تازه ها از سینمای”وطنی”

قرار است کمال تبریزی برروی تم مداحی و مداحان یک فیلم کمدی تهیه کند. معلوم نیست برای سینما یا بصورت سریال تلویزیونی. کمال تبریزی بیشتر درجستجوی طرح چهره های جدید و سوژه های تازه است.

محسن یزدی مدیر مرکز مستند فیلم سوره درباره قرار گرفتن مستندسازی در راستای اهداف فرهنگی نظام و انقلاب گفت: ما نسلی را داریم که معتقد به انقلاب هستند و به تریج در این چند ساله رشد کرده اند، قوی شدند و مستندهای بسیارخوبی را هم ساختند، منتها جبهه روشنفکری به جهت اینکه تا کنون از تریبون های بیشتری برخوردار بوده است بیشتر خودش را معرفی کرده است. البته در چند سال اخیر که رسانه های انقلابی قوی تر شده اند قطعا بیشتر مستندسازان معتقد و آنان که برای انقلاب دلشان می تپد را خواهیم دید.

به گزارش بولتن نیوز، وی افزود: نکته این است که افراد علاقمند به منافع ملی، کشور و منافع مردم جمعیت بیشتری نسبت به مستندسازان دیگر دارند اما از این پتانسیل در حوزه مستند استفاده نکردیم در حالی که ما باید از این پتانسیل خوب استفاده  کنیم.
یزدی تاکید کرد: یکی از دلایل استفاده نکردن از این پتانسیل به این بر می گردد که جایی برای پخش نداریم و از آن سو هم تلویزیون را جدی نگرفتیم. باید مستندهای  تلویزیونی را جدی بگیریم و مسائل خود را با مستندهای تلویزیونی که بهتر می توانیم نشان دهیم قوی تر کنیم.
مدیر مرکز مستند سوره درباره واژه ولنگاری فرهنگی که مقام معظم رهبری فرمودند و نقش مستند در رفع این ولنگاری اظهار کرد: ولنگاری فرهنگی را هنرمند نباید پاسخ دهد بلکه باید مدیر جوابگو باشد. اما به نظر من هم کسانی که کار بد می سازند و هم کسانی که کار خوب نمی سازند باید مواخذه شوند . ظرفیت و سوژه های خوبی در حوزه مستند داریم که می توانیم در این حوزه کار کنیم.

یزدی در ادامه خاطر نشان کرد: ولنگاری فرهنگی به دلیل نبود کار درست است یعنی خودی ها باید به خودشان بیایند، درست کار کنند و از سوژه های مختلف و ظرفیت مستندسازی که در حال حاضر کم هم نیست استفاده کنند. اگر از این ظرفیت و سوژه های مختلف استفاده نکنیم ولنگاری فرهنگی همچنان ادامه می یابد. ولنگاری فرهنگی فقط این نیست که کار بد تولید می شود بلکه این است که کار خوب هم تولید نمی شود و با یک جور ولوشوی فرهنگی روبرو هستیم که هر کس برای خود و با نیت های مختلف کار انجام می دهد که این اتفاق بدی است.
وی درباره برنامه مرکز مستند سوره و حوزه هنری برای پیشرفت حوزه مستند در راستای اهداف فرهنگی نظام عنوان کرد: شعار اصلی ما پیوند مستند با منافع ملی است و به دنبال پیگیری جدی این شعار هستیم. از طرف دیگر ما معتقد هستیم که باید مستند تلویزیونی را تقویت کنیم.از این نوع مستند در حال حاضر به عنوان یک مساله پست و بی ارزش نامبرده می شود اما ما مستند خوب تلویزیونی داریم یعنی مستندهایی که در تلویزیون پخش شود و ساختار مشخصی از نظر فرم دارد. مستند تلویزونی باید تقویت شود چون از نظر من با این مستند خیلی از حرف ها را می شود زد و به نظر من این شعار تحقق منافع ملی بیشتر با مستند تلویزیونی محقق می شود.
یزدی ادامه داد: شبکه های فارسی زبان خارجی تمام تاثیرشان روی ما به واسطه مستندهای تلویزیونی است اما ما این مستندها را دست کم گرفته ایم و در مراکز حرفه ای ما مستندهای تلویزیونی تحقیر می شود. باید مستندهای تلویزیونی را تقویت کنیم. ما دوست داریم که این اتفاق بیفتد و این کار در حال انجام است.

وی درباره آینده سینمای مستند بیان کرد: باید به آینده مستند امیدوار باشیم چون در حوزه مستند ظرفیتهای بسیار زیادی داریم که البته برخی از آن ها به سبب شبکه های افق و موسساتی مثل اوج که در این حوزه موثر بوده اند تقویت شدند و بیشتر هم باید تقویت شوند.
یزدی در پایان گفت: انشاالله مرکز مستند هم بتواند در مسیر تربیت جوانان مستندساز  و فیلم های موثرانقلابی قدم بردارد.

