هرگونه توقع از آملی لاری جانی و باند تحت امر او – که مثل “دوآلپا” و بَختَک بر لاشه قوه قضائیه چنگ انداخته اند- برای درک مفهوم “عدالت و قسط” توحیدی، عین حماقت و بیشعوری است!

اگر افرادی درپی آسایش خاطر و زندگی در یک حاشیه امن نسبی  در مملکت شیرازه گسیختهء ایران امروز هستند، باید بگردند و دستشان را از اسناد و مدارک فساد اخلاقی و فساد اقتصادی دست اندرکاران و مدیران نظام و ایادی دستگاه های حاکمه آکنده و پُر سازند!!!

راه دیگری برای دفاع از حق، جز از طریق افشاگری فسادهایِ کلانِ  مفسدانِ گردن کلفت وجود ندارد!