زخم التیام ناپذیراعدامها بر قلب مردم ایران از زبان شعله پاکروان، مادر ریحانه جباری

شعله پاکروان مادر ریحانه جباری در گفتگوی اختصاصی با شبکه جهانی “دُرّ تی وی” در آستانه دومین سالگرد اعدام ریحانه گفت، این خشم و نفرتی که در وجود من جاری است، در جامعه زنده و بالقوه وجود دارد.
شعله پاکروان گفت، گمان میکردیم که امسال آرام تر شویم ولی گویا این درد و غم روز به روز افزون تر می شود، سپس با اشاره تلویحی به آخرین ملاقات خود با ریحانه گفت، آخرین ملاقات با عزیزی که می دانی فردا به طناب دار سپرده می شود قابل بیان نیست، فقط آنقدر بگویم که باید تمام زجه ها و فریادهای خود را پشت در زندان بزنی و با پای خود به دیدار فرزندی بروی که میدانی فردا دیگر او را نمیبینی و فردا باید پشت دیوار زندان به انتظار بنشینی تا بیایند و بگویند که فرزندت را کشتیم.
شعله پاکروان با پرداختن به اثر تخریبی عمل اعدام بر جامعه گفت، در سال ۱۳۹۵ دوازده کودک بر اثر اعدام بازی جان خود را از دست داده اند، آنگاه به سربازی اشاره کرد که بعد از گذشت ۶ سال از دوران سربازی هنوز با مشکلات روانی ناشی از اثرات اعدام دست و پنجه نرم میکند.
شعله پاکروان با اشاره به این که مسئولان با تکرار اعدام و تبلیغ آن میخواهد مردم را نسبت به این عمل بی تفاوت کنند گفت، از همه مردم درخواست میکنم که رفتن به پای چوبه های دار و تماشای اعدام را تحریم کنند.
شعله پاکروان با اشاره به فایل صوتی آیت الله منتظری گفت، بر خلاف کتاب خاطرات آقای منتظری، این فایل به گوش همگان رسید و همگان آگاه شدند، ولی به نظر من مرحوم آقای منتظری با تمام محدودیتهایی که داشتند، باید هنگامی که فهمیدند حتی یک زن حامله را اعدام کردند، همانند امام هشتم عمامه بر زمین می کوبیدند و از قم تا تهران پابرهنه می رفتند و فریاد وا اسلاما سر میدادند.
شعله پاکروان با مقایسه میزان جرم و جنایت در ایران با سایر کشورهایی که مجازات اعدام ندارند گفت، من نتیجه میگیرم که مسئولان آن کشورها به فکر مردم خود هستند ولی انگار که در این کشور نهادهای دولتی میخواهند از مردم انتقام بگیرند.
شعله پاکروان در پایان گفت، کودکانی که امروز پدرانشان به چوبه های دار سپرده شده اند هرگز جامعه را نمی بخشند و سوالشان این خواهد بود که چرا جامعه در برابر چنین اقداماتی سکوت کرد.