزه‎ها و چندین گونه دیگر از تیره کلاغ‎ها هم در کنار همنوع خود که به تازگی مرده، می‌مانند.