جمعه , ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
صفحه اول » اجتماعی و سیاسی » مرور روزنامه‌های پنجشنبه هفدهم بهمن ماه؛

مرور روزنامه‌های پنجشنبه هفدهم بهمن ماه؛

بریدن دوباره ترمز قیمت‌ها در بازار خودرو، بیانات رهبر انقلاب درباره انتخابات و معامله قرن، تحقیر و تمسخر آمریکا در ‏کنگره! نیمه پنهان دربی، جنگ نمادین ترامپ و پلوسی در کنگره، پنج عامل رکوردشکنی‌های بازار سرمایه، ضربه کرونا به ‏صادرات نفت ایران، قله ۴۴۵ هزار واحدی شاخص بورس زیر پای بازار سرمایه، تک صدایی به صلاح کشور است؟ مؤتلفه در ‏مسیر پایداری؟ و نقد و بررسی فیلم‌های اکران شده در جشنواره فیلم فجر، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و ‏تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.

به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز پنجشنبه هفدهم بهمن ماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات رهبر انقلاب در دیدار با قشرهای مختلف مردم با محوریت انتخابات و محکومیت معامله قرن در صفحات نخست بیشتر روزنامه‌ها با عناوین و تصاویر ‏مرتبط برجسته شده است. ‏

دیگر موضوع مورد توجه روزنامه‌های امروز، جنگ نمادین ترامپ و پلوسی در کنگره و پاره کردن متن سخنرانی ترامپ توسط ‏پلوسی در کنگره، اثر کرونا بر اقتصاد ایران، تایید و تکذیب‌هایی درباره لیست‌های انتخاباتی و ائتلاف‌های سیاسی و سخنان ‏روحانی درباره وحدت مردم در برابر دشمنان در روزنامه‌های امروز با تیتر‌ها و عناوین محتلف مورد توجه سردبیران قرار گرفته ‏است. ‏

در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛‏

 

تفسیر جامعه بین‌الملل از مشارکت ایرانی‌ها در انتخابات

حسین بهشتی پور در یادداشتی با عنوان تفسیر جامعه بین‌الملل از مشارکت ایرانی‌ها در انتخابات در روزنامه ایران نوشت: همواره ‏یک اصل مسلم در جهان سیاست وجود دارد و آن اینکه سیاست خارجی، ادامه سیاست داخلی است؛ یعنی بین سیاست داخلی و ‏خارجی یک تأثیر متقابل وجود دارد و چنانچه یک نظام از پشتیبانی مردمی برخوردار باشد، مؤلفه‌های اعمال قدرتش در عرصه ‏خارجی توانمندتر می‌شود و می‌تواند در روابط بین‌الملل موفق عمل کن. ‎

نکته دیگر آن است که در انقلاب اسلامی ایران سه پایه قدرت شامل مردم، رهبری و وجه اسلامی انقلاب یعنی دین و ایدئولوژی ‏اسلامی مطرح بوده است. در این راستا حضور مردم و میزان حمایت آن‌ها از نهاد حاکمیت یکی از مؤلفه‌های اصلی قدرت کشور به ‏شمار می‌آید. حضوری که یکی از جلوه‌های بروز آن انتخابات است و نقطه کانونی و مهمی برای جمهوری اسلامی به شمار ‏می‌آید. زیرا از منظر داخلی، اقبال اکثریت مردم به حضور در انتخابات نشان می‌دهد که پایه‌های حاکمیت همچنان در میان مردم ‏دارای اعتبار و مقبولیت است و تفسیر این مشارکت پررنگ برای جهان خارج، این گزاره است که ایران همچنان یکی از پایه‌های ‏مهم اقتدار خود را در اختیار دارد. این مؤلفه در کنار توان اقتصادی و قدرت نظامی کشور می‌تواند به عامل مهمی برای قوت ‏بخشیدن به قدرت کشور در عرصه بین‌المللی تبدیل شود‎.
از نود ورزشی به نود سیاسی! ‏/ویژگی‌های هجمه‌کنندگان به شورای نگهبان از نگاه کیهان/تفسیر جامعه بین‌الملل از مشارکت ایرانی‌ها در انتخابات
تفسیر جامعه بین‌الملل از این اصل مسلم که جمهوری اسلامی از پشتوانه حمایت مردمی بهره‌مند است، در روند کنش و واکنش و ‏جهت‌گیری بازیگران جامعه جهانی با ایران اهمیت بسزایی دارد. اینکه تصمیمی از سوی نظام جمهوری اسلامی در عرصه ‏سیاست خارجی گرفته شود و این تصمیم مورد وفاق مردم کشور باشد، از منظر تأثیرگذاری برای اجرا بسیار حائز اهمیت است. ‎

