بیانیه انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر در ماه رمضان شریف

 

خطاب به آخوندهای دخیل در حاکمیت جبار “فعال مایشاء و غیر مسئول عما یفعل”  حاضر در مراکزی از قبیل به اصطلاح  “ستاد به اصطلاح سیاست گذاری ائمه جمعه و جماعات” و “جامعه به اصطلاح مدرسین حوزه علمیه قم” و گروه موسوم به “فقهای شورای نگهبان” و “مجلس خبرگان”… :

شما  چکاره اید که طاغوت صفت خودتان را بالاتر از پیغمبر و بالاتر از خدا میشمارید؟ پس نظری به چند آیه شریفه سوره یونس در قرآن مجید  بکنید:

فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (98) وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَن فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (99) وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (100) قُلِ انظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (101) فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (102) ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ (103) قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (104) وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (105) وَلَا تَدْعُ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ (106)

در آیات شریفه 98 تا 106 سوره یونس تصریح میشود که مردم به تفاوت و تنوع در اعتقاداتشان آفریده شده اند.  خلقت مردمان به تفاوت و تنوع است، و اگر خالق آسمانها و زمین جز این میخواست، همه را بطور یکسان می آفرید. ایمان و پیروی از یک دین برای عموم آدمیزادها به زور ممکن و میسر نیست. آیه 99 تصریحاً خطاب به رسول اکرم میفرماید آیا تو درصدد آنی که به اکراه  مردم را وادار کنی که ایمان – به توحید و اسلام و معاد و قیامت و رسالت رسول اکرم- بیاورند؟! آیه 104 سوره یونس خطاب به رسول اکرم میفرماید که به مردم اعلام کن که ای مردم  اگر تردیدی در باره اصول اعتقادی من دارید بدانید که من آنچه را که شما بجای خداوند یکتا میپرستید، نمیپرستم. خداوندی را می پرستم که جان شما در ید اختیار اواست و مامورم که نخستینِ ایمان آورندگان باشم. و توجه خود را در سمت و سوی دین حنیف و یکتاپرستی بیاورم. و در ادامه میفزاید که امر شده که از زمره مشرکین نباشم و آنچه را که پیروی از او نفع و ضرری برای من دارد نخوانم و به من گفته شده که اگر من (رسول اکرم) جز این بکنم بر خود ستم کرده ام.

این تعالیم روشن قرآن است که به اکراه نمیتوان کسی را وادار به پیروی از دین توحید حنیف کرد. حتی بررسول اکرم بنیانگذار اسلام چنین امری وارد نشده. شما چه کاره اید که میخواهید کاسه داغتر از آش باشید؟

اجبار و اکراه در دین نیست. آیه شریفه لااکراه فی الدین آیه دائم الحکم است.

اگر کوچکترین آشنایی با قرآن مجید دارید حکم صریح قرآنی“ولاتزر وازرة وزر اخری” را بکار بندید و تنهء ثقیل خود را کنار بکشید تا مردم خود راه تعالی و ترقی را برحسب ظرفیت استعداد ذاتی خود برگزینند.

انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر

رمضان 1396