فحاشی، “فرهنگ انقلابی” یا “شبه فرهنگِ قلّابی”؟!
فحاشی و استفاده از زور و خشونت یک “شبه فرهنگ قلّابی” است، که سالهاست “آتش به اختیار ها” اسمش را “فرهنگ انقلابی” گذاشته اند و تشویق به انجامش هم میشوند!!
اشکال در تفسیر گفته های رهبررژیم حاکم بر ایران در آنجا است که “پیروانِ خط حزب الله” فحاشی و لات بازی و عربده کشی را عین کار فرهنگی میشمارند! البته فرهنگ انقلابی!!
وقتی سعید حدادیان در سخنرانی علنی خودش، “رئیس دفتر”ِ دولتهای نهم و دهم را “آلت تناسلی رئیس جمهور که از شلوارش بیرون زده” معرفی کرد، داشت – از نظر خودش، و بصورت آتش به اختیار- کارفرهنگی انجام میداد! البته فرهنگ انقلابی!!
وقتی سعید تاجیک به سرکار خانم فائزه رفسنجانی با استفاده از رکیک ترین کلمات فحاشی میکرد، داشت کار فرهنگی انجام میداد!! البته فرهنگ انقلابی!!
وقتی متفکران علیه استفاده از روش فحاشی مورد استفاده “خط حزب الله” انتقاد کردند، به آنها گفته شد که این جوانان انقلابی رانباید خشونت طلب و تندرو خطاب کرد!!!
تشویق به فحاشی و استفاده از فحش بجای استدلال، و انقلابی خواندن اعمال خشونت آمیز – مثل کوبیدن مشت به سینه خانم سحابی و ترور ایشان در لحظه تدفین پدربزرگوارشان مهندس سحابی- از نظر عناصر بسیجی دنباله روِ”خط حزب الله” کار فرهنگی به شمار میرود ، البته فرهنگ انقلابی!!! و حالا هم که به طورعلنی به آنها اجازه عمل براساس تشخیص شخصی و تصمیم شخصی داده شده و اسم این تاکتیک هم “آتش به اختیار” گذاشته شده!!!
نتیجه این قضیه همین فحاشیها درروز روشن و وسط خیابان، در برابر دوربین خبرنگارهای داخلی و خارجی درروز موسوم به قدس، فحاشی و اهانت به منتخب مردم رئیس جمهور نظام دکتر حسن روحانی و نمانیده مردم تهران دکترعلی مطهری است!! اینها نمایندگان فرهنگ فحاشی زیر عنوان انقلابیگری اند!!!
یک بی آبرویی عظیم بین المللی در نزد افکارعمومی مردم چهارگوشه جهان!!!
علی خامنه ای رهبررژیم حاکم بر ایران روز دوشنبه در خطبه بعد از نماز عیدفطر!!! مطالبی را شامل جملات منعکس شده -به نقل از سایت تابناک- در سطور زیر بیان کرد:
“ملت عزیز ایران سرافراز باشند که کارهای بزرگی انجام دادند؛ دل شاد کنید، امید در دل بپرورانید، کارهای بزرگی انجام دادید؛ اندکی پیش از ماه مبارک، اولاً آن انتخابات پرشور و باعظمت را توانستید به دنیا نشان بدهید؛ ثانیاً همین راهپیمایی روز قدس، کار باعظمتی است. این تهاجم قدرتمندانهی سپاه (موشک پرانی به سوریه) به دشمنان هم کار بزرگی بود.
* از جمله کارهای مهم، کارهای فرهنگی است؛ ما خلل و فرج فرهنگی زیاد داریم؛ جاهایی که نفوذگاه دشمن است؛ این را هم مجموعههای مسئول دولتی، هم مجموعههای گستردهی عظیم مردمی موظفند پیگیری کنند؛ آتش به اختیار به معنای کار فرهنگی خودجوش و تمیز است. معنیاش این است که در تمام کشور، صاحبان اندیشه، فکر و همت، کار را خودشان پیش ببرند، منافذ فرهنگی را بشناسند و در مقابل، آتش به اختیار به معنای بیقانونی و فحاشی و طلبکار کردن مدعیان پوچاندیش و مدیون کردن جریان انقلابی کشور نیست؛ نیروهای انقلابی بیش از همه باید مراقب نظم کشور، مراقب آرامش کشور، مراقب عدم سوء استفادهی دشمنان از وضعیت کشور، مراقب حفظ قوانین باشند. این مراقبتها در درجهی اول متوجه به نیروهای انقلاب است که دلسوزند، علاقهمندند و مایلند که کشور به سوی هدفهای خود حرکت بکند.
* زخمهای زیادی بر پیکر امت اسلامی است: مسائل یمن، بحرین، مسائل گوناگونی که در کشورهای اسلامی هست، جراحت عمدهای بر پیکرهی اسلام است.
همچنانکه ما صریحاً مواضع خودمان را نسبت به دشمنان و معارضین اعلام میکنیم، دنیای اسلام بهخصوص روشنفکران، بهخصوص علمای دنیای اسلام بایستی همین شیوه را دنبال کنند و صریح موضع بگیرند و خدای متعال را از خودشان راضی کنند ولو دیگران و طواغیت ناراضی بشوند.* ذخایر اجتماعی را باید حفظ کرد؛ حفظ این ذخایر به این است که ملت، وحدت و اتحاد خود را حفظ کنند و حرکت در آرمانهای انقلاب را بهعنوان هدف حفظ کنند.