خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
جناب آقای سید محمود علوی وزیر اطلاعات
بعد از سلام و عرض احترام
من شما را وزیر اطلاعات دولت روحانی نمی‌دانم. اصلاً دولت‌ها که وزارت اطلاعات ندارند. وزارت اطلاعات یک وزارت حاکمیتی است و تحت امر رهبری است. روی سخن من با شما به عنوان وزیر اطلاعات حاکمیت جمهوری اسلامی است. پس دقایقی گوش فرا دهید.
جناب آقای علوی ، اگر پادشاهی، حکومت، وزارت، رهبری و امثال این چیزها ماندنی بود که به شما نمی‌رسید.
من نمی‌دانم خودتان چقدر به بقای این حکومت امید بسته‌اید و تا چه زمانی را برنامه‌ریزی کرده‌اید ولی خوب از قدیم گفته‌اند، انسان به امید زنده است. شاید شما در آرزوهایتان، ردای حکومت را بر اندام فرزندان و نوه‌هایتان نیز برازنده می‌یابید ولی من روزی را می‌بینم که مردم به ما برسند و بگویند که شما خیلی نامه نوشتید، خیلی هشدار دادید، خیلی دلسوزی کردید. هدف شما این بود که این جوری نشود ولی کار اینها از این حرف‌ها گذشته بود و هیچ چیزی نمی‌توانست آنها را نجات بدهد.
آقای وزیر اطلاعات، بعد از شما حکومت دیگری روی کار خواهد آمد و تاریخ را طوری خواهد نوشت که شما دوست نداشته باشید.
من روزی را می‌بینم که در حکومت بعدی به آموزش و پرورش توصیه کنند در کتابهای تاریخ برای مقطع ابتدایی و متوسطه‌ی اول، چیزی از وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و چیزی از اطلاعات سپاه ننویسند زیرا روان فرزندان میهن، پریشان می‌شود و ذهن کودکان و نوجوانان تحمل شنیدن خشونت را ندارد.
آقای وزیر اگر از شما در باره وزارت اطلاعات بپرسم، خواهید گفت وظیفه‌ی ذاتی ما رصد دشمن و حفظ امنیت است. اگر شما می‌خواهید جایگاه خود را در میان مردم بدانید، من دو راه پیش پای شما می‌گذارم.
اول اینکه این مأموریت را به صدا و سیما واگذار کنید تا موقعیت و محبوبیت دو نهاد وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه را در قالب نظرسنجی و مصاحبه با مردم به عرض شما و ملت برسانند.
آنها خودشان می‌دانند چگونه مصاحبه کنند، چه سؤال‌هایی را مطرح کنند، با چه کسانی مصاحبه کنند و چه مصاحبه‌هایی را در چه زمان‌هایی در تلویزیون پخش کنند. آنها متخصص این جور کارها هستند. این یک راه.
راه دیگری هم من به شما پیشنهاد می‌دهم.
اینکه من و شما، دو نفری می‌رویم بعضی از شهروندان را از فاصله چند متری رصد می‌کنیم و به همکاران شما در نهادهای اطلاعاتی، می‌گوییم به آن شهروندان زنگ بزنند و بگویند از وزارت اطلاعات یا اطلاعات سپاه با شما تماس گرفته می‌شود، اگر بلافاصله نود درصد مردم رنگشان مثل گچ سفید نشد و به لکنت زبان نیفتادند، شما مرا ببرید و تا زنده هستم از انفرادی بیرون نیاورید.
آقای وزیر، آقای آخوند، آقای سید اولاد پیغمبر آیا شما آمده بودید که مردم را بترسانید؟
۳۸ سال پیش این را نگفته بودید و حرف‌های دیگری زده بودید وگرنه مردم می‌دانستند با شما.
محمد مهدوی فر
تخریب‌چی و غواص دفاع مقدس
هفدهم دی ماه نود و پنج