بنابراین آنچه مسئولان و تصمیم گیرندگان کشور نباید از آن غافل شوند، فراهم ساختن زمینه حضور حداکثری مردم با سلایق ‏مختلف در انتخابات است. حضور حداکثری مردم و شرکت در انتخابات پیامی را به نهاد‌های حاکمیت می‌دهد مبنی بر اینکه چه ‏خواست‌هایی دارند و مایل به پیگیری چه سیاستی در عرصه بین‌المللی هستند چنانکه اگر هم با صندوق‌های رأی قهر کنند و از ‏مشارکت خودداری کنند، پیام خاص خود را به حاکمیت می‌دهند؛ یعنی کسانی که به هر دلیلی با صندوق قهر می‌کنند با قدرت حاکم ‏قهر کرده‌اند و نمی‌توان منکر شد که بخشی از قدرت ملی از همین صندوق‌های رأی بیرون می‌آید، حالا اگر کسی رأی نمی‌دهد ‏یعنی از حق خود برای اعمال قدرت می‌گذرد و بر مبنای تصمیم‌گیری نهاد‌های حاکمیتی تأثیرگذار خواهد بود؛ بنابراین هر اقدامی که ‏موجب شود این حضور مردم در انتخابات کمتر شود اعتبار اصول و مبانی و اقتدار ملی کاهش می‌یابد و برعکس هر اقدامی موجب ‏شود این حضور پررنگ‌تر و پرشورتر باشد قطعاً به افزایش اقتدار کشور کمک می‌کند‎.

فراهم کردن حضور طیف‌های مختلف سیاسی در انتخابات و برگزاری شفاف و سالم آن می‌تواند میزان اقبال مردم را به حضور ‏حداکثری افزایش دهد تا به این ترتیب این پشتوانه مردمی در کنار تلاش برای افزایش قدرت اقتصادی و نظامی به عاملی برای ‏ایستادگی در برابر فشار‌های روزافزون امریکا تبدیل شود‎.

