گروه سیاسی- رجانیوز: آیت‌الله علم‌الهدی نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی و امام جمعه ی مشهد صبح امروز در نشست فصلی ائمه جمعه خراسان رضوی که در محل دفتر نمایندگی شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه در این استان برگزار شد، به بیان نکات مهمی پیرامون نقش ائمه جمعه در جنگ نرم پرداخت.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: جامعه یک جامعه بحرانی است و در هر مقطعی ما با بحران خاصی روبرو هستیم که طبیعتا مدیریت این بحران بر حسب موقعیتی که ائمه جمعه در ارتباطات اجتماعی با مردم دارند، به عهده آن‌ها است.

اگر ما وظیفه خود را در این بحران‌ها به درستی انجام دهیم، چه بسا اصل بحران در کشور مدیریت شود اما اگر ما کوتاهی کردیم، این بحران توسط دستگاه‌های اجرایی و قضایی شاید قابل مدیریت نباشد. جامعه ما یک جامعه باز سیاسی است و این آزادی گسترده‌ای که هر کس در هر گوشه‌ای چه در فضای مجازی، چه در فضای حقیقی هر نوع حرف و سخنی را می‌تواند ارائه داده و هر اندیشه خامی را در منظر عموم قرار دهد و در حرکات مختلف مدیریتی جامعه ما نیز در نفوذ انگیزه‌های سیاسی هیچ مانعی وجود ندارد، طبیعی است که اگر این بحران‌ها از طرف یک محور اجتماعی مدیریت نشود، بحران در سایر جریان‌های اجتماعی قابل مدیریت نیست.

ما امروز با وجود مشکلات داخلی و خارجی، هر روز نوع برخورد استکبار با مردم و نظام و رهبری ما شکل تازه‌ای به خود می‌گیرد. این نکته از نظر شما اندیشمندان قابل تأمل و توجه است. اگر ما روند ثابتی را در حوزه کارگزاری نظام‌مان با استکبار داشته باشیم، طبیعی است که شاید این فرصت را به استکبار ندهیم که در هر موقعیتی با یک شگرد تازه با ما تقابل داشته باشد. اشکال بزرگ این است که برخوردهای ما با استکبار یکنواخت نبوده و او بر همین اساس در هر زمان به شگرد تازه‌ای متوسل می‌شود.

اصولا یکی از برکات رهبری و ولایت در این نظام ولایی این است که در جبهه تقابل با دشمن، فرماندهی مربوط به مقام ولایت است. رهبر معظم انقلاب از زمان امام بزرگوار، خطی را در استکبار ستیزی پیش گرفته‌اند و همچنان در آن خط جلو می‌روند اما متأسفانه در عرصه‌های مختلف مدیریت نظام این خط آن‌طور که باید و شاید با آن قاطعیت رهبری پیگیری نمی‌شود و به همین دلیل روزنه امیدی برای دشمن به وجود می‌آورد.

اگر این بحران از طرف نهاد امامت جمعه مدیریت نشود، مشکلاتی به وجود می‌آورد که حداقل آن‌ها، برخورد انفعالی با دشمن است. گاهی استکبار در برخی لابی‌های سیاسی شگردهایی در پیش می‌گیرد اما این لابی‌ها برای آن‌ها اطمینان‌بخش نیست؛ چون می‌داند لابی آن‌ها با یک عتاب رهبر معظم انقلاب و با تدبیر ایشان سقوط کرده و از بین می‌رود.

دشمن همه چیز را می‌تواند پیش‌بینی کند اما این‌که بصیرت نافذ و حکمت رهبر معظم انقلاب قصه شگرد آن‌ها را به کجا می‌کشاند، برای دشمن نامعلوم است. جای هیچ شبهه‌ای نیست که دشمن لابی‌هایی را با برخی مدیران نظام انجام می‌دهد و این برای ما بحران ایجاد می‌کند، نیست. از همین رو ائمه جمعه باید سطح بصیرت خود را نسبت به خط ولایت کاملا چک کنند و هر چند وقت یک‌بار ببینند آیا در حدی هستند که خط رهبری را تشخیص داده و همان را در جامعه پیاده کنند؟

این که ما منتظر باشیم رهبر معظم انقلاب یک مطلبی را امر کنند و ما امر ایشان را اطاعت کنیم، کفایت نمی‌کند. ما به عنوان کسانی که در موقعیت خاصی از ارتباطات اجتماعی نظام قرار داریم باید حوزه بصیرت‌مان به جایی برسد که چنان ذوب در ولایت باشیم که راهبرد ایشان کاملا برای ما مشخص باشد و قبل از امر ایشان، خودمان به میدان بیاییم. شما می‌بینید که در جنگ‌های سخت هم نمی‌شود یک سرباز بایستد و جلو آمدن دشمن را ببیند و فقط منتظر باشد که فرمانده به او بگوید با چه مختصاتی دفاع کند.

