خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
به نظر می‌رسد علی ربیعی و سعید حجاریان که هر دو از چهره‌های امنیتی اصلاح‌طلب هستند درباره رخدادهای ضد امنیتی در “پساکرونا” دچار اختلاف تحلیلی شده‌اند.
سرویس سیاست مشرق – خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.
***
دسیسه جریان خاص برای تکرار انقلاب ۵۷ در ایران!
محمدجواد حق‌شناس، فعال چپ و عضو شورای شهر تهران به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا با بیان اینکه در دوران ستمشاهی، رابطه بین نظام حاکم و مردم به حداقل رسید و اعتماد مردم به حکومت در پایین‌ترین سطح خود قرار گرفت، از این گفت که رژیم شاه با عدم توجه به مردم و آزادی ندادن به رسانه و مطبوعات، موجب شد نارضایتی عمومی سالیان سال روی هم انباشته شود و انقلاب ۵۷ شکل بگیرد.
او در ادامه اما با اشاره به نظام جمهوری اسلامی ایران اظهار می‌کند: مهمترین شاخصی که می‌تواند نشان دهد که آرمان‌های انقلابیون تا چه حد محقق شده، انتخابات است، وقتی نشاط در انتخابات نباشد یا انتخاب‌شوندگان نتوانند خواسته‌های مردم را محقق کنند، عملاً می‌توان گفت ما فاصله جدی با آرمان‌های انقلابیون دهه ۴۰ و ۵۰ گرفته‌ایم.
حق‌شناس همچنین با اشاره به چند اغتشاش اخیر در کشور و کاهش مشارکت مردم در انتخابات مجلس یازدهم که به دلیل عملکرد ضعیف اصلاح‌طلبان رخ داد، اینطور نتیجه می‌گیرد که “بخش عمده‌ای از جامعه از روند موجود راضی نیست و عملکردها سیاسی حاکمیت قطعاً با منویات انقلاب در سال ۵۶ و ۵۷ همخوانی ندارد!”
این فعال اصلاح‌طلب در بخش پایانی اظهارات خود نیز گفته است: وقتی نمایندگان اینگونه ناتوان و بی‌موثر ظاهر می‌شوند، مردم نمی‌توانند امیدوارانه در انتخابات حاضر شوند؛ اینجاست که متاسفانه شکاف بین مردم و حاکمیت بروز می‌کند و روز به روز هم بیشتر می‌شود.[۱]
*”این‌همانی” مورد تأکید در بیان حق‌شناس بین رژیم پهلوی و نظام جمهوری اسلامی قابل کتمان نیست و هر مخاطبی به روشنی و وضوح کامل متوجه این اصرار می‌شود.
این ناجوانمردی سیاسی از سوی یک رجل سیاسی اما در حالی است که او به مردم نمی‌گوید که کاهش مشارکت مردم در انتخابات اولا به دلیل تحریم انتخابات و تشویق مردم به عدم مشارکت از سوی اصلاح‌طلبان بود و ثانیا به دلیل ناکارآمدی آنها در مجلس، شورای شهر و دولت.
از طرفی حق‌شناس باید به این حقیقت بزرگ نیز اذعان کند که در پس ناکارآمدی و ناجوانمردی یک جریان سیاسی در حق مردم و نظام اسلامی، انقلاب نیست بلکه روی کار آمدن کارآمدان و تغییر رویکرد آرای مردم است. زیرا نظام اسلامی در جلب اعتماد مردم و تحقق شعار “استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی” کارنامه قبولی دارد و مثلا تشییع میلیونی سردار سلیمانی از سوی مردم یک نمونه از نمرات همین کارنامه است.
مع‌الوصف بایستی به آقای حق‌شناس و دوستان ایشان اشاره کرد که با چند اغتشاش، بهار نمی‌شود و اکثریت دین‌مدار جامعه ایرانی؛ آرمان‌های خود را در همین نظام جمهوری اسلامی می‌جویند نه در آنچه فرماندهان فتنه اقتصادی تصویر می‌کنند.
