خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشهای برون آی ای کوکب هدایت.
آخرین مناظره
روزنامه اعتماد در گزارشی با تیتر «انتظار برای آخرین مناظره» نوشت: قرار است فردا كانديداهاي رياستجمهوري در آخرين فرصتي كه مناظره تلويزيوني در اختيارشان قرار ميدهد، در مقابل نگاه مردم قرار می گیرند تا تمام تلاششان را به كار گيرند براي يك هفته بعد كه نوبت آن است كه نمره مقبوليت و شايستگي از مردم در انتخابات بگيرند. يك روز مانده به آخرين مناظره انتخاباتي كانديداهاي رياستجمهوري، سري به ستادهاي فعال كانديداها در تهران زديم تا از حال و هوايشان خبري بگيريم، با اعضاي فعال ستادها صحبت كنيم و انتخابات پيش رو را از دريچه نگاه آنها ببينيم. فراتر از حزب و جناح به سراغ تمام كانديداهايي كه در تهران ستاد فعال انتخاباتي دارند (اسحاق جهانگيري و مصطفي هاشميطبا بهطور رسمي اعلام كردند ستاد فعال انتخاباتي ندارند) رفتيم با اين هدف كه از شور و حال انتخاباتيشان تصويري ارايه دهيم.
همچنین مرتضی مُبلغ در گفتوگو با «شرق» با تیتر «توصيه به روحاني براي مناظره آخر» بیان کرد: «روحانی و جهانگیری ولو در فضاي نامناسبي كه اصولگرايان در مناظرهها ايجاد ميكنند باید برنامههاي دولت آینده را هم اعلام کنند. بهخصوص اين مورد باید به مردم گفته شود كه اگر در این دولت بهواسطه مجلس نهم نتوانست نیروهای توانمندی را تعیین کند با حضور مجلس دهم، کابینه قدرتمندی تشکیل خواهد داد تا بتوانند برنامههای دولت را بهخوبی پیش ببرند.»
روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارشی با عنوان «حذف آرام رقبا» نوشت: «حذف آرام رقبا بزرگنمايي قلم کوچکنمايي قلم بازگشت http://aftabeyazd.ir/?newsid=72171آفتاب یزد- گروه سیاسی: فردا آخرینش است. آخرین رودررویی، آخرین تلاش. آخرین دفاع، آخرین مناظره. این آخری خیلی مهم است؛ علی الخصوص برای حسن روحانی و دولتش. میگویند برای این یکی باید هر چه در چنته داشت رو کرد. چون آخرین فرصت برای جذب آراست. برای جذب آرای معروف به خاکستری. برای آن آرای خاموشی که اگر تحریک شوند برای رای دادن همواره به نفع اصلاح طلبان رای میدهند. هر چند در این میان عدهای هم به دور از جهتگیری سیاسی بین انتخاب میان قالیباف و روحانی ماندهاند.رئیسی اما آرایش محفوظ است. او توان جذب آرای خاکستری را ندارد و فقط به همان اصولگرایان دلخوش است. پس مناظره آخر، مناظره روحانی و قالیباف برای جذب آرای مردم بی تفاوت به انتخابات، خواهد بود. با این حال باید در مناظره فردا هر دو قطب انتخابات، تمام توانشان را بگذارند؛ تمام توانشان برای اینکه به همدیگر نشان دهند کدامیک از دیگری بهتر است.اکنون پرسش این است که 6 نامزد ریاست جمهوری در سومین مناظره که یک مناظره اقتصادی است چگونه ظاهر خواهند شد؟ چگونه با ورقهایشان بازی خواهند کرد، چگونه دست یکدیگر را رو می کنند و چگونه پیشرو میشوند در گفتار و چگونه به مردم ثابت میکنند که برنامههایشان واقعی است و نه شعارهای من درآوردی.
