خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
سهیل عربی، زندانی عقیدتی، در پی ادعای محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه پوسیده قضاییه، در خصوص ممنوعیت شکنجه در نامه‌ای اعلام کرد که در دوران بازجویی و حبس شکنجه شده اما هیچ مسئولی به شکایتش رسیدگی نکرده است. متن نامه سهیل عربی به شرح زیر است:
«سخنگوی دستگاه پوسیده قضایی اخیرا ادعا کرده است که شکنجه ممنوع است و انفرادی قبل از تفهیم اتهام نداریم اگر کسی ادعایی درباره شکنجه داشته باشد به فوریت رسیدگی می‌شود.
۱- اینجانب سهیل عربی در پرونده اول ۱۶ آذر ۹۲ دستگیر شدم و تا ۱۷ دی ماه ۹۲ در انفرادی دوالف قرارگاه ثارالله محبوس بودم و پس از گذشت سی روز تفهیم اتهام شدم در طول ۵۸ روزی که در انفرادی بودم بارها مورد شکنجه‌های روحی و جسمی مثل آویزان شدن از پا، اعدام مصنوعی، تهدید به تجاوز به همسرم و دستگیری اقوامم قرار گرفتم و تمامی اعترافات تحت شکنجه و اکراه گرفته شد.
۲- در پرونده دوم که یکم مرداد ۹۶ بود ده روز در انفرادی دو الف محبوس بودم وقتی به کارشناس پرونده بابت محبوس بودن خود و همسرم شکایت کردم گفت شما در انفرادی نیستید بلکه در سلول دور از جمع نگهداری می‌شوید در بدو ورود به دو الف مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفتم و به من گفتند گمان نکن اینجا اوین است و کسی به فریادت می‌رسد اینجا خبری از دوربین‌های مداربسته و مددکار نیست پس از بازگشت به بند اوین از مسئولان دو الف شکایت کردم اما هنوز رسیدگی نشده است.
۳- بیست و هشت فروردین ۹۳ بنا بر اتهام واهی بر هم زدن نظم زندان از طریق عدم ترک اتاق هنگام بازرسی یک هفته در انفرادی ۲۴۰ محبوس بودم. پس از یک هفته که در انفرادی بودم از خدابخش دادیار ناظر بر زندان وقت پرسیدم چرا بدون تفهیم اتهام مرا در انفرادی نگه داشتید؟ دلیل تراشیدن موهایم و مورد ضرب و شتم قرار گرفتن توسط سربازها چه بود؟ گفت گمان کردی در سوییس زندگی می‌کنی!
۴- هجده آبان ۹۶ وقتی توسط برخی زندانیان بند هشت سالن ۷ که به جرم اختلاس بیمه ایران و سرقت محبوس‌اند مورد ضرب و شتم قرار گرفتم و تهدید به مرگ شدم در عوض تنبیه خاطیان، ۲۸روز مرا در قرنطینه ۱ زندان اوین محروم از تلفن و ملاقات نگه داشتند و دو بار توسط زندانیان مورد ضرب و شتم قرار گرفتم. به ریاست زندان و معاونش و دادیار ناظر بر زندان شکایت کردم اما هنوز رسیدگی نشده است و پس از انتقالم به بند ۷ هنوز وسایلم را تحویل نداده‌اند.»
(تارنگار حقوق بشر در ایران)