قبل از حق‌شناس، احمد پورنجاتی و رضا صالحی‌امیری نیز در یادداشت‌هایی؛ فضای کشور و نظام اسلامی را رو به تخریب و وندالیسم[۲]و تقریبا خالی از نکات مثبت ارزیابی کرده بودند![۳]
سعید حجاریان هم اخیراً در یادداشتی تأکید کرده است که به واسطه کرونا “شورش” رخ می‌دهد…
بدیهیست که اگر با این سیاه‌نمایی‌ها برخورد اقناعی صورت نگیرد و پادتن زخم یکان یکان این خنجرها در جامعه ترشّح نشود؛ این‌همانی تقلّا شده در ذهن آقایان فوق‌الذکر؛ به ذهن مردم نیز تسرّی می‌یابد.
***
آسیب اصلی کرونا که روحانی به آن اشاره کرد
جماران گزارش داد: رئیس‌جمهور روحانی، روز شنبه گذشته در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا گفته است:
“باید بدانیم صدمات اصلی اقتصادی کرونا متوجه اقشار ضعیف جامعه است و مردم از دولت انتظار دارند که اجازه ندهیم کرونا سلامت و معیشت آنان را نابود کند و این بدان معنا است که هم باید سلامت مردم را حفظ کنیم و هم معیشت و وضعیت اقتصادی آنان را تامین کنیم.”[۴]
*سخن آقای روحانی کاملاً صحیح و یک ضرورت عقلانی و لازم‌الاجراست. فقط مسئله اینست که چرا یکماه پس از بروز کرونا و این اندازه دیر به چنین مفهوم مهمی تأکید می‌شود؟
ما در مجموعه وبلاگ مشرق در اسفندماه این هشدار را دادیم که “مراقبت کرونایی آری، کسب و کار مردم هم آری”…
اما چیزی که در عمل رخ داد؛ توجه نه چندان اقناع کننده دولت به قشرهای کم‌درآمد، صاحبان مشاغل روزمرد، مشاغل خدماتی و… بود.
به زعم ما اهمیت مسئله روشن است و رئیس‌جمهور محترم حتی پس از یکماه؛ به نکته مهمی اشاره کرده‌اند.
دغدغه اینجاست که باید بصورت فی‌الفور، مشکلات اقتصادی آسیب‌دیدگان از کرونا مرتفع شود و مهمتر آنکه هر طرح و تصمیمی که پیوست “توجه به مشکلات اقتصادی و امنیتی” را ندارد از دستور کار خارج شود.
اقناع صاحبان مشاغل آسیب دیده و اطمینان‌بخشی دولت به آنها، ضروری‌ترین نکته‌ای است که باید در نتیجه سخنان فوق‌الذکر رئیس‌جمهور محترم شاهد آن باشیم. همانطور که در اقدامات سپاه و بنیاد مستضعفان در اختصاص بودجه برای رفع مشکل بیکاران و بخشش اجاره مایملک بنیاد مستضعفان شاهد بودیم…
وگرنه عده‌ای هستند که در پسا کرونا به انتظار اغتشاش و بلوای “فتنه اقتصادی” نشسته‌اند![۵]
***
اختلاف نظر ربیعی و حجاریان درباره “اغتشاش” در پساکرونا
علی ربیعی، فعال اصلاح‌طلب و سخنگوی دولت رئیس‌جمهور روحانی به تازگی طی یادداشتی که اعتمادآنلاین آنرا منتشر کرد، نوشت:
«برای سالنامه ایران در اسفند ۹۷ مقاله‌ای نوشتم که ۹۸ فقط یک سال نیست – خوب به یاد دارم با جامعه‌شناسی آینده‌نگر چقدر با تفاسیر ضد امینی مورد حمله قرار گرفتم – متنی که برای سال ۹۸ نوشتم خالی از حلاوت بود. با مشاهده حجم انبوهی از یأس‌پراکنی‌ها و گفتار و تصاویر مسلط و مشاهده کنش‌های سیاسی تخریب‌گر و همراه با تحریم‌هایی که اثر خود را روز به روز بیشتر می‌کرد، هیچ دشوار نبود پیش‌بینی این امر که: «اگر بر همین سیاق سال ۹۸ را ادامه دهیم چشم‌انداز روشنی در پیش نخواهیم داشت و برای جامعه امکان بروز تحرکات اجتماعی و انتقال ناآرامی‌های ذهنی به ناآرامی‌های فیزیکی را کاملاً متصورم.»