***
انفعال یا متانت
مناظرههای اول و دوم از دید بسیاری بیش از آنکه به بیان برنامهها و یا پاسخهای درست به مصائب و مشکلات مردم بپردازد، به حملههای تخریبگرانه رقیب حسن روحانی علیه او گذشت و البته دفاعهای جانانه روحانی و جهانگیری از دولت … ولی خیلیها این نقد را هم به حسن روحانی وارد کردهاند که او آنقدر مشغول به دفاع از خود شد که یادش رفت بهترین دفاع حمله است، نتیجه آنکه کمتر به مانند رقیب، با شور و حرارت نقاط ضعف کسانی چون قالیباف و رئیسی را هدف گرفت. ازهمین رو برخی، او را متهم به انفعال در برابر هجمه ها علیه دولت یازدهم در دو مناظره گذشته کردهاند. از نگاه گروهی دیگر اما، روحانی بهترین کار ممکن را در این دو مناظره انجام داد: “صبر، پاسخ های مناسب و حفظ و متانتی در شان یک رئیس جمهور“.
در کنار این دو نظر، عملکرد اسحاق جهانگیری نیز مورد سوال است، جهانگیری که دو چهره کاملا متفاوت از خود دردومناظره نشان داد، چهره نخست چهره ای کاملا جسور و کوبنده ، چهره دوم چهرهای محافظهکار که از روی متن های از قبل نوشته شده می خواند. به راستی او در مناظره سوم کدام یک ازاین چهره ها را به نمایش می گذارد؟ »
روزنامه جوان نیز در گزارشی با عنوان «توکلي: آقاي روحاني! فاين تذهبون؟!» به نامه اخیر احمد توکلی پرداخته است و می نویسد: «احمد توکلي در نامهاي خطاب به ملت ايران و حسن روحاني، اظهارات ساختارشکنانه اخير اين نامزد انتخابات رياست جمهوري در ميتينگهاي انتخاباتي را مورد انتقاد قرار داد.
به عبارات زير که آقاي رئيسجمهور در سخنراني خود در همدان، اروميه و کرمانشاه ايراد کرده است نگاهي بيندازيد.
– اگر شما جوانان در خانه بنشينيد، بدانيد که در پيادهروهاي ما هم ديوار خواهد بود. آنها ميخواستند پيادهرو زنانه و مردانه ايجاد کنند، همانطور که در محل کارشان بخشنامه تفکيک جنسيتي را ايجاد کردند.
– ارديبهشت 96 هم يکبار ديگر مردم ايران اعلام ميکنند آنهايي را که در طول 38 سال فقط اعدام و زندان بلد بودند، قبول ندارند.
– منطق شما ممنوع کردن است و چيز ديگري نداريد. منطق شما هوچيبازي است و چيز ديگري نداريد.
– ما انحصارگرايان را نميخواهيم. ما آنهايي که پشت ميز نشستهاند و حکم صادر کردهاند، نميخواهيم.
– ميخواهند ناامني را به کشور بازگردانند و ميخواهند آرامش منطقه را برهم بزنند.
– شما آنها را نميشناسيد من آنها را ميشناسم.
– بدانيد همه آنهايي که امروز آمدهاند و ميخواهند قدرت را بگيرند در چهار سال اخير ميخواستند شبکههاي اجتماعي را فيلتر کنند.
– شما از آزادي حرف نزنيد، آزادي خجالت ميکشد.
– از آزادي انتقاد و بيان سخن ميگويند. يا للعجب! همانها که زبانها را بريدند و دهانها را دوختند!
