پنجشنبه , ۹ فروردین ۱۴۰۳
صفحه اول » بین المللی » پپ اسکوبار در نشریه «فرهنگ استراتژیک جهانی»: «ضد-فشار حداکثری» ایران در مقابله با آمریکا و هزینه های تریلیون دلاری آن!

پپ اسکوبار در نشریه «فرهنگ استراتژیک جهانی»: «ضد-فشار حداکثری» ایران در مقابله با آمریکا و هزینه های تریلیون دلاری آن!

واقعیت ها کاملا مشهود است. تهران به سادگی جنگ تمام عیار اقتصادی را نخواهد پذیرفت – این که از صادرات نفتی که بقایش به آن وابسته است منع شود. مسئله تنگه هرمز به طور رسمی مورد توجه قرار گرفته است. اکنون زمان در نظر گرفتن مشتقات و فرعیات آن است.

دیر یا زود “فشار حداکثری” آمریکا بر روی ایران ناگزیر با “ضد-فشار حداکثری” مواجه خواهد شد. شراره های آتش به شکلی شوم به هوا برخواسته اند.

هیچ نیازی به بستن تنگه هرمز نخواهد بود، اگر قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس، با جزئیات بیان کند که آمریکا به لحاظ نظامی توان و ظرفیت باز نگاه داشتن این تنگه را ندارد.

همانطور که قبلا گزارش دادم، بسته شدن تنگه هرمز، با انفجار 1.2 تریلیون دلاری در بازار های ثانوی اقتصاد آمریكا را نابود خواهد کرد و سیستم بانکی جهانی را از هم خواهد پاشید و تولید ناخالص جهانی 80 تریلیون دلاری را متلاشی کرده و باعث رکودی بی سابقه خواهد شد.

فرمانده سپاه قدس قاسم سلیمانی همچنین باید این نکته را بدون تعارف بیان کند که اگر ایران نتواند روزانه دو میلیون بشکه نفت حیاتی خود را که بیشتر به مقصد آسیا است صادر کند، این کشور ممکن است در واقعیت تنگه هرمز را ببندد. صادرات نفت ایران، که قبل از تحریم های غیر قانونی ایالات متحده و محاصره دوفاکتوی اقتصادی به طور معمول به 2.5 میلیون بشکه در روز میرسید، در حال حاضر ممکن است به تنها 400000 بشکه کاهش یافته باشد.

«ضد-فشار حداکثری» ایران در مقابله با آمریکا و هزینه های تریلیون دلاری آن

مداخله سلیمانی همراه با سیگنال های سازگاری باید باشد که پیش از این از سمت سپاه پاسداران ارسال شده است. خلیج فارس به عنوان یک “نمایشگاه تیراندازی” درحال افتتاح توصیف شده است. سرتیپ ژنرال حسین سلامی تأکید کرده که موشک های بالستیک ایران قادرند تا “ناوهای دریایی” را با دقت بالا هدف قرار دهند. کل سرحدات شمالی خلیج فارس در قلمرو ایران با موشک های ضد کشتی مسلح شده است – آنطور که منابع مطلع در سپاه به من گفته اند.

رئیس ستاد فرماندهی نیروهای مسلح، سرلشکر محمد باقری، به طور مستقیم به این مساله اشاره کرده. “اگر جمهوري اسلامي ايران مصمم به جلوگيري از صادرات نفت از مسیر خليج فارس باشد، اين عزم با توجه به قدرت کشور و نيروهاي مسلح آن راسا و به طور شفاف و عمومی اعلام خواهد شد.”

واقعیت ها کاملا مشهود است. تهران به سادگی جنگ تمام عیار اقتصادی را نخواهد پذیرفت – این که از صادرات نفتی که بقایش به آن وابسته است منع شود. مسئله تنگه هرمز به طور رسمی مورد توجه قرار گرفته است. اکنون زمان در نظر گرفتن مشتقات و فرعیات آن است.

براساس گفته های یکی از منابع بانکی من در آمریکا، دقیق ترین تصویر از میزان بحران های فرعی این مساله – 1.2 کوادریلیون دلار – از یک بانک در سوئیس احصاء شده است. بانک پرداخت های بین المللی (BIS) – بانک مرکزیِ بانک های مرکزی – در بازل. نکته مهم این است که اهمیتی ندارد که تنگه هرمز چطور مسدود می شود.