رهبر معظم انقلاب خط را مشخص کرده‌اند و اگر ما از موقعیت مدنظر ایشان جلوتر برویم، خودشان ما را عقب می‌کشند. ما باید حواس‌مان باشد که از مسائل روز کشور عقب نیفتیم. این خطری است که متوجه ائمه جمعه است. اگر خدای ناکرده ما عقب بیفتیم، دشمن چند برابر پیشروی می‌کند. شما دوران جبهه را گذرانده‌اید و می‌دانید که اگر دشمن پیش‌روی کند، برای بازپس‌گیری موقعیت‌مان از دشمن باید هزینه فراوان بدهیم.

ضربه مهلک در دفاع مقدس را ما در جریان فرماندهی بنی‌صدر ملعون بر کل قوا خوردیم که دشمن خیلی از موقعیت‌های استراتژیک ما را گرفت و وقتی ما می‌خواستیم این مناطق را پس بگیریم، شهدای زیادی دادیم. در جنگ نرم هم اگر ما کوچک‌ترین کوتاهی یا تعمدی بورزیم، دشمن موقعیت‌ها را از ما می‌گیرد. به هر قیمتی باید جلوی دشمن بایستیم و به طرف آن‌ها حمله کنیم تا موقعیت‌های فرهنگی نظام را از دست ندهیم.

وقتی دشمن دین را از زیر پای جوانان بکشد، ما موقعیت‌های زیادی را از دست می‌دهیم. الآن دیگر دشمنان در حدی نیستند که بخواهند مراکز فسادی را در پایتخت و یا مراکز استان‌ها تشکیل دهند؛ امروز بحث‌شان این است که مراکز فسق و فجور را به مناطق کوچک و روستاها بکشانند. اگر ما جوانان‌مان از از دست بدهیم، باید هزینه فراوان بدهیم. البته جنگ هزینه دارد و یا حیثیتش را کاملا هدف قرار می‌دهند و یا به او بد و بیراه می‌گویند اما اگر انسان بخواهد این مسائل را مورد توجه قرار دهد، نمی‌تواند وارد عرصه جنگ شود و در نتیجه دشمن پیش‌روی می‌کند.

اگر ما آبرویی داریم، این آبرو مربوط به ارباب ما است. مردمی که مورد هدف دشمن قرار گرفته‌اند، به ائمه(ع) توجه دارند. ما نوکر اربابی هستیم که مردم به سبب ارادت به آن ارباب ما را می‌خواهند. پس این آبرو را باید خرج همان ارباب کنیم؛ نمی‌توانیم وسط میدان نیاییم که مبادا به ما اهانت کنند.

در سیاست خارجی دو سه سال اخیر، اگر رهبر معظم انقلاب فضا را مدیریت نمی‌کردند، ما موقعیت‌های زیادی را از دست می‌د‌ادیم. یکی از عناصر غربی وابسته به آمریکا اخیرا گفته است «اگر وضعی که امروز در کشور به وجود آمده اگر در زمان مصدق به وجود می‌آمد، مصدق از غصه دق می‌کرد.» آن هم مصدقی که ما می‌گوییم در برابر انقلاب اسلامی اصلا عددی نیست.

ما امروز در یک مثلث شوم همه چیز اقتصادمان را از دست داده‌ایم که یکی از اضلاع آن برجام است

از روز اول گفتند تا تحریم‌ها برداشته نشود، مشکلات اقتصادی پابرجا است. اصلا اصل مذاکرات به عنوان خط دولت فعلی برای حل مشکلات اقتصادی، رفع تحریم‌ها بود و مسئولان می‌گفتند تحریم‌ها برداشته می‌شود اما امروز می‌کویند «اصلا ما برای رفع تحریم‌ها برجام را امضا نکردیم.» پس شما سر مردم را کلاه گذاشتید؟ این حرف‌هایی که زدید، دروغ بود؟

قرارداد FATF نمونه دیگری است که کار را به مرحله خود تحریمی رسانده است و یکی از شعبات بانک ملت به قرارگاه خاتم‌الأنبیاء می‌گوید شما در لیست تحریمی هستید و ما نمی‌توانیم با شما رابطه اقتصادی داشته باشیم. پشت سرش هم بانک سپه به برخی نهادهای نظام گفته ما با شما ارتباط نخواهیم داشت. بانک‌های ما دارند خودمان را تحریم می‌کنند.

