سه ابهام مهم پرونده «سعید طوسی» در افکار عمومی
پرونده تشکیل شده برای یکی از قاریان نامی کشورمان بالاخره فرجام یافت؛ فرجامی که برخی ابهامات را پاسخ نگفت و حتی به خلق برخی ابهامات جدید منجر شد و موجی از واکنشها، به ویژه در فضای مجازی به دنبال داشت.
به گزارش «تابناک»، پرونده سعید طوسی که به آزار جنسی شاگردان خود متهم شده بود، بالاخره با صدور رای دادگاه تجدید نظر پایان یافت. پایانی که ظاهرا شروع محکمهای دیگر در این خصوص در افکار عمومیست که بعید است به این زودیها به صدور رای نهایی و مختومه شدن این پرونده منجر شود. پروندهای چه بسا مفصلتر از پرونده بررسی شده در شعبه ۱۰۵۹ دادگاه کیفری ۲ تهران و پیرو آن، شعبه ۵۶ دادگاه تجدید نظر استان.
درباره پرونده گشوده شده در این خصوص در گوشه و کنار جامعه سخن میگوییم که پس از تشکیل پرونده قضایی و جدای از آن شکل گرفته و در مسیر تکوین قرار دارد، اما در آن، رای صادر شده در دادگاه تجدید نظر هم حکم مستندی جدید را ایفا میکند که میتوان به بخشهایی از آن استناد کرد و بر اساس آن، نتیجه گیری نمود. اتفاقی که ساعاتیست شدت گرفته و دست کم چند ابهام بزرگ را نشان میدهد که میبایست پاسخ داده شوند.
نخستین ابهام آنجایی خودنمایی میکند که میبینیم بار دیگر اهمیت موضوعی برای افکار عمومی آن گونه که باید مورد توجه مسئولان قرار نگرفته و شفاف سازی در خصوص آن ضروری جلوه نکرده است که اگر این گونه بود، بی شک تلاش میشد همزمان با اعلام رای دادگاه و انتشار آن، در خصوص این پرونده، روند رسیدگی به آن و حتی استنادات قضات در خصوص رای توضیحاتی به عموم ارائه گردد.
توضیحاتی که کمترین فایده ارائه آنها، آشنا شدن عموم با مباحث حقوقیست و از جمله دیگر فواید آن، شفاف شدن ابعاد پروندهای است که برای جمعیت بزرگی به مساله خاص تبدیل شده و از مدتها پیشتر دوست و دشمن مترصد اعلام نتیجه آن بودند. پروندهای با ماهیت قضایی که در دادگاه بررسی شده، روند رسیدگیاش را طی کرده، به صدور حکم رسیده و حتی در خصوص آن فرجام خواهی هم شده و میشود در سایه مطرح کردن روند رسیدگی به آن و پاسخ دادن به برخی ابهامات مطرح در خصوص آن، از فرایند طی شده در آن دفاع کرد و برای عموم کلاس درسی ویژه دایر نمود.
اتفاقی که اگر در پایان جلسات رسیدگی به پروندههای بزرگ رقم بخورد، با بسیاری از شایعات مقابله خواهد شد و اطمینان و اعتماد عمومی را به دنبال خواهد داشت. درست مثل هدفی که با برگزاری علنی برخی دادگاه ها، مانند دادگاه فساد مالی بزرگ پیگیری میشد، با این تفاوت که در پرونده فوق، ابعاد خصوصی شکایت مورد رسیدگی قرار میگرفت، نه ابعاد عمومی ماجرا.
اشکال بزرگ دیگری که البته ناشی از بازتاب وسیع خبر شکل گیری این پرونده در جامعه است نه محتویات پرونده یا نحوه رسیدگی به آن. اینکه اتهام وارد شده توسط چند تن از شاگردان قاری مشهور به وی، موضوعی دور از انتظار بود و توانست توجه رسانههای بیگانه را هم به ماجرا جلب کند. اتفاقی که ابعاد پرونده را وسیعتر کرد و از این رو، شفاف سازی در خصوص آن ضرورت یافت.
از این موارد که بگذریم، برخی ابهامات به رای نهایی صادر شده برای این پرونده در دادگاه باز میگردد که اگرچه رسما منتشر نشده، اما بازتاب وسیعی در شبکههای مجازی داشته است. رایی که برداشت برخی از کاربران از آن، بلا اشکال بودن ملاعبه و افعال مشابه آن است که در نهایت تبرئه متهم را به دنبال داشته است. برداشتی که به نظر نیازمند توضیح عاجل و بی فوت وقت است. توضیحی از جنس تصحیح باور شکل گرفته در خصوص این حکم یا تاکید بر نص قانون، که اگر این شود، جا دارد که به تصحیح قانون منجر شود.
به عبارت بهتر، یا ملاعبه و اعمالی مانند ماساژ و … نیازمند مجازات است که در این صورت حکم صادر شده نیازمند توضیح است یا مجازاتی برایشان در نظر گرفته نشده که میبایست به تغییر قانون منجر شود، چراکه در دنیای امروز این دست موارد از جمله موارد تجاوز محسوب میشوند و بسیاری از مردم توقع اعمال مجازات در خصوص شان در کشورمان را دارند.
همه اینها در حالی است که فرجام پرونده شکل گرفته برای سعید طوسی در دادگاه، از یک منظر دیگر نیز قابل تامل است. اینکه آیا شاهد تکرار این دست پروندهها در آینده خواهیم بود یا خیر؟ آیا ممکن است عدهای دچار آسیب هایی، چون ملاعبه شوند و جرات و جسارت پیگیری ماجرا از طریق دادگاه را داشته باشند؟ پرونده سازی علیه استاد چه؛ آیا فرجام رسیدگی به این پرونده موجب خواهد شد همان گونه طوسی میگوید «شاکیان دروغ گفتهاند»، عدهای علیه دیگران دروغ بگویند و به این شیوه نام آن افراد را به بدی بر سر زبانهای بیاندارند؟ براستی پاسخ دادن به این سوالات و ابهامات مهم نیست؟