هو

121

با سلام

عرض میشود درتاریخ بیست و پنجم تیرماه هزاروسیصدونودوهفت مصادف با شانزده ژوئیه دوهزار و هجده نامه ای خطاب به آقایان نمایندگان محترم  اموراجتماعی حضرت آقای مجذوبعلیشاه دامة افاضاته نوشتم. بعدازگذشت دوروز هنوزهیچ جوابی از جانب مخاطبین محترم این نامه دریافت نکرده ام. هرچند که اشخاص دیگری در این میان پا درمیدان پاسخگوئی گذاشته و مطالبی عنوان کرده اند.

این درحالی است که تاامروز – اگر اشتباه نکنم- این نمایندگان گرامی برای خودسخنگوئی تعیین ننموده اند، بویژه این که یکی از آنها، خود، وکیل با سابقه ای است و احتیاج به وکیل مدافع دیگری ندارد. درنتیجه ازکسانی که زحمت کشیده و انچه به نظرشان رسیده را از جانب خودشان به عنوان جواب به بنده مطرح کرده اند  تقاضامیکنم عدم پاسخ این جانب را حمل بر بی اعتنایی به خودشان ننمایند.

بنده سئوالات و درخواستهای مشخصی از افرادمعینی به خاطر ماموریت خاصی که درحال حاضر برعهده دارند طرح کرده ام و صرفاازخود این آقایان نمایندگان ارجمند توقع پاسخ دارم، نه کس دیگر! شخص دیگری طرف صحبت و سئوال بنده نیست  مگر این که خودآنها به طوررسمی اعلام نمایند که سخنگو یا سخنگویانی رامعین کرده اند که به جای آنها، جوابگوی مراجعین باشند که در این صورت لازم  است که باذکر نام و نشانشان آنها را معرفی نمایند.

فقط متذکر میشوم که بنده حال فقری ام به گونه ای است که صرفا به شخص حضرت آقای مجذوبعلیشاه(حاج دکترنورعلی تابنده) روحی له الفدا ارادت میورزم و منحصراً ایشان را مدّنظر دارم. مضاف بر این،  در شرایط کنونی  طرح هر سخنی خارج از مقوله ضرورت رفع حصر از ایشان را دامی ارزیابی میکنم برای به انحراف کشاندن افکار ازاین موضوع اصلی! علیرغم کمال احترامی که به دیگرخواهران و برادران  ایمانی دارم در قبال نظریاتی که ارائه مینمایند حتی المقدور، طریق سکوت و خاموشی را در پیش میگیرم.

به لحاظ تعهدات شهروندی و انسانی نیز خودرا ملزم میدانم که تاآنجا که ازعهده و همتم برمی آید از حقوق تمام انسانها – اعم از درویش و غیر درویش- در چهارچوب  مواد اعلامیه جهانی حقوق بشردفاع کنم.

درهرحال قصدوحوصله جرّ و بحث یا پلمیک با کسی ندارم و معذورم.

و السلام

“ش. ب” (شرمان بهشتی)

هجده ژوئیه دوهزار و هجده مصادف با بیست و هفتم تیرماه نودوهفت

 

ضمیمه

نامه ای که از طرف یکی از “سخنگویان خودخوانده آقایان نمایندگان پنجگانه” در اینستاگرام شخصی شان منتشر شده بود، طرف توجه کانال تلگرافی درویشی ستیز مشهور به “خبرگزاری صوفیه” قرار گرفته و انتشار یافت!

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!