خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
حجت الاسلام محمدتقی فاضل میبدی از فضلای حوزه علمیه قم در مصاحبه با رویداد ۲۴ گفت: مشروعیت از بالا وجود ندارد و فقط به معصومان ربط پیدا می‌کند. انسان‌های غیر معصوم باید حتماً از مردم مقبولیت و مشروعیت بگیرند و نصب و عزل آن‌ها در دستان مردم قرار دارد. قانون اساسی هم به همین نکته اشاره‌کرده که از ولی‌فقیه گرفته تا نمایندگان مردم و رئیس‌جمهور به‌طور مستقیم توسط رأی مردم انتخاب می‌شوند، بنابراین این نظر قابل‌قبول نیست.
آیت‌الله مصباح یزدی اولین کسی بود که بحث اعتبار رأی مردم در انتخابات را مطرح کرد به‌طور نمونه در سال ۸۴ به‌صراحت گفته بود «رأی مردم هیچ اعتبار شرعی و قانونی ندارد» و تنها اعتبار قانون اساسی و رأی مردم در انتخابات را امضای ولی‌فقیه خوانده بود «مادامی‌که ولی‌فقیه دیگری آن را تغییر ندهد والا او می‌تواند بگوید مصلحت این زمان اقتضای نوعی دیگر از انتخاب را دارد.»
این در حالی است که مصباح یزدی خود بارها در انتخابات مجلس خبرگان کاندیدا شده بود و بارأی مردم توانست در آن حضور یابد، اما در آخرین دوره انتخابات مجلس خبرگان حدنصاب آرای مردم در تهران را کسب نکرد و نتوانست بر صندلی عضو مجلس خبرگان تکیه بزند.
حمید رسایی، نماینده‌ی تندروی مجلس قبل نیز که برای این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی رد صلاحیت شد، در یادداشتی تند این سخنان مصباح یزدی را برای حسن روحانی تکرار کرده و در واکنشی به رئیس‌جمهور، نوشت: «انگار که او تفاوت «مقبوليت» با «مشروعيت» را نمی‌داند یا بین این دو تلازمى می‌بیند و معتقد است که «مشروعيت» حکومت، منوط به «مقبوليت» آن است.»
هفته گذشته هم علی سعیدی، نماینده ولی‌فقیه در سپاه پاسداران در سخنرانی با اشاره به اینکه نمی‌دانم چرا برخی از سیاست‌مداران ما می‌گوید «همه مشروعیت و مقبولیت از رأی مردم گرفته‌شده است زیرا حق حاکمیت از سمت خدا و قدرت حاکمیت از سوی مردم است، عنوان کرد: مردم حق انتخاب دارند ولی هر انتخابی حق نیست.»
علاوه بر این مسئله سخن آیت‌الله مصباح و مریدان او با اظهارنظر امام خمینی (ره) که گفته بود «میزان رأی ملت است» در مغایرت کامل قرار دارد همچنین بر اساس اعتقادات شیعه، حضرت امیر (ع) در طی ۲۵ سال مردم ایشان را نپذیرفتند و در خانه نشستند و حکومتی تشکیل ندادند ولی در همان دوران ایشان امام بودند، در حادثه کربلا نیز همین ماجرا تکرار شد.
محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در گفت و گو با رویداد۲۴ در ارتباط با این دست از اظهارنظرها گفت: در زمان مرحوم امام که ایشان میزان رأی ملت است را مطرح کرد عده‌ای که اعتقادات سلفی گری داشتند با آن مخالف بودند، اما جرات بیان آن را نداشتند. الآن زمینه طرح چنین مباحثی مهیا شده، قطعاً در هیچ نظامی به‌ویژه در دنیای امروز جز رأی مردم و انتخاب آن‌ها هیچ مشروعیتی برای هیچ‌کسی به وجود نمی‌آید.
وی دراین‌باره اضافه کرد: مشروعیت از بالا وجود ندارد و فقط به معصومان ربط پیدا می‌کند. انسان‌های غیر معصوم باید حتماً از مردم مقبولیت و مشروعیت بگیرند و نصب و عزل آن‌ها در دستان مردم قرار دارد. قانون اساسی هم به همین نکته اشاره‌کرده که از ولی‌فقیه گرفته تا نمایندگان مردم و رئیس‌جمهور به‌طور مستقیم توسط رأی مردم انتخاب می‌شوند، بنابراین این نظر قابل‌قبول نیست.
این عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در رابطه با مهیا شدن زمینه برای طرح چنین مباحثی اظهار داشت: اتفاقات زیادی در این رابطه به وقع پیوسته، اکنون گروهی در کشور هستند که حس می‌کنند قدرت و توجه مردم را نسبت به خود ازدست‌داده‌اند و به دنبال راهی هستند تا نظر مردم را جلب کنند یا به گونه دیگر به حضور خود مشروعیت بخشند.
فاضل میبدی در ادامه تصریح کرد: در چند انتخاب اخیر که مردم در برابر این شیوه فکری رویکرد دیگری را برگزیدند به مذاق آنان خوش نیامد، بنابراین تلاش می‌کنند به شکلی خود را توجیه کنند. راه آن‌هم همین است که بگویند رأی مردم خیلی تأثیر و نقش ندارد و این دو مسئله از جای دیگری به وجود می‌آید، درواقع این توجیهی برای شکست خود در انتخابات است.
وی دراین‌باره که طراحان چنین نظراتی دور از قدرت نیستند، توضیح داد: قدرت‌های انتسابی با اکتسابی متفاوت است. اگر همین افراد در معرض انتخاب مردم قرار گیرند جایگاهی ندارند و به همین دلیل است که از چنین توجیهاتی بهره می‌برند که جایگاه ما از سوی خداوند است و ازآنجا مقبولیت به دست آورده‌ایم.
این عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم درباره سرانجام چنین طرز تفکراتی تصریح کرد: تفکراتی ازاین‌دست به هیچ جا نمی‌رسد و جز شکست نتیجه دیگری به دنبال ندارد و نظراتی ازاین‌دست در دنیای امروز و بین مردم شکست‌خورده محسوب می‌شود و در شرع، فقه و قانون اساسی هم جایگاهی ندارد. به عبارتی دیگرنمی توان برای چنین مباحثی جایگاهی در شرع و قانون یافت.
