نقض حقوق بشر در طول این سالها هزینه هایی را برای نظام حاکم بر ایران ایجاد کرده و دیگر مانند گذشته نمی توانند هر کاری که می خواهند در کشور انجام دهند، و به این دلیل هم می باشد که سعی می کنند موارد گوناگون نقض حقوق بشر توسط نهادهای سرکوبگر در ایران را به خارج از کشور منتسب دهند.
نظام برای منحرف کردن اذهان عمومی و فراهم آوردن مقدمات به منظور سرکوبهای گسترده، سناریوهای از پیش طراحی شده را در اکثر مواقع پیش از اجرایی کردن در قالب فیلم یا سریالی از صدا و سیمای میلی منتشر می کند.
برای روشن شدن مطلب می توان به عنوان مثال به سریال سفارشی «سیگنالهای وارونه» که در سال ۱۳۹۲ ساخته شد اشاره کرد، در این سریال سعی می شود زیر گرفتن معترضان توسط نیروهای سرکوبگر انتظامی و بسیج « درعاشورای سال ۱۳۸۸ که حتی رئیس نیروی انتظامی کشور سردار احمدی مقدم به آن اعتراف کرد»، به نهادهای حقوق بشری خارج از کشور نسبت داده شود، و ما عین این سناریو را در ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ در خیابان پاسداران مشاهده کردیم، که با یک طرح شیطانی از پیش طراحی شده با اتوبوس تعدادی از نیروهای انتظامی را از پا درمی آورند و سعی می کنند تا با استفاده از تمام نیروی پروپاگاندای رسانه ای خویش این عمل جنایتکارانه را به دراوایش و خارج از کشور نسبت می دهند، تا مقدمات سرکوب گسترده دراویش در سراسر کشور را فراهم کنند.
باید به نهادهای سرکوبگر امنیتی پیرو خط سعید امامی گفت که این ترفندهای نخ نما و پوسیده سالهاست که کاربرد خود را از دست داده، و به همین دلیل است که مشروعیت نهادهای حکومتی در ایران نزد مردم کاملا از دست رفته و روز به روز منفورتر شده اند