که گفته‌اند هر آن کس که باد می‌کارد توفان درو خواهد کرد.
او در ادامه می‌افزاید: اما خوشبختانه امسال حاکمیت گفتمان پزشکی، دانش سلامت و همبستگی اجتماعی برآمده از طرح فاصله‌گذاری فیزیکی در مسیر مبارزه با کرونا، نوید یک عصر کاملاً تازه را به ما می‌دهد. رسانه ما نیز در کلیت خود سخت تحت تأثیر حاکمیت گفتمان عرصه بهداشت وسلامت قرار گرفته و تا همین امروز ظرفیت‌های قابل توجهی از خود بروز داده است و اگر آرامش فضای سیاسی نخبگان در قدرت به نفع مردم این‌چنین پیش برود و با هم‌افزایی دولت – دولت، جامعه – جامعه و دولت – جامعه می‌توان مسیر معکوس سال گذشته یعنی پشت سرگذاشتن «ناآرامی‌های ذهنی» جامعه را پیش‌بینی کرد.[۶]
*از نوشته ربیعی اینطور برمی‌آید که او برای سال ۹۹؛ گزینه “ناآرامی فیزیکی” را متصوّر نیست.
این در حالیست که ربیعی، پیش از این در یادداشتی با اشاره به اغتشاشات آبان ۹۸ تأکید کرده بود که: “حکایت همچنان باقیست…”[۷]
ما البته از بابت این تجدید نظر تحلیلی از جانب آقای ربیعی خشنودیم چون یک گام رو به جلو برای استحکام بیشتر امنیت مردم است ولی باید دانست که رفیق گرمابه و گلستان ربیعی یعنی سعید حجاریان به تازگی تأکید کرده است که در پساکرونا بایستی منتظر آشوب بود![۸]
بیان این نکته تحلیلی ضروریست که “فرماندهان فتنه اقتصادی” معادلات خود را بر ناراضی‌سازی مردم و سیاه‌نمایی از وضع موجود استوار کرده‌اند و از همین روست که دائماً از بابت هر مشکلی نتیجه “آشوب” می‌گیرند!
و باید دانست که اگر این تحرّکات مورد رصد نباشد، قطار سیاه‌نمایی همچنان ایستگاه به ایستگاه مشغول طی طریق باشد و مثلاً پیوست‌های امنیتی و اقتصادی برای تصمیمات کرونایی دولت در نظر گرفته نشود؛ بسا که معادلات فرماندهان فتنه اقتصادی محقق نیز بشود…
گفتنیست، منظور ربیعی از جمله “خوب به یاد دارم با جامعه‌شناسی آینده‌نگر چقدر با تفاسیر ضد امینی مورد حمله قرار گرفتم”؛ مطلبی است که در اشاره به تأکید او بر وقوع اغتشاش در سال ۹۸ در وبلاگ مشرق نوشته شد.[۹]
البته این معما بین ما و آقای ربیعی ماند که چگونه کسی که وقوع اغتشاش در سال ۹۸ را پیش‌بینی می‌کرد، بعدها در ستاد تصمیم‌گیری برای گران‌سازی بنزین، جامعه‌شناسی خود را به کناری نهاد و رأی به خلق‌الساعه بودن این تصمیم داد؟!
تصمیمی که منجر به بروز اغتشاشات آبان ۹۸ و کشته شدن ده‌ها نفر شد…
***
۱_ https://www.ilna.news/fa/tiny/news-۸۹۱۰۰۷
۲_ mshrgh.ir/۱۰۴۸۲۵۸
۳_ mshrgh.ir/۱۰۵۲۱۱۹
۴_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-۱۳۹۸۲۶۹
۵_ mshrgh.ir/۱۰۵۷۷۸۵
۶_ https://etemadonline.com/content/۳۹۷۳۸۲
۷_www.irna.ir/news/۸۳۵۷۳۸۱۵/
۸_mshrgh.ir/۱۰۵۷۷۸۵
۹_ mshrgh.ir/۹۴۷۲۲۷
