خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشهای برون آی ای کوکب هدایت.
حسین شریعتمداری روز ۲۶شهریور ۹۶ در سرمقاله کیهان خامنهای نوشت:
«روحانی در تاریخ ۲۳تیرماه ۹۴ تأکید کرده بود که «در روز اجرای توافق، تمامی تحریمها، حتی تحریمهای تسلیحاتی، موشکی، هم بهصورتی که در قطعنامه بوده لغو خواهد شد، تمام تحریمهای اقتصادی، شامل: تحریمهای مالی، بانکی، بیمه، حمل و نقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها بهطور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق (!) و حتی تحریم تسلیحاتی هم کنار گذاشته میشود»!
اما برخلاف وعده رئیسجمهور محترم کشورمان، تحریمها نه فقط لغو که تعلیق هم نشد و آن بخش از تحریمها که در برجام تعلیق شده بود نیز به اجرا در نیآمد تا آنجا که آقای دکتر سیف با صراحت اعلام کرد دستاوردهای ما از برجام «تقریبا هیچ» بوده است و آقایان ظریف و صالحی و عراقچی نیز اذعان کردند که تحریمها فقط روی کاغذ لغو شده است و در عمل از لغو آنها خبری نیست و…
ما در کیهان از این «دستاورد حداقلی» با عنوان «شیرینی آدامسی»! یاد کردیم که «شیرینی» آن مانند شیرینی آدامس، اندک و موقتی است و پس از چندبار جویدن از بین خواهد رفت. حتی در یکی از یادداشتها، احتمال دادیم که این «شیرینی آدامسی» میتواند فروش چند فروند هواپیما باشد!… اکنون اما، آمریکا همان شیرینی آدامسی را هم پس گرفته و ضمن افزایش چند باره تحریمها، فروش هواپیما به ایران را هم ممنوع اعلام کرده است و این بهمعنا و مفهوم آن است که اعتراف صادقانه آقای سیف به دستاورد «تقریبا هیچ» به نقطه «تحقیقاً هیچ» رسیده است و ۴سال امکانات و فرصتهای نظام دود شده و به هوا رفته است. آیا غیر از این است؟!
… با توجه به آنچه گذشت، مطمئنترین راه پیشروی که شاید تنهاترین راهکار نیز باشد در دو بخش قابل پیگیری است. اول؛ خارج کردن پرونده هستهای از اختیار دولت و سپردن آن به هیئت یا شورایی مرکب از کارشناسان ورزیده هستهای و حقوقدانان کارآزموده که یک یا دو مسئول دولتی نیز میتوانند در آن حضور داشته باشند. بیآن که تصمیمنهایی منحصرا برعهده دولت باشد.
دوم؛ مقابله متوازن با نقض عهدهای آمریکا و متحدانش. به عنوان مثال در مقابل هر یک از نقض عهدها میتوانیم بخشی از امتیازاتی را که واگذار کردهایم پس بگیریم. آغاز غنیسازی ۲۰ درصدی، شروع تحقیق و توسعه در فردو، بکارگیری سانتریفیوژهای حذف شده در نطنز و…
