X

بسته ویژه خبری-تحلیلی/

 

خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.

*** 

تنها شهری که در آن با سگ‌گردانی برخورد می‌شود

حجت الاسلام حسن غریب، دادستان استان قم، چند روز قبل طی سخنانی در نشست هفتگی جامعه مدرسین از برخورد قانونی و جدی دادگستری با هنجارشکنان در قم خبر داده و گفته است: دادگستری با همکاری بسیج، ستاد امر به معروف و نیروی انتظامی با بهره گیری از تمام طرفیت های قانونی با ناهنجاری‌ها در شهر قم مبارزه خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری رسا، دادستان قم در این سخنان تصریح می‌کند: طبق قانون جریحه دار شدن عفت عمومی، تنها استانی هستیم که با سگ گردی در خیابان‌ها و اماکن عمومی مبارزه و برخورد می‌کنیم.[۱]

*متأسفانه اخباری که از فضای سایر شهرها از جمله تهران به گوش می‌رسد نشان می‌دهد که گویا این صحبت عجیب دادستان محترم قم صحیح است و فقط مقامات قمی هستند که به مبارزه قانونی با سگ‌گردانی در این استان می‌پردازند.

این در حالیست که معضل سگ‌گردانی و خطرات آن مقوله‌ای نیست که این روزها از چشم کسی دور مانده باشد و بصورت روزانه اخبار مداومی از گزش و حمله سگ‌های صاحب‌دار به دختربچه‌ها و مردم منتشر می‌شود.

در یکی از جنجالی‌ترین این خبرها که به تازگی منتشر شد؛ ۲ خانم سگ‌گردان در شهر کبودرآهنگ، پس از ارشادات یک طلبه نسبت به نهی از این کار؛ با وی مشاجره کرده و سپس با خودروی شاسی بلند خود این طلبه ناهی از منکر را زیر گرفته و او را مجروح کرده‌اند. [۲]

برخی از این سگ‌ها که در فضاهای شهری گردانده می‌شوند به قدری خطرناک هستند که برای مهار آنها در هنگام حمله، به دو اکیپ پلیس با تجهیزات ویژه نیاز است… مقوله‌ای که حادثه چند روز قبل در دزاشیب تهران و حمله یکی از این سگ‌ها به چند عابر به وضوح آنرا اثبات کرد. [۳]

سؤال اساسی اینجاست که چرا مسئولان محترم پلیس و قوه قضائیه فقط در قم با این پدیده برخورد می‌کنند و چرا در نقاط دیگر کشور، جان مردم و کودکان در خطر بیماری‌ها و خطرات جسمی و روحی سگ‌گردانی برخی افراد قرار دارد!؟

***

مرعشی، مولاوردی، معین

«میم‌های بی‌صلاحیت»؛ نامزد سرلیستی اصلاح‌طلبان

عبدا… ناصری، فعال چپ و عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان در بخشی از یک مصاحبه با شماره دوشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی در اشاره به انتخابات اسفندماه و کاندیداهای سرلیستی اصلاح‌طلبان گفته است:

«بنده معتقدم اگر افرادی مانند آقای موسوی لاری، معین، مرعشی و خانم مولاوردی وارد عرصه انتخابات شوند گزینه‌های مناسبی برای اجماع اصلاح‌طلبان خواهند بود.»

او درباره عارف نیز تصریح می‌کند: با توجه به کاراکتر فردی آقای عارف نمی‌توان شرایط رهبری اصلاح‌طلبان در مجلس را برای ایشان متصور بود. پیش‌بینی بنده این است که آقای عارف به‌دلیل اینکه تمایل دارند کاندیدای ریاست جمهوری سال۱۴۰۰ باشند در انتخابات مجلس آینده حضور پیدا نخواهند کرد. اگر آقای عارف از شهر یزد برای مجلس کاندیدا شوند احتمال حضور ایشان در مجلس بسیار بالاست. با این وجود شرایط تهران برای اصلاح‌طلبان بسیار پرریسک خواهد بود.

ناصری می‌افزاید: شواهد و قرائن نشان می‌دهد که اصولگرایان به‌دنبال شرایطی هستند که با قدرت کامل در انتخابات تهران حضور پیدا کنند تا اتفاقی که در سال۹۴ برای لیست اصلاح‌طلبان افتاد برای آنها بیفتد و با همه اعضای لیست خود در مجلس حضور پیدا کنند.

این فعال اصلاح‌طلب در اظهارات خود بر “تحریم خاموش انتخابات” و لیست ندادن اصلاح‌طلبان در صورت عدم تأیید صلاحیت کاندیداهای این جریان خاص سیاسی نیز تأکید کرده است. [۴]

*از بین افراد معرفی شده از سوی ناصری؛ حسین مرعشی سابقه دستگیری به دلیل تبلیغ علیه نظام را دارد، مصطفی معین سابقه ۲ بار استعفا از سمت وزارت و خانم مولاوردی سابقه اظهار نظرهای جنجالی و روابط سیاسی جنجالی‌تر!

 با یک عقل ساده سیاسی نیز می‌توان فهمید که اقلا درباره ۳ نفر از این ۴ نفر، هیچ گمانی برای تأیید صلاحیت نامزدی از سوی شورای نگهبان وجود ندارد.

