غلامحسین کرباسچی شهردار اسبق تهران به عنوان یک ساختار شکن در نطع سیاسی ایران چهره ناشناخته ای نیست. اگرچه با غلبه غوغاسالاران مدتهاست در سایه قرار دارد. روزنامه وقایع اتفاقیه گفتگویی بااو ترتیب داده که درزیر منعکس شده است
شما را ساختار شکن معرفی می کنند!
کرباسچی: زمانی یک عدهای جرائمی را مرتکب میشوند یا نقطه ضعفهایی دارند که مخالفانشان از این نقطه ضعفها استفاده میکنند. ولی وقتی هیچ نقطه ضعفی را از طرف نمیتوانند پیدا کنند، مسائل مبهمی را مطرح میکنند مثل ساختارشکنی. ساختارشکنی چیست؟ ساختار اصلا چیست؟ وقتی یک نفری میگوید من اصول بنیادی نظام را قبول دارم، در این نظام عمرم را گذاشتم و کار کردم و هیچگاه در هیچ جایی اگر از من خواستند که کاری انجام دهد دریغ نکردهام، یعنی ساختارشکنی؟ اگر اینها ساختارشکنی است، اتهام زنندگان، ساختار را حفظ میکنند مثلا؟ درست است که یک تحلیلها و اختلاف عقاید سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی وجود دارد اما این اختلاف عقیده ساختارشکنی نیست. متهم کردن یکدیگر به ساختارشکنی هدف تبلیغاتی دارد. نگرانی من هم این بود که با این اختلاف افکنی و عَداوت و کینه به هیچ جا نمیرسیم و ممکن است جامعه را به دو بخش تقسیم کنیم که خشونتهای غیرقابل کنترلی را در کشور به وجود بیاورد و ممکن است گسستهایی که با این دشمنیها به وجود میآید، غیرقابل کنترل باشد.
– چرا این همه علیه آیتالله هاشمی هجمه میشود؟
کرباسچی: آیتالله هاشمی چهرهای نیست که با این تبلیغات بتوان ارزشهای او را تخریب کرد. ما اسم او را از سال 41 شنیدهایم و از بسیاری از کسانی که امروز زیاد حرف میزنند و شاید آن روزها اصلا به دنیا هم نیامده بودند، جلوتر حرکت میکرده است. در حال حاضر هم فکر و عقاید او برای جمهوری اسلامی از خیلی از منتقدانش جلوتر است و چیزهایی را میبیند که خیلی از اندیشههای ساده، آنها را نمیبینند. کسانی که از یک جناح خاصی هستند یا ماموریتی از عدهای برای تخریب ایشان دارند، در جامعه جایی ندارند و خوشبختانه وجدان عمومی و آشناییهای سیاسی کشور در حدی است که با این تخریبها، چهره ایشان از بین نمیرود.
ما فکر میکنیم به مشکلات و معضلات کشور باید در یک جبهه واحدی پرداخته شود و به همین دلیل هم به سمت اصلاحات گرایش داریم. اگر زمانی هم فکر کنیم که باید یک نوع رقابت درون جریان اصلاحات شکل بگیرد، کارگزاران میتواند مستقل هم باشد.
– نقاط ضعف دولت؟
کرباسچی: هیچوقت نمیتوان گفت که یک دولت، هیچ عیب و نقصی ندارد. درست است که بخشی از کمبودهایی که در حال حاضر در دولت وجود دارد، مربوط به مشکلات گذشته است اما به نظر من بخشی از مشکلات کنونی دولت برمیگردد به نبود تحرک کاری لازم در مجموعه دولت. ما الان به لحاظ نظری و تئوری راه دولت را راه درستی میدانیم که در اقتصاد و سیاست خارجی و فرهنگی درست است اما به لحاظ عملی دولت باید تحرک بیشتری را در مجموعه خودش بدمد و سعی کند برنامه هایش را با سرعت و توانمندی بیشتری پیش ببرد. اگر برای رسیدن به این مهم باید تغییری در دولت داده شود بهتر است که این اتفاق بیفتد وگرنه وزرا و دیگر اعضای کابینه باید این تحرک را ایجاد کنند. شاید این کم تحرکی به خاطر مذاکرات سخت هستهای بود که انرژی دولت را گرفت اما باید این انرژی را در بقیه سطوح دولت دمید.
– مسئله حصر و وعده های روحانی؟
کرباسچی: تا جایی که من میدانم تمایل دولت بر این است که این موضوع حل شود. نمیتوانیم بگوییم که وضعیت محصورین و زندانیان سیاسی مثل شرایط آغاز به کار دولت یازدهم است. قطعا شرایط برای آنها شرایط بهتری شده است. اما این که این مسئله به صورت کامل حل شود در دست دولت نیست. اگر دولت بخواهد این مسئله را بدون ملاحظات دنبال کند و بعضی از موانع سیاسی را در نظر نگیرد، وضعیتی پیش میآید که برای دولت و خود محصورین خوب نیست. بحث حصر به یک سری مسائل ساختاری برمیگردد که با توجه به همین مسائل باید کشور را مدیریت کرد. ما اگر بتوانیم در سطح ملی شکافهایی را که در دولت نهم و دهم ایجاد شد، این زