خبر نامه شب تاب در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود – از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت.
آخوند علم الهدی، بسیجیهای مغزشویی شده چفیه برگردن را مزد میدهد تا دربرابر دوربین بر دستهای او بوسه زنند!
مبوس جز لب معشوق و جامِ می، حافظ!
که “دستِ زهدفروشان” خطاست بوسیدن
این زاهدان ریایی دنیاپرست دین فروش، مال مردم و بیت المال و حق الناس را گواراتر از عرق سگی بالا میکشند و خم به ابرو نمی آرند! آیا باید دست چنین مارمولکهایی را بوسید؟ مارمولکهای هفت خط و عنکبوتهای چسبیده به جیفه دنیا. به فرموده حافظ لسان الغیب:
“فقیه مدرسه” دی مست بود و فتوا داد- که مِی حرام، ولی به ز مالِ اوقاف است.