و سؤال و ماجرا دقیقا از همینجا آغاز می‌شود که چرا اصلاح‌طلبان تصمیم گرفته‌اند برای انتخابات آتی بر معرفی چهره‌های مسئله‌داری که می‌دانند تأیید صلاحیت نمی‌شوند، اصرار کنند؟

این رفتار جریان چپ اولا به مثابه رد قانون اساسی و پنجه کشیدن به صورت نهادهای قانونی کشور است.

رفتاری که در سایر نظامات دنیا به مثابه خیانت انگاشته خواهد شد.

چپ‌ها از این می‌گویند که این اصرار ما برای دفاع از هویت اصلاحات است و این در حالیست که باید دانست هویت یک طیف سیاسی با قانون تعریف می‌شود نه با اصرارهای کودکانه تعدادی پیرمرد سابقه‌دار!

ثانیا برخی محافل تحلیلی اعتقاد دارند ارکانی از ستاد اصلاحات با توجه به اینکه تصور می‌کنند فصل دروی خرمن «فتنه اقتصادی» فرا رسیده؛ داس‌های خود را تیز کرده‌اند و از همین روست که پای خود را در کفش اقدامات غیر قانونی کرده‌اند.

جالب است که همزمان با همین رفتارهای غیر قانونی و بزک کردن خیانت سیاسی علیه نظام؛ کسانی از رجال جریان چپ در منابر خود “آدرس خیابان” و برگزاری تظاهرات با استفاده از فرصت انتخابات [۵] را نیز به مردم داده‌اند.

ناصری، پیش از این، حضور قانونی اصلاح‌طلبان در فرایند انتخابات را «پفیوزی» خوانده بود. [۶]

کسانی از اصلاح‌طلبان مثل بهزاد نبوی و کرباسچی نیز بر حضور بی‌قید و شرط و قانونی در انتخابات تأکید کرده‌اند که البته به نظر نمی‌رسد صدای این اقلیت بتواند در جبهه اصلاحات پژواک مناسبی بیابد.

***

اعتراض یک بازداشتی فتنه به پخش تصاویرش در سال ۸۸

سعید لیلاز، عضو حزب کارگزاران سازندگی و از دستگیر شدگان فتنه ۸۸ طی یادداشتی در شماره دوشنبه گذشته روزنامه دولتی ایران که با عنوان “چرا فساد ریشه‌کن نمی‌شود” نوشت: یک علت ناموفق بودن مبارزه با فساد در کشور، برخورد جناحی و سیاسی با این مسأله است. مثال بزنم؛ سال ۸۸ هنگامی که محاکمه من در حال برگزاری بود، تصویر من در صفحه یک روزنامه ایران چاپ شد، این درحالی است که تا سال‌ها رسانه‌ها فقط اجازه داشتند از حروف اختصاری «ب. ز» برای اشاره به یک مفسد استفاده کنند. سؤال این است که چرا یک قانون برای من کار نمی کند، اما برای دیگری کار می‌کند؟

این رویکرد دوگانه، یعنی برخورد جناحی با فساد اجازه نخواهد داد در مقابله با آن توفیقی کسب کنیم! [۷]

*باید توجه داشت که هم دادگاه سعید لیلاز در سال ۸۸ و هم دادگاه بابک زنجانی در میانه دهه ۹۰، هر دو دادگاه علنی بوده است و در چنین دادگاه‌هایی با اجازه قاضی، پخش تصویر متهمان بلااشکال است.

مع‌الوصف دستگاه قضایی نظام اسلامی حاوی این سعه صدر و عدالت هست که ادعای سعید لیلاز بعنوان یک دستگیر شده فتنه سال ۸۸ پیگیری شده و صحت و سقم آن مشخص شود.

ماجرای «برخورد جناحی» در امر مبارزه با فساد البته بیشتر یک بهانه‌جویی سیاسی به نظر می‌رسد.

چه اینکه اصلاح‌طلبان و دولتی‌ها جز ادعایی مثل همانچه که لیلاز در بالا اشاره کرده است؛ دلیل دیگری بر جناحی بودن مبارزه با فساد ندارند و از طرف دیگر و فرض بر جناحی بودن عملکرد قوه قضائیه نیز روشن است که آقایان باید بیشتر مواظب خود و اطرفیانشان باشند تا زیر ذره‌بین قوه قضائیه نروند…

جدای از این، لیلاز گویا حتی در زندان هم فرصت مطالعه نداشته و نخوانده است که “فساد” در تمام حکومت‌های جهان وجود دارد و عبارت “ریشه‌کن شدن فساد” یک عبارت مختل‌المعنی و غلط است.

چه اینکه فساد یک امر نفسانی است و در هر بستری قابلیت وقوع دارد.

کما اینکه حتی از سوی منصوبان گزینه اول برخی ائمه(س) نیز شاهد وقوع فساد بوده‌ایم و بدیهیست که این مقوله نه به امام معصوم ربطی داشت و نه با انتخاب ایشان.

***

۱_ rasanews.ir/۰۰۲ckl

۲_ mshrgh.ir/۱۰۰۸۳۸۴

۳_ mshrgh.ir/۱۰۰۸۳۵۱

۴_ http://www.armanmeli.ir/fa/print/main/۲۷۵۶۳۷

۵_ mshrgh.ir/۱۰۰۰۰۰۰

۶_ mshrgh.ir/۹۹۲۷۵۸

۷_ http://www.iran-newspaper.com/newspaper/page/۷۲۰۰/۱/۵۲۶۳۷۰/۰