بلومبرگ روز جمعه ۲۹دی در مقالهیی با عنوان انقلاب اخیر ایران هرگز از بین رفتنی نیست نوشت: آخرین تظاهرات در ایران ممکن است تاکنون تا حدی سرکوب شده باشد، اما ویژگیهای این قیام مشخص نشان میدهد که برخلاف قیام ۸۸ و دیگر قیام های قبلی، این ناآرامیها میتوانند در سالهای آینده بهصورت ناپیوسته ادامه یابند.
اعتراض کنندگان مصائب مشترکی داشتند که سوخت این خیزشها شد، و این میتواند یک عامل تعیینکننده اوضاع باشد. .. چیزی که شاهد آن هستیم در حال حاضر در ایران نباید بهعنوان یک تظاهرات مجزا بهشمار رود، بلکه یک جنبش در حال پیشرفت است، یک حرکت ارگانیک و پیوندی که در سال ۷۷ آغاز شد.
مطالبات تظاهرکنندگان شامل یارانههای غذایی، اشتغال یابی و کاهش سطح قیمت هاء کاملاً قابل دستیابی است اگر رژیم ایران منابع خود را از مصارف نظامی به مصارف اقتصادی بچرخاند. واقعیت این است که این امر بعید است که این کار را بخواهند انجام دهند، همواره خشم تظاهرکنندگان، میتواند اعتراضات بیشتری را در آینده نزدیک موجب گردد که ممکن است اتحاد وسیعتری میان طبقه متوسط و طبقه کارگر ایجاد کند. بعید به نظر میرسد که این جنبش اجتماعی جا افتاده یک دهه دیگر را به عقب برگردد.