این کار می تواند به واسطه عملیات پرچم دروغین باشد. یا این که به این دلیل باشد که دولت ایران احساس می کند که مورد حمله قرار خواهد گرفت و سپس یک یا دو کشتی باربری را در تنگه غرق کند. مهم نتیجه نهایی است؛ هر گونه مسدود شدن جریان انرژی قیمت نفت را به 200 دلار در هر بشکه، 500 دلار و یا حتی، طبق پیش بینی های برخی از سران گلدمن ساکس، 1000 دلار در هر بشکه میرساند.

یکی دیگر از منابع در سیستم بانکی ایالات متحده توضیح می دهد؛ “کلید اصلی در تجزیه و تحلیل ها پیرامون این مساله چیزی است که به آن مفهوم ادراکی میگویند. این اعداد به قدری به لحاظ مالی دور از ذهن هستند که در نظر گرفته نمیشوند. اما در یک بحران اساسی، مفاهیم ادراکی می تواند واقعی شوند. به عنوان مثال، اگر من فراخوان خرید یک میلیون بشکه نفت به قیمت 300 دلار در هر بشکه بدهم، هزینه ها برای من خیلی زیاد نخواهد بود، چون تصور نهایی بر این است که قیمت نفت تا این حد بالا خواهد رفت. این مفهوم ادراکی است. اما اگر تنگه هرمز بسته شود، این ادراک می تواند به یک واقعیت شگفت آور تبدیل شود”.

گلدمن ساکس برآورد کرده است که یک هفته پس از آنکه تنگه هرمز بسته شود، قیمت احتمالی و ممکن برای نفت میتواند به 1000 دلار در هر بشکه برسد. این رقم، با در نظر گرفتن 100 میلیون بشکه نفت تولیدی در روز در کل دنیا، ما را به عدد 45 درصد از 80 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی جهانی هدایت می کند. این مساله خود آشکار میکند که اقتصاد جهانی بر اساس یک چنین سناریویی به تنهایی، دچار فروپاشی خواهد شد.

تا 30 درصد از عرضه نفت در جهان از مسیر خلیج فارس و تنگه هرمز عبور می کند. معامله گران مکار در خلیج فارس – که خود بهتر می دانند چه کسانی هستند – تقریبا برای همه شناخته شده اند؛ اگر تهران واقعا مسئول حادثه تانکرها در خلیج عمان بود، قیمت نفت تا به حال به حداکثر میزان خود رسیده بود. اما ایران مسئول این حادثه نبود.

آبهای داخلی ایران در تنگه هرمز تا 12 مایل (22 کیلومتر) به پیش میرود. از سال 1959، ایران فقط حمل و نقل دریایی غیر نظامی را در آبهای داخلی اش به رسمیت می شناسد.

از سال 1972، آبهای داخلی عمان در تنگه هرمز نیز به 12 مایل دریایی می رسند. در باریک ترین قسمت، عرض تنگه 21 مایل دریایی (39 کیلومتر) است. این به این معنی است که نیمی از تنگه هرمز در آبهای ایران و نیم دیگر در عمان است. هیچ جایی تحت عنوان “آبهای بین المللی” در تنگه هرمز وجود ندارد.

پاسخ غیرمستقیم و نامتقارن ایران به هرگونه ماجراجویی ایالات متحده، بسیار دردناک خواهد بود. پروفسور محمد مرندی از دانشگاه تهران یکبار دیگر مجددا تأکید کرده: “حتی یک حمله محدود با پاسخ کامل و نامتناسب روبرو خواهد شد.” و این بدان معنی است که هر احتمالی از انفجار واقعی تانکرهای نفت کش تا به گفته مرندی، در شعله های آتش سوختن تاسیسات نفتی عربستان و امارات متحده عربی قابل تصور است.

حزب الله ده ها هزار موشک را به سوی اسرائیل شلیک خواهد کرد. همانطور که حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله، در سخنرانی های خود تأکید کرده است، “جنگ با ایران در مرزهای این کشور باقی نخواهد ماند، بلکه این جنگ بدان معنی است که کل منطقه خاورمیانه به آتش کشیده خواهد کشید. تمام نیروها و منافع آمریکایی در منطقه از بین می روند و به همراه آنها توطئه گران، و اول از همه اسرائیل و خانواده حاکم عربستان سعودی، نابود خواهند شد.”

دستگاه دیپلماسی ایران، به وضوح، قبلا به اتحادیه اروپا – و سوئیس – در مورد توانایی خود در از بین بردن کل اقتصاد جهانی اطلاع داده است. اما ظاهرا هنوز این امر برای برداشته شدن تحریم های ایالات متحده کافی نبوده است.