از نود ورزشی به نود سیاسی! ‏

ژوبین صفاری در سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان از نود ورزشی به نود سیاسی! ‏ نوشت: خبرگزاری فارس در روز‌های ‏گذشته کمپینی برای تولید برنامه «نود سیاسی» با اجرای علی‏اکبر رائفی ‏پور به راه انداخته است. «حمید خواجه‌نژاد» مدیر ‏روابط ‏عمومی معاونت سیما نیز نسبت به این کمپین واکنش نشان داده و گفته است که این درخواست بررسی خواهد شد. حال سوال ‏اینجاست در حالی که صداوسیما تاب و تحمل تداوم برنامه ورزشی نود را ندارد، چگونه با این درخواست موافقت خواهد کرد با ‏فرض اینکه این برنامه بر خلاف رویه شخص رائفی‏ پور بتواند مسائل سیاسی کشور را در یک برنامه بی‌طرف بررسی کند؟
طی سال‏های گذشته بار‌ها از سوگیری صداوسیما توسط کارشناسان سخن گفته شده است. نمونه این عدم تسامح را می‏توان در مورد ‏اخیر یعنی راه ندادن علیرضا فغانی داور بین‏ المللی کشور به وضوح دید که رسانه ملی حتی تحمل حضور یک داور را هم در ‏برنامه‌های خود ندارد. این در حالی است که پسوند ملی این سازمان و این رسانه به معنای در برگیرندگی تمام نظرها، افکار و ‏سلایق موجود در کشور است که بار‌ها نقض آن به اثبات رسیده است. ‎
از نود ورزشی به نود سیاسی! ‏/ویژگی‌های هجمه‌کنندگان به شورای نگهبان از نگاه کیهان/تفسیر جامعه بین‌الملل از مشارکت ایرانی‌ها در انتخابات
صداوسیما طی سال‌های گذشته همواره متهم به جهت‌گیری و حمایت از یک جریان سیاسی خاص بوده است. این اتفاق در شرایطی ‏که حتی اگر رای و نظر مردم در مقاطعی با آن گروه سیاسی نبوده؛ رخ داده است. در این شرایط، به نظر می‌رسد ساخت برنامه‌ای ‏با عنوان نود سیاسی با اجرای یک مجری متعلق به جریان ضددولتی و ضداصلاح‏طلبی تنها به طنزی شبیه است که احتمالاً برای ‏ساخت آن هم راه دشواری نخواهند داشت. گو اینکه ساخت چنین برنامه‌ای با همه چالش‌های احتمالی و یک‏طرفه بودنش از پخش ‏حضور یک بازیگر قدیمی در برنامه دورهمی برای صداوسیما کار آسان‏تری باشد‎. ‎
از نگاه دیگر، اما آفت انحصارگرایی و تک‏صدایی بودن رسانه ملی، طی این سال‏ها تبعات جبران‏ناپذیری داشته است. علی‏رغم ‏ادعای داشتن مخاطب ۸۰ درصدی از سوی این رسانه، آنچه واضح است عدم اعتماد عمومی نسبت به خوراک تجویزی صداوسیما ‏از جمله این تبعات است که حالا مخاطبان، گاه شبکه‌های اجتماعی را مرجع معتبرتری نسبت به رسانه‌های رسمی می‌دانند. در این ‏شرایط باید گفت که این قبیل رویکرد‌ها که البته در سطح اجتماعی نیز قابل مشاهده است تبدیل به یک روند تبعیض‏آمیز شده است ‏که به جای جذب حداکثری، گاه کاربلدان و نخبگان را نیز راهی خارج از مرز‌های کشور کرده است‎. ‎
به بیان دیگر، صداوسیما یک نمود عینی از نگاه تک‏بعدی به مردم است که هر‏کس در دایره یک تفکر خاص نگنجد راهی جز ‏سکوت و انفعال و یا خروج از کشور ندارد. تبعات این رویکرد البته در مهاجرت نخبگان علمی، ورزشی و… قابل مشاهده است‎. ‎
به جرئت می‌توان گفت: این نگاه که گاهی به صورت علنی از زبان یک مجری تلویزیونی بیان می‌شود که هرکس زندگی نوع ‏دیگری را می‌خواهد از ایران برود، تا به امروز دستاوردی جز سرخوردگی برای نسل جوان به ارمغان نیاورده است. این خلا را ‏می‌توان در جزم‏اندیشی برخی تصمیم‏سازانی جست‏و‏جو کرد که هرچند گاه در ظاهر از هوشمندی مردم در بزنگاه‏ها سخن ‏می‌گویند، اما در عمل هرگاه مردم تصمیمی جز آنچه آن‌ها خواسته‌اند اتخاذ کردند، نادیده گرفته شده‏اند. بی‏تردید رسانه ملی به ‏عنوان یکی از نمونه‌های تک‏بعدی‏نگر، می‌توانست با دربرگیری همه سلایق و البته در چارچوب قانون اساسی کشور الگویی ‏برعکس از آنچه که امروز مشاهده می‌کنیم؛ باشد. حال، اما صحبت از ساخت برنامه‌ای با عنوان نود سیاسی، تکلیفش با توجه به ‏سبقه این رسانه معلوم است. یک بلندگوی جدید برای تخریب یک گروه خاص بدون فرصت پاسخگویی. رویه‌ای که سال‏هاست ‏صداوسیمای ملی در پیش گرفته است. ‏

ویژگی‌های هجمه‌کنندگان به شورای نگهبان از نگاه کیهان

محمد صرفی در بخشی از یادداشت روز روزنامه کیهان با عنوان هجمه به شورای نگهبان و توبه افلاطونی نوشت: هجمه‌کنندگان ‏به شورای نگهبان را می‌توان نابالغان سیاسی نامید که درک ضعیفی از منافع ملی دارند و حاضرند برای آنکه هیزمی برای زیر ‏دیگ خود تهیه کنند، ستون خیمه را اره کنند. شاید خود را رند و زرنگ می‌پندارند، اما در واقع بر شاخه نشسته و بن می‌برند. کسی ‏را که با رای همین شورا بار‌ها در معرض انتخاب‌های گوناگون قرار گرفته و به‌واسطه انتخابات به جایگاه و اسم و رسمی رسیده ‏است و حالا با تکیه بر دروغ‌هایی از آن دست که ذکر شد، همان سازوکار را زیر سؤال می‌برد و به انتخابات برچسب انتصابات و ‏تشریفات می‌زند و یا سلامت آن را زیر سؤال می‌برد، چه باید نامید؟

