رضاغلامی: یحیی بونو برای جاانداحتن ” تز ولایت فقیه”، جذب جوانان غربی به “ایدئولوژی ولایت فقیه”، و تبلیغ برای نظام حاکم بر ایران -“در قالب فعالیتهای آکادمیک” و انتشار کتاب و رساله و ترجمه متون به زبان فرانسه برای خوانندگان “فرانکوفون” در کشورهای آفریقایی و اروپا قدم های فراوانی برداشت!؟؟!

رضا غلامی به مناسبت در گذشت یحیی بونو در پیام تسلیتی نوشت: مرحوم بونو به انقلاب اسلامی علاقمند بود و از طرفداری از انقلاب ابایی نداشت.
به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر پیام تسلیت حجت الاسلام رضا غلامی به مناسبت درگذشت یحیی بونو است که در ادامه می خوانید؛
با کمال تأسف مطلع شدیم استاد محترم جناب آقای دکتر یحیی بونو دار فانی را وداع گفته اند.
ایشان طی سال های گذشته علاوه بر تلاش برای معرفی اسلام ناب به جوانان به ویژه جوانان غربی، در مسیر بسط و گسترش فلسفه و عرفان اسلامی خصوصاً شرح و تفسیر اندیشه های عرفانی امام خمینی (ره) قدم های ارزنده ای برداشت و آثار علمی ممتازی را در این زمینه از خود به جای گذاشت. مرحوم بونو به انقلاب اسلامی علاقمند بود و از طرفداری از انقلاب ابایی نداشت. اینجانب درگذشت این استاد و پژوهشگر ارجمند را به جامعه علمی خصوصاً اصحاب فلسفه و عرفان تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال برای آن فقید سعید رحمت واسعه و علوّ درجات و برای بازماندگان و دوستان ایشان صبر و اجر مسألت دارم.
رضا غلامی
رئیس مرکز پژوهش های علوم انسانی اسلامی صدرا
چهارم شهریور ۱۳۹۸
محسن الویری عنوان کرد؛خاطرهای از مرحوم یحیی بونو

دوستان گفتند بونو در صدای حضرت آیتالله آقای جوادی آملی معنویت و آرامشی یافته است که با این که مفهوم سخنان ایشان را در نمییابد، مدام به سخنان ایشان گوش میدهد.
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام محسن الویری استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) در یادداشتی با عنوان خاطرهای از مرحوم یحیی بونو به ذکر خاطره ای جالب از اولین دیدار با وی پرداخته است:
إنا لله و إنا الیه راجعون
رحلت ناگهانی مرحوم کریستین بونو Christian Bonaud با نام اسلامی یحیی علوی و مشهور به یحیی بونو در پی حادثهای که هنوز جزئیات آن اعلام نشده است روز گذشته در ساحل عاج بسیار ناراحتکننده و غمانگیز بود.
به دلیل تفاوت حیطه فعالیتهای علمی، حشر و نشر زیادی با ایشان نداشتم. آخرین بار در جلسهای با حضور شیخ شفیق جراده رییس معهد الدراسات الحکمیه لبنان در سال ۱۳۹۷ در قم ایشان را ملاقات کردم ولی خاطره نخستین دیدار ایشان در سال ۱۳۶۳ یا ۱۳۶۴ ش. هیچ گاه از یاد نمیرود.
ایشان که در شمار میهمانان دهه فجر به ایران سفر کرده بود، جوانی تقریبا ریزنقش و پرتحرک و با ظاهری کاملا اروپایی بود که میگفتند مشغول نوشتن رساله دکتری خود در باره اندیشههای عرفانی امام خمینی در سوربن فرانسه است.
هر بار که ایشان را در طبقات هتل لاله تهران میدیدم یک دستگاه کوچک ضبط صوت معروف به دستگاه ضبط خبرنگاری در گوش داشت. برایم جای سؤال داشت که ایشان این همه وقت به چه گوش میدهد؟ از دوستان پرسیدم، گفتند: آقای کریستن بونو فارسی هیچ نمیداند ولی در صدای حضرت آیتالله آقای جوادی آملی دامت برکاته معنویت و آرامشی یافته است که با این که مفهوم سخنان ایشان را در نمییابد، مدام به سخنان ایشان گوش میدهد.
ایشان بعدها به ایران آمد و پس از اقامتی طولانی در مشهد، راهی قم شد و خدماتی ماندگار از خود به یادگار گذاشت و سرنوشتی خواندنی یافت که امیدوارم نهادهای مسئول به ویژه مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام) گزارشی درخور در این باره منتشر سازند.
خدایش بیامرزاد و میهمان سفره اولیائش کناد و یاد سازنده مرگ را با درسآموزی از این رویدادها، همیشه در ما زنده قرار دهاد.