اين سخنان را رئيسجمهوري با حرارت بيان ميکند، که در مراسم تحليف در مجلس شوراي اسلامي در برابر قرآن مجيد سوگند ياد کرده است که «از هرگونه خودکامگي بپرهيزد و از آزادي و حرمت اشخاص و حقوقي که قانون اساسي براي ملت شناخته است، حمايت کند.» اين سخنان را رئيسجمهوري با حرارت بيان ميکند که 28 سال تمام، از مهر 1368 تاکنون دبير شوراي عالي امنيت ملي و عضو يا رئيس آن بوده است و ذيل مصوبات مرتبط با امنيت کشور را امضا و ابلاغ کرده و قبل از آن نيز در مناصب متعدد تقنيني، اجرايي، نظامي و امنيتي مسئوليت داشته است. به آقاي روحاني بايد گفت اگر شما راست بگوييد، با آن سابقه سطوح بالاي امنيتي، در خير و شر کارکرد نظام در بالاترين سطح شريک هستيد و نميتوانيد مدعي کسي باشيد و اگر اين سخنان تهمت و توهيني بيش نباشد- که چنين است- که براي جلب رأي مخالفان نظام بر زبان جاري ميکنيد، واي به حال شما! شما که با اين سخنان بخش عظيمي از مردم را طرفدار نامزدهايي با آن ويژگيها ميشماريد، حرمت مردم را رعايت کردهايد؟ در اين صورت جنابعالي رئيس «جمهور» هستيد؟ اين است پاسداشت جمهوريت و مردمسالاري؟ »
انتقاد از لیست اصلاح طلبان
روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «فهرست شوراها روی موج نقد» نوشت: سرانجام چشم اهالی پایتخت به هر دو لیست نهایی «اصولگرایان» و «اصلاحطلبان» برای انتخابات شورای شهر روشن شد. در این میان البته نامهایی که قبلاً حدس زده می شد در فهرست «اصولگرایان» جا بگیرند زیاد بودند. فهرست «اصلاحطلبان»، اما بر خلاف حدس و گمانهایی که زده شده بود، با اسامی ناآشنایی مواجه شد که در همان ثانیههای اول انتشار، واکنشهای نه چندان مثبتی همراه داشت. اگرچه تأخیر طولانی مدت در بستن لیست، اعلان فراخوان و ایجاد سازو کار دستهبندی تخصصی نامزدها، نوید انتشار لیستی کاملاً متفاوت میداد. خیلیها حتی به این باور رسیده بودند که با این وسواس شدید، فهرست دوره پنجم اصلاحطلبان می تواند تمامی 21 صندلی شورا را کسب کند و به همین علت، رایزنیهای زیادی برای تصاحب هرشماره در این فهرست صورت گرفت که البته کارگر نیفتاد! با این حال انتشار فهرست وعده داده شده در ساعتهای پایانی سهشنبه، چندان رضایت بخش نبود به طوری که انتشار فهرست هنوز سر از همه رسانههای رسمی در نیاورده، سر از توییتها و پستهای تلگرام در آورد تا مخاطبان را در برابر این سؤال قرار دهد که چرا با وجود تعداد بالای چهرههای متخصص، محبوب و شناخته شده در طیف اصلاحطلبان، فرصت نشستن بر هر صندلی به افرادی با تجربه و تخصصی کمتر داده شده است؟!
یکی از نقدهای وارده به فهرست اصلاحطلبان این است که آنها با تکیه بر تجربه آزموده انتخابات مجلس و پیروزی فهرست امید انتظار دارند در این دوره نیز فهرست ارائه شده آنها با اقبال مردمی مواجه شود. اما قیاس انتخابات مجلس با شورای شهر خطاست. دستکم در فهرست امید چندین چهره شناخته شده حضور داشتند که اعتماد عمومی را نسبت به فهرست تقویت میکردند؛ موضوعی که در فهرست شوراها مورد توجه قرار نگرفته و بر تخصص افراد تکیه زیادی شده است. درست است شورا به افراد متخصص احتیاج دارد اما درعین حال چهرههایی باید به شورا راه یابند که تا حدودی از مسائل اداری و تقنینی این حوزه سر درآورند و بتوانند در حل مسائل پیچیده تهران کارآمد باشند.»
