دکترحسن روحانی در سفر به هندوستان به شهرحیدرآباد رفت تا از مراکز تاریخی بجا مانده از سلسله طریقتی- سیاسی “قطب شاهی” بازدیدنماید.

نمایی از مزار شاه سیدخلیل الله دکنی فرزند شاه سیدنعمت الله ولی کرمانی

سلسله قطب شاهیان در سال 1518 میلادی در منطقه حیدرآباد در جنوب هندوستان تاسیس و در سال 1687 میلادی نیز منقرض شد. سلاطین “قطب شاهی” صوفی، شیعه و دارای تعلق خاطر بسیار زیاد به فرهنگ و ادبیات فارسی بودند، و در قلمرو پادشاهی قدرتمند خود زبان و فرهنگ فارسی را گسترش دادند.

مزار شاه سیدخلیل الله دکنی فرزند شاه سیدنعمت الله ولی کرمانی

سلاطین قطب ‌شاهیان پیوسته با توجه به  پیروی از مکتب تصوف و عرفان اسلامی وسابقه قومی و علائق مذهبی، زمانی که ایرانیان و فارسی زبانان و شیعیان از ظلم و جور مداحان بی دین و ایمان و روایتگران دربار آخوندزده صفوی گروه گروه از ایران فرار و به هندوستان مهاجرت میکردند بااحترام بسیار زیاد باآنها برخورد کرده و وآنهارا زیر چتر مروت و فتوت خویش احترام و توقیر میکردند. سبک هندی در شعر پارسی به نحو بسیار چشمگیری درقلمرو مردم فرهنگدوست و فارسی زبان ساکن هندوستان گسترش چشمگیری یافت.

مدفن شاه سیدخلیل الله دکنی فرزند شاه سیدنعمت الله ولی کرمانی

رئیس جمهور امروز همچنین قرار است در نماز جمعه حیدرآباد دکن سخنرانی و با جمعی از ایرانیان مقیم ایالت تلنگانا هندوستان دیدار و گفت و گو کند.

لازم به تذکر است که “سازمان تبلیغات (ضد)اسلامی)وابسته به “قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران” و “اداره فرق و ادیان وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران” از طریق مرکز پروپاگاندای موسوم به “موسسه  اوج” و سایر سازمانهای وابسته تبلیغاتی، برنامه های متعددی برعلیه عرفان اسلامی و تصوف و تشیع  تولید و در سطح شبکه های صدا و سیما پخش کرد که هدف از آن خمینی زدایی و حمله به میراث آیت الله سیدروح الله خمینی بود. در این مجموعه تولیدات تصویری زیرعنوان “شبه مستند” تصوف در هندوستان به عنوان شاخه ای از “کمپانی هندشرقی” و استعمار کلنیالیستی بریتانیای کبیر” معرفی شده بود. خانواده آیت الله خمینی در هندوستان از وابستگان به مکتب طریقت فقرودرویشی به شمار میرفتند و به بزرگان سلاسل صوفیه در هندوستان ارادات فراوانی ابراز میداشتند. آیت الله سیدروح الله خمینی درمجموعه اشعارش ابراز ارادت بسیاری نسبت به صوفیان حقیقی و دراویش وارسته و بیخویش کرده و ضمن افشاگری برعلیه صوفی نماهای قلابی و آخوندهای ریایی و زاهدان مکار، تخلص ادبیِ” هندی” را برای اختتام اشعار و غزلیات خود برگزیده است و از جمله گفته است: “دست آن شیخ ببوسید که تکفیرم کرد…”