بدتر از این‌ها قراردادهای نفتی است. شاه وقتی نفت 20 سال ایران را به آمریکا فروخت، ما در همه‌جا اعتراض کردیم. امروز دارند با شرکت‌های آمریکایی و فرانسوی قرارداد می‌بندند که آن‌ها ملکیت چاه نفت‌مان را در اختیار بگیرند. چنین کاری جز در عربستان سعودی اتفاق نیفتاده است. خدا ان‌شاءالله به نمایندگان مجلس انصاف بدهد که دقیقا کاری که در قبال برجام انجام دادند، همان شگرد را دارند در این مسأله به کار می‌گیرند. معترضان را ساکت می‌کنند و همان توطئه برجام را پیاده می‌کنند.

دشمن شگردی را به کار می‌گیرد که اگر بنا شد رهبر معظم انقلاب و طلبه‌های سربازشان بخواهند کاری انجام دهند، این‌ها نتوانند کاری انجام دهند. رهبر معظم انقلاب چندبار به بنده فرموده‌اند «هرچه به نظرتان خلاف رسید بگو اما التهاب در مردم ایجاد نکنید.» مردم را نگران نکنید اما در عین حل با بیانی که التهاب ایجاد نکند، مردم را نسبت به این مشکلاتی آگاه کنیم که در کشور اتفاق می‌افتد. ما نباید آرام بگیریم چرا که در درگاه وجود اقدس امام زمان(عج) مسئول هستیم. ما چه جوابی برای حضرت داریم؟

تریبون نماز جمعه تریبون خدمت و دفاع از دین است. تریبون دفاع شخصی نیست. بنده نباید تریبون نماز جمعه را برای خودمان استخدام کنم. در همه حملاتی که در مطبوعات و پایگاه‌های اطلاع‌رسانی علیه ما شروع کردند، آیا درست است که بنده بخواهم از تریبون نماز جمعه برای خودم استفاده کنم؟ ما در جنگ قرار داریم و اگر نابود هم شویم از تریبون نماز جمعه برای دفاع از خود استفاده نمی‌کنیم.

ما روایت داریم «لیس للاسلام الا رییس واحد» این‌که ما بخواهیم حتی از افراد منتسب به ایشان در تریبون نماز جمعه دفاع کنیم، آن را به حساب مسائل شخصی می‌گذارند. مطلب باید پیگیری شود اما از شخص دفاع نشود. همه کار دشمن این است که یک حرف فرهنگی را به اسم شخصی بزند و با سرکوب آن شخص، موضوع فرهنگی را هم سرکوب کند. ما نباید آب به آسیاب دشمن بریزیم. دشمن می‌خواهد از دو قطبی کردن جامعه بهره‌برداری کند.

بحث بنده این بوده که هر لفظی بار فرهنگی خودش را دارد. بار فرهنگی لفظ «گردشگری» با «زیارت» متفاوت است و مشهد مقدس هم شهر زیارت است. این اصل حرف ما بود. زیارت هم شئونی دارد. ما مسأله کنسرت را به عنوان یکی از مصادیق گردشگری مطرح کردیم اما آن‌ها آمدند به همین یک مصداق پر و بال دادند و نتیجه‌اش این بوده که قشر لائیک بی‌بندوبار کشور را منسجم کنند و به دنبال خودشان راه بیندازند. آن‌ها می‌خواهند کسی که در برابر هدف‌شان ایستادگی می‌کنند، مورد حمله قرار دهند. روزی که بنده این حرف را زدم، اول رسانه‌های خارجی شروع به حمله کردند.

کسانی که خود را پاسدار اخلاق می‌دانند، چرا در این قضیه ساکت شدند و نیامدند اصل قضیه را پیگیری کنند. اگر بخواهیم صبر کنیم تا خود رهبر انقلاب وارد چنین مسائلی شوند، مثل این است که سرباز جا را خالی کند تا دشمن به خود فرمانده برسد. این اشتباه است.