مشکل این جماعت را باید در نوعی ریاکاری سیاسی جست. از سویی به ارکان نظام می‌تازند و آن را زیر سؤال می‌برند و از سوی ‏دیگر بر سر سفره قدرت نشسته و به هیچ طریقی حاضر به دل کندن از آن نیستند. مانند کسی که لقمه بزرگ در دهان دارد و در ‏همان حال به سفره فحش می‌دهد! اگر به آنچه می‌گویید واقعاًً اعتقاد دارید پس چرا سفره را رها نمی‌کنید؟! آیا بهتر نیست یک‌بار و ‏برای همیشه تکلیفتان را با خودتان و مردم روشن کنید؟ اگر نظام اهل مهندسی انتخابات بود، پس شما طی دوره‌های متعدد چگونه ‏توانستید به کرسی‌های مختلف سیاسی تکیه بزنید؟ چنین ادعا‌هایی از سوی کسانی که خود در مصادر امور مختلف هستند، ‏مضحک و توهین به شعور مردم نیست؟

کسی که کارنامه مقبول و قابل دفاع دارد نیازی به حاشیه‌سازی و طرح مسائل جنجالی ندارد. از دستاورد‌های خود می‌گوید و به آن ‏افتخار می‌کند، اما آنکه چیزی برای عرضه کردن ندارد و اهل مسئولیت‌پذیری هم نیست، آسمان و ریسمان را به هم می‌بافد تا ‏ذهن‌ها را از دستان خالی خود دور کند. ‎

نتیجه چنین مواضع و رفتار‌هایی چیزی جز دلسرد کردن ملت نیست. ملتی که از سویی به اندازه کافی درگیر مشکلات روزمره و ‏معیشتی خود است و از سوی دیگر تحت بمباران مداوم و شدید دشمن در حوزه ادراکی و شناختی است. مگر دشمن چیزی جز ‏دلسردی مردم را می‌خواهد؟ مردم به شما رای دادند تا چرخ زندگی‌شان بچرخانید یا برایشان تئوری‌بافی و نظریه‌پردازی کنید؟
از نود ورزشی به نود سیاسی! ‏/ویژگی‌های هجمه‌کنندگان به شورای نگهبان از نگاه کیهان/تفسیر جامعه بین‌الملل از مشارکت ایرانی‌ها در انتخابات
تصور کنید رئیس‌جمهور آمریکا دو گزینه مقابل خود داشته باشد و فقط اجازه انتخاب یکی از آن‌ها را داشته باشد؛ گرفتن مردم از ‏جمهوری اسلامی یا گرفتن موشک‌های جمهوری اسلامی. به‌نظر شما ترامپ کدام گزینه را انتخاب می‌کند؟ شاید ترامپ آدم ابلهی ‏باشد، اما نه آن‌قدر که گرفتن مردم از جمهوری اسلامی را انتخاب نکند. جمهوری اسلامی ایران بدون پشتوانه مردم، کشور و نظام ‏ضعیف و بی‌خاصیتی می‌شود که کمترین تهدید‌ها و چالش‌ها می‌تواند آن را از پای درآورد‎.

کسانی که با گفتار و رفتار خود مردم را دلسرد می‌کنند، همکاران بی‌جیره و مواجب ترامپند و از این بابت باید شرمنده و عذرخواه ‏باشند. همان‌طور که رهبر انقلاب دیروز تأکید کردند؛ «از دشمن نمی‌شود گلایه کرد، اما فلان نویسنده، مرتبطین با فضای مجازی، ‏نماینده مجلس و فلان مسئول مهم دولتی باید مراقب باشند و این‌جور نشود که بگوییم مردم شرکت کنید، اما در عین حال، به غلط، ‏جوری حرف بزنیم که مردم از حضور در انتخابات دلسرد شوند.» ‎
تهیه خوراک برای دشمن هنر خاصی نیست. البته شاید هم اشکال از ماست که از این جماعت انتظار بینش افلاطونی و توبه از ‏حمله به شورای نگهبان داریم. ‎