 

از سوی دیگر حدیث میرامینی بازیگر جوان سینما، تئاتر و تلویزیون است که اولین‌بار در سریال «هویت» بازی کرد، اما با سریال «دلنوازان» به شهرت رسید. او پله‌های ترقی را خیلی زود و سریع طی کرد و اکنون در فیلم سینمایی «عادت نمی‌کنیم» بر پرده سینماها حضور دارد.

گفت‌وگوی ما با این بازیگر جوان را در ادامه می‌خوانید.
کار کردن با آقای ابراهیمیان چگونه بود؟ چطور برای بازی در این نقش به ایشان معرفی شدید؟
فوق‌العاده بود. ایشان برای من فیلمنامه را فرستادند که وقتی آن را خواندم خیلی دوستش داشتم. از نزدیک هم با ایشان آشنا بودم و می‌دانستم آدم بسیار خلاق، خوش ذوق و با اخلاقی است. بنابراین هر چند نقشم کوتاه بود، اما با توجه به عوامل گروه، فیلمنامه و… این کار را پذیرفتم. حتی نقشم آنقدر کوتاه است که می‌توان گفت به نوعی مهمان این کارم…
وقتی فیلمنامه را خواندید و متوجه روحیات شخصیت دختر دانشجو شدید، اولین مواجهه‌تان با این نقش چگونه بود و چه برداشتی از این شخصیت داشتید؟
وقتی فیلمنامه را می‌خواندم تا اواسط داستان تصورم این بود که این کاراکتر وسیله‌ای است برای ادامه دادن قصه، اما هر چه جلوتر می‌رفتم این شخصیت برایم پیچیده می‌شد. در واقع بازی کردن دو پهلوی این کاراکتر برایم جذاب بود. چون در ابتدا فکر می‌کنیم که خیلی ساده است، اما این تمام ماجرا نیست و… من پیچیدگی این شخصیت را دوست داشتم.
یعنی اگر بازیگران مقابل تان چهره‌هایی مانند (هدیه تهرانی، محمدرضا فروتن، ساره بیات و حمیدرضا آذرنگ) و آقای ابراهیمیان هم کارگردان کار نبودند، باز هم این نقش را می‌پذیرفتید؟
خب، هر بازیگری برای انتخابی که می‌کند معیارهای خودش را دارد. من هم برای پذیرش این نقش دلایل متعددی اعم از کارگردان، بازیگران کار و… را دارم.
قبل از بازی آیا به دنبال ما به ازای بیرونی برای نقش هم بودید که از او الگوبرداری کنید؟
ببینید این یک بحث کلی است که در واقع روش کلی هر بازیگری برای ایفای یک نقش را شامل می‌شود، اما واقعا فشردگی کار ما به قدری زیاد است که معمولا فرصت این کار را نداریم. در چنین مواردی باید از بانک عاطفی مان استفاده کنیم. یعنی در روند زندگی‌مان اتفاقاتی می‌افتد که از آنها الگو برداری و ذخیره شان می‌کنیم تا در چنین مواردی از آنها استفاده کنیم.
بازی در کنار بازیگران چهره چه تجربه‌ای برایتان داشت؟
خیلی لذت‌بخش بود. قطعا وقتی در کنار بازیگران باتجربه و حرفه‌ای قرار می‌گیرید آرامش خاطری پیدا می‌کنید که درگیر خیلی از مسائل نمی‌شوید و همین روی بازی‌تان تاثیر می‌گذارد.
بازی در کنارشان برایتان ترسناک نبود؟
(می‌خندد) ترس ندارد که، افتخار دارد. همه بازیگرها کار می‌کنند که به اینجا برسند. ضمن این که من جزو بازیگران خوش شانسی بودم که عموما با بازیگران خوب و پیشکسوت بازی کردم.
«عادت نمی‌کنیم» را خیلی راحت می‌توان در زمره فیلم‌های سینمای بدنه قرار داد. چون نمادهای این سینما را دارد. تعریف خود شما از این فیلم چیست؟
من کلا سینمای درام و اجتماعی را دوست دارم. چون فکر می‌کنم لازمه هر جامعه‌ای این است که در کنار تمام گونه‌هایش گونه اجتماعی هم داشته باشد.
ژانر اجتماعی به اعتقاد من ثبت‌کننده رویدادها و وقایعی است که در هر دوره از تاریخ در جامعه‌ای می‌افتد. «عادت نمی‌کنیم» هم داستان خوبی داشت و سارا سلطانی فیلمنامه‌نویس توانایی است. در کل با توجه به خط اصلی داستان و عوامل مجموعه این کار، کار آبرومندی شده که الان متاسفانه کمتر در سینما دیده می‌شود.