بیانیه جمعی از فعالین دانشگاهی و حوزوی پیرامون وضعیت اسفبار دستگاه قضایی و اعلام حمایت از «بست نشینیِ بست نشینی حمید بقایی، علی اکبر جوانفکر و حبیب خراسانی» در حرم حضرت عبدالعظیم

قوه قضائیه به ابزار فشار طبقه انحصارگرِ قدرت، و امر به معروف به بزرگترین جرم تبدیل شده است!

حذف جریان احمدی نژاد به معنی سرکوب آخرین اراده‌ها برای تغییر وضع به نفع مردم است!

قرار بود قوه قضاییه مانع سیطره مجدد گروه های قدرت و ثروت بر سرنوشت مردم باشد!

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

لقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَيِّناتِ وَ أَنزَلنا مَعَهُمُ الكِتابَ وَ الميزانَ لِيَقومَ النّاسُ بِالقِسطِ وَ أَنزَلنَا الحَديدَ فيهِ بَأسٌ شَديدٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ وَ لِيَعلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالغَيبِ ۚإِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ (آیه ۲۵ سوره مبارکه حدید)

ملت بزرگ ایران در طی صد سال مبارزه خویش در راه عدالت، از نهضت مشروطه تا نهضت ملی شدن صنعت نفت و از همه مهمتر انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی هزینه های بسیار و خون های ارزشمندی را فدا کرده است.

ماحصل همه این مبارزات به تشکیل نظام جمهوری اسلامی منتهی شد که در آن قوه قضائیه قرار بود به عنوان خانه امید ملت، مسئول برقراری عدالت و احقاق حق مردم از زورمندان و جلوگیری از سیطره مجدد گروه های قدرت و ثروت بر سرنوشت مردمان باشد، همچنان که به فرموده امیر المومنین علیه السلام: «امتی که حق ضعیف از قوی در آن بدون لکنت ستانده نشود، هرگز پاک و مقدس شمرده نخواهد شد».

اما امروز بیش از هر زمان دیگری پس از انقلاب، نگرانی ها از فراموشی و بلکه وارونگی آرمانها فزاینده شده؛ به نحوی که در کنار صحنه مظلومیت و استضعاف و بی پناهی عموم مردم عزیزمان، نه فقط هرگز مجازاتِ مفسدانِ واقعی را نمی بینیم، بلکه با تعجب و افسوس بسیار هر روز شاهد برخورد با مظلومین و مستضعفین و هر آن کسی هستیم که بخواهد بر سر اشرافیت سیاسی و اقتصادی و مذهبی فریادی هر چند ضعیف و نارسا بکشد، و حال آنکه «لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم».

کار به جایی رسیده که «امر به معروف» بزرگترین جرم و اقدام علیه امنیت، و «نهی از منکر» تشویش اذهان عمومی و اهانت به مقدسات خوانده می شود. این در حالی است که به یقین بزرگترین ضدیت با انقلاب و بالاترین عامل ناامنی و تشویشِ خاطرِ ملت، تبدیل شدن قوه قضائیه به ابزار فشار طبقه انحصارگرِ قدرت به مردم و عدالتخواهان، و عوض شدن جای شاکی و متهم است. حال در شرایطی که به طور مداومی از علاقمندان به مسیر انقلاب خواسته می شود به بهانه حفظ آبروی نظام چشم بر حقایق بپوشند و توجیه گر همیشگی شرایط بسیار تلخ به بار آمده باشند، باید پرسید حد یقف این توجیه گری کجاست؟

اکنون همگام با شدت گیری فاصله وضع موجود از خواسته های ملت، با توجه به عزم اشراف در حذف تنها نماینده شاخصِ باقیمانده این مطالبات، در نقطه تعیین کننده این روند قرار گرفته ایم. در حقیقت تلاش های شبکه در هم تنیده قدرت و ثروت با صحنه گردانی قوه قضائیه برای حذف جریان آقای احمدی نژاد را نباید تنها ظلم به یک شخص و اطرافیانش، بلکه اقدام برای حذف و سرکوب آخرین اراده ها برای تغییر وضع به نفع مردم و مسدود کردن تنها روزنه امید باقیمانده دانست.

لذا ما امضاکنندگان این بیانیه پس از اطلاع از بست نشینی عدالتخواهانه آقای بقایی و همراهان شان در حرم حضرت عبد العظیم(ع)، مطابق وظیفه دینی و انسانی خویش از این اقدام متعهدانه ملی حمایت نموده و در این حرکت اصلاحی در جهت آرمان های ملت ایران مشارکت می جوئیم.

ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی
دردی ست درین سینه که همزاد جهان است
از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند
یارب چه قدر فاصله ی دست و زبان است
خون می چکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من می کنم افشردن جان است
روزی که بجنبد نفس باد بهاری
بینی که گل و سبزه کران تا به کران است

چهارشنبه، ۲۴ آبان ۱۳۹۶