چهارشنبه , ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
صفحه اول » فرهنگ » معمای ناپدید شدن یک ستاره عظیم در کهکشانی دورافتاده/ سیاه‌چاله‌ای که ۳۴ میلیارد بار بزرگتر از خورشید است/

معمای ناپدید شدن یک ستاره عظیم در کهکشانی دورافتاده/ سیاه‌چاله‌ای که ۳۴ میلیارد بار بزرگتر از خورشید است/

خورشید

به گزارش مشرق به نقل از فیز، تحقیقی جدید از استرالیا حاکی از آن است سیاهچاله‌ای که حجم آن ۳۴ میلیارد بار بزرگتر از خورشید است، با بیشترین سرعت در جهان رشد می‌کند. ما اکنون می دانیم که به لطف تحقیقات جدید به سرپرستی دانشگاه ملی استرالیا (ANU)، سریع‌ترین سیاه چاله در جهان چقدر گسترده است و همچنین چقدر می‌خورد؛ این سیاهچاله روزانه حجمی معادل خورشید را می‌بلعد.

کشف سیاره‌ای مشابه زمین در فاصله ۳ هزار سال نوری

به گفته کریستوفر اونکن، محقق این مطالعه و همکارانش،  این سیاه‌چاله ۳۴ میلیارد برابر جرم خورشید ما است.اونکن گفت: توده سیاهچاله نیز حدود ۸ هزار برابر بزرگتر از سیاه چاله در مرکز راه شیری است؛ این سیاه چاله غول پیکر معروف به J۲۱۵۷ است و  توسط همین تیم تحقیقاتی در سال ۲۰۱۸ کشف شد. این بزرگ‌ترین سیاه چاله‌ای است که در بازه اولیه پیدایش جهان رصد شده است.چگونگی رشد سیاهچاله‌ها در اوایل عمر جهان، هنوز یک رمز و راز است، اما این تیم اکنون در حال جستجو برای سیاهچاله‌های بیشتر هستند به این امید که ممکن است سرنخ هایی را ارائه دهند.

ناپدید شدن یک ستاره عظیم که اخترشناسان در حال رصد آن بودند آنها را سردرگم کرده است.آنها احتمال می دهند که این شی دورافتاده در یک فروپاشی تبدیل به سیاهچاله شده بدون آنکه ابتدا در یک انفجار بزرگ به ابرنواختر بدل شود.

اگر این فرض درست باشد اولین نمونه مشاهده شده از یک ستاره بزرگ خواهد بود که به این شکل نابود می شود.اما براساس مطالعه ای که در نشریه یادداشت های ماهانه انجمن نجوم رویال چاپ شده احتمال دیگری هم وجود دارد.درخشش این ستاره ممکن است به دلیل قرار گرفتن پشت گاز و غبار یک سحابی دچار افت شدیدی شده باشد.این ستاره در فاصله ۷۵ میلیون سال نوری از ما در کهکشان کوتوله کینمن در صورت فلکی دلو (آکواریوس) قرار دارد.این از ستارگان موسوم به “متغیر آبی درخشان” است یا بوده که درخشش آن حدودا ۲.۵ میلیون برابر خورشید است. این ستارگان ناپایدار هستند و اغلب نوسان های شدیدی در طیف نوری آنها – شدت نور در طول موج های مختلف – دیده می شود.در فاصله سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ تیم های مختلفی از منجمان این ستاره عظیم را مطالعه و نتیجه گیری کردند که در مراحل پایانی فرآیند تکاملی است. کهکشان کوتوله کینمن دورتر از آن است که ستارگان آن به صورت منفرد قابل رویت باشند اما اخترشناسان می توانند مشخصات بعضی از این ستارگان را استخراج کنند.تیمی تحت هدایت اندرو الن دانشجوی دکتری در ترینیتی کالج دوبلین در ایرلند در سال ۲۰۱۹ این کهکشان را زیر نظر گرفت به این امید که درک بهتری از چگونگی پایان کار ستارگان خیلی پرجرم پیدا کند.

اما وقتی آنها تلسکوپ خیلی بزرگ (وی ال تی) رصدخانه جنوبی اروپایی (ای اس او) را به سوی آن نشانه رفتند، دیگر قادر به دیدن نشانه های ستاره نبودند.آقای الن گفت: “ما شگفت زده شدیم که ستاره ناپدید شده! خیلی غیرعادی است که ستاره ای به این عظمت بدون انفجاری ابرنواختری ناپدید شود.”مشاهدات قدیمی تر ظاهرا نشان می داد که ستاره فوران های عظیمی را تجربه می کند به طوری که این مواد راهی فضا می شود. به نظر می آید این فوران ها بعد از ۲۰۱۱ متوقف شده باشد. این ستاره ها اغلب چنین فوران هایی را تجربه می کنند.منجمان براساس مشاهدات خود دو توضیح برای ناپدید شدن این ستاره و فقدان ابرنواختر ارائه می کنند.این فوران های شدید ممکن است این ستاره را به یک ستاره کمتر تابنده تبدیل کرده باشد که آن هم ممکن است در پشت غبار پنهان شده باشد.توضیح دیگر این است که این ستاره ممکن است بعد از فروپاشی تبدیل به یک سیاهچاله شده باشد بدون آنها ابتدا در انفجاری تبدیل به ابرنواختر شده باشد.این یک حادثه نادر خواهد بود: درک کنونی ما از چگونگی مرگ این ستارگان عظیم این است که بیشترشان در یک انفجار عظیم از میان می روند.به گفته آقای الن اگر توضیح دوم درست باشد “این اولین شناسایی مستقیم چنین ستاره هیولایی است که زندگی اش به این شکل پایان پیدا می کند.”برای تایید سرنوشت ستاره مطالعات بیشتری لازم است.تلسکوپ فوق العاده بزرگ رصدخانه جنوبی اروپایی (ای ال تی) قرار است در سال ۲۰۲۵ فعال شود که قادر خواهد بود ستارگان کهکشان های دورافتاده مثل کینمن را رویت و به حل معماهای کیهانی از این نوع کمک کند.

بیشتر بخوانید:

ردیابی امواج گرانشی در برخورد دو ستاره نوترونی

نوبل فیزیک ۲۰۱۷ به رصدکنندگان امواج اینشتین رسید

راهنمای کائنات برای مبتدیان؛ سیاهچاله‌ها

کهکشان راه شیری تخت نیست، پیچ‌وتاب دارد

ردیابی سیگنال های رادیویی مرموز از اعماق فضا