خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
اعطای نشان ذوالفقار از جانب آیت الله خامنه ای به “شهید زنده” (!) راه حق در جمهوری اسلامی هم از آن کارهایی است که به شکل کمدی وار توسط رژیم ایران انجام می شود.
به گزارش شبکه رسانه ای بیان، آیت الله خامنه ای همچون ملکه انگلستان به سردار قاسم سلیمانی نشانی شبیه به “شوالیه” اعطا کرد که از او یک بار دیگر قدردانی کرده باشد.
نشان ذوالفقار در جمهوری اسلامی، پرافتخارترین نشان نظامی است که سلیمانی می تواند در کنار سه نشان دیگر نیز آن را به سینه خود زده یا قاب خانه اش کند.
ایران خصوصا در ۱۰ سال اخیر به دنبال جنگ داخلی سوریه، درگیری عربستان و یمن و همچنین حضور نظامیان آمریکایی در همسایگی اش، دائما در پی ایجاد آشوب در منطقه بوده است.
این آشوبگری ها که از دید دولتمردان آمریکا، دلیلی محکم برای تحریم کردن یک کشور با بیش از ۸۰ میلیون جمعیت است، اگرچه از دید جهان و مردم ایران یک آزار بزرگ و ننگ است اما به دلیل آنکه چند نفر آن را ادامه راه اسلام شیعی (صفوی) در ایران می بینند، باید تحمل شود!
قاسم سلیمانی یکی از این افراد است که به خاطر او، ایران تحت تحریم های سنگین قرار گرفته چرا که به گفته دولت آمریکا و بعضا اروپایی ها، رژیم این کشور همچون یک سیستم “نرمال” رفتار نمی کند.
با این حال اگر می توان پذیرفت که سلیمانی و همرزمان او به خاطر اعتقادی راسخ به آنچه که از زمان جنگ میان دو کشور ایران و عراق به این سو داشته اند، در حال انجام جنگی بی هدف هستند باز هم دست کم در دید طرفداران آنها قابل قبول بود.
اما انتشار نامه محرمانه محمود احمدی نژاد در آبان ۱۳۹۷، وضعیت را درباره سلیمانی دگرگون کرد.
قاسم سلیمانی که از او به عنوان فردی در لشکر مخلص خدا نام برده می شود و تصور عموم بر این بود که وی با ۶۲ سال سن، همچنان برای اعتقاداتش چه بسا اشتباه و غلط و به ضرر منافع ملی کشور می جنگد، با انتشار نامه احمدی نژاد به سطحی بسیار نازل همچون سایر خطاکاران رسید.
محمود احمدی نژاد در نامه مورخ آبان ماه سال جاری خود خطاب به سلیمانی، وی را متهم به تلاش برای آزادی برادر حسن روحانی، از متهمان فساد بانکی و مالی کرده بود؛ اتهامی که سلیمانی هیچگاه به آن پاسخ نداد هرچند که حملات احمدی نژاد به او همچنان ادامه دارد.
از افتخارات سلیمانی، جنگ با اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر پس از پایان جنگ در مرز ایران و افغانستان بود.
اما با پایان اینگونه جنگ های زمینی، وی که توان مستقر شدن در یک دفتر و مانیتورینگ اخبار را ندارد، به سوریه و عراق رفت تا برای خود کسب محبوبیت کند.
حقیقت این است که در مناطق شیعه نشین عراق، سلیمانی از محبوبیت نسبی برخوردار است اما حاصل سال ها مبارزه و جنگ زمینی به سبک سال های جنگ میان دو همسایه، تنها ورود وزیر امور خارجه ایالات متحده به این کشور کافی بود تا تمام رشته های این مرد جنگی پنبه شود.
حملات به گفته جمهوری اسلامی “تروریستی” به رژه سربازان نظامی در اهواز در “هفته دفاع مقدس”، حمله به مجلس شورای اسلامی و آرامگاه روح الله خمینی که گفته می شود توسط گروه داعش در تهران انجام شد، دلایل دیگری است که می تواند نشان دهد سالهای جنگ سلیمانی برای حفظ امنیت به هیچ کجا نرسیده است و “دشمن” فرضی آیت الله خامنه ای تا چند خیابان آن سوتر بیت رهبری، عملیات نظامی انجام می دهد.
اکنون در ایران هیچ گروهی به شکل رسمی اجازه اظهار نظر و انتقاد از سلیمانی را ندارد. با این حال به نظر می رسد دیر نخواهد بود که اقدامات او زیر ذره بین کمیسیونی حقیقت یاب در مجلس قرار گرفته و درستی یا نادرستی عملیات های انجام شده توسط وی بررسی شود.