شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
صفحه اول » اجتماعی و سیاسی » حمله به منزل آقای کاظمینی بروجردی و توبیخ و تهدید وی

حمله به منزل آقای کاظمینی بروجردی و توبیخ و تهدید وی

 

به گزارش شبتاب نیوز به دنبال حمله پلیس امنیت به مجلس ترحیم یکی از بستگان آقای بروجردی در روز یکشنبه اول اکتبر(عصر عاشورا) و دستگیری صد نفر و ضرب و شتم وبازداشت آنها که اکثراً زن و کودک بودند، روز شنبه ششم آبان ۹۶، مأموران امنیتی به منزل آقای کاظمینی بروجردی حمله کرده و بعد از به هم ریختن کتب و یادداشت های وی برخی اسناد و مدارک را ضبط کردند و او را با خود به دادسرای ویژه روحانیت تهران واقع در خیابان زعفرانیه، خیابان مقدس اردبیلی، جنب فرمانداری شمیرانات بردند.

در محل این دادگاه از مراکز به ظاهر قضایي و در حقیقت عامل اجرایي حفاظت اطلاعات سپاه است، آقای بروجردی با برخورد خشونت بار فردی به نام عبداللهی قرار گرفت که دادستان ویژه تهران می باشد. عبداللهی پس از توبیخ و تهدید بسیار و بازجویی در مورد دیدارهای اندک و جسته گریخته مردم با آقای بروجردی، محدودیت های بیشتر حقوقی و قضایی بر علیه آقای بروجردی وضع نمود. سپس یوسفی، شیخ اجرای احکام و قاضی ناظر بر زندان و مصطفی راوندی، منشی او، بدون توجه به وضعیت ناگوار این زندانی رنجدیده، وی را مورد آزار روحی و جسمی قرار دادند. در پایان این جلسه، از ایشان رسما تعهد گرفتند که هرگز در هیچ مراسم دعا و نیایش یا ختم شرکت نکنند و متذکر شدند اگر ایشان در هر جلسه ای شرکت کند، با حمله وسیع و برخورد خشونت آمیز حکومت مواجه خواهد شد. آنها  اذعان داشتند که دستور مستقیم از سپاه دارند که با ایشان و شاگردانش برخورد شود.

با آنکه آثار یازده ساله شکنجه های زندان اوین او را مبدل به یک معلول و مصدوم نیازمند به توجه و درمان، کرده است، ولی حکومت به جای پرداخت غرامت، همچنان به قانون شکنی و نقض حقوق شهروندی آقای بروجردی ادامه می دهد و عوامل آن مرتکب چنین برخوردهای غیرانسانی می گردند.

در حال حاضر، با وجود این که مدت حبس ناعادلانه یازده ساله آقای بروجردی به پایان رسیده است، ولی هنوز برای ایشان دو پرونده دیگر را باز گذاشته اند و این بار هم مقامات ویژه روحانیت، با اشاره به آن پرونده ها متذکر شدند که این پرونده ها همچنان باز خواهد ماند تا آقای بروجردی با هیچ جنبش مدنی همراهی نکند و مردم را به برگزاری تجمعات فرا نخواند.

نتیجه این فشارها حصر خانگی است که بسی بدتر از هر زندان می باشد، چرا که ایشان در زندان به راحتی از طریق تماس با زندانیان دیگر اعلامیه های سیاسی خود را انتقال می داد، ولی اینجا در بایکوت عملی قرار دارد.

آقای بروجردی در جریان این بازجویی خواهان بازگشت به زندان شدند، ولی چون حال جسمی و بالینی ایشان خراب بود و احتمال مرگ وی می رفت، رئیسی دادستان کل ویژه روحانیت با اصرار او مبنی بر بازگشت به زندان موافقت نکرد. انتظار می رود که صاحبان وجدان و مدعیان حقوق بشر از این زندانی سیاسی عقیدتی که به ظاهر بیرون از زندان است و در حقیقت تابلوی اوین در بالای سر منزل وی همچنان نصب می باشد، حمایت همه جانبه به عمل آورند