خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
جناب آقای رئیسی
کاندیدای محترم ریاست جمهوری!
شنیده‌ایم شما با یارانت فرمایش کرده‌اید؛ اصلاح‌طلبان اینقدر به مشکل برخورده‌اند که دست به دامن یک هنرمند سرطانی (استاد شجریان) شده‌اند.
اولا این هنرمند سرطانی با انتخاب اشعار ناب شاعرانی چون حافظ، سعدی، مولانا و… سهم بزرگی در شناساندن آنها به جامعه ما داشت و ایشان با مجاهدت بسیار تمام گوشه‌ها و ملودی‌های- در حال نابودی- موسیقی ایرانی را کشف و با حنجره مسیحایی خود هویت و فرهنگ ایرانی را جانی سه‌باره بخشید.
دوما این هنرمند سرطانی در روزهای سیاه گذشته با اجرای کارهایی چون بیداد، قاصدک، مرغ سحر و… نقش بسیاری در زنده نگه داشتن نام و یاد آزادی داشت.
سوما این هنرمند سرطانی روزی که با دوستانش در زیر زمین خانه آقای لطفی یواشکی ساز می زد و آواز می‌خواند تا از اختناق بگریزد، در واقع فریاد چون منی را زنده می‌کرد.
آقای رئیسی!
اطمینان داشته باشید به عقب برنخواهیم گشت و اجازه نخواهیم داد روزهای سیاه و تلخ گذشته بازگشت کند. خدا رحمت کند آقای علم‌الهدی را که با عملکردش روزگار فرضی ریاست جمهوری شما را نشان می‌دهد. او اکنون که زوری ندارد نمی‌گذارد موسیقی اجرا شود وقتی زور داشته باشد چه می‌کند؟
خدا خودت را هم جزای خیر دهد که با پخش غذا میان فقرای #خراسان آینده‌ای که خواهی ساخت را نشان دادی؛ جامعه‌ای گرسنه و صدقه بگیر!
ما ملتی غیور و با عزت هستیم و می‌باید که به دست، آهن تفته را خمیر کنیم ولی دست بسته پیش امیر ناایستیم.
