سهیل عربی در اعتراض به بازداشت همسرش، نسترن نعیمی، نامهای نوشته است که در ادامه میخوانید:
آیینه بشکستید هزاران تکه شد اما…
تلفنها شنود میشود، اکانتها هک، خانواده تهدید میشود، نسترن بازجویی و محکوم…
دست از شکنجه و آزار معشوقم بردارید،همهاش تقصیر من است آری تقصیر من
مجرم اصلی من هستم، جرم من عکاسی ست یعنی انعکاس آیینهوار بدون رتوش تصاویر.
ببخشید من از رتوش بیزار بودم، تصویر شما را همانگونه که بود منعکس کردم و شما به جای شکستن خود، آیینه را بشکستید. اما آیینه هزاران تکه شد و همچنان در هر تکهاش عکس شما نمایان است.
آخ دیدید!سهیلها تکثیر میشوند
من سهیل عربی فریاد نسلی بودم که دیگر نمیخواست نسل سوخته بماند، نسلی که نه زندگی کرد که از مرگ بترسد و نه آزاد بود که از زندانهایتان هراس داشته باشد. چهار جشن تولدم را پشت میلههای زندان گذراندم، دخترم چهار سال است که تمام خاطراتش با من در سالن ملاقات اوین است.
تمام ظلمهایی که در حق من شد را بخشیدم اما هرگز نمیتوانم در برابر آزارهای مضاعف و ناحقی که به خانوادهام میکنید سکوت کنم.
اعتصاب غذا میکنم و خواستهام تبرئه مادر همسرم و همسرم، عزیزترینم نسترن نعیمی ست.
سهیل عربی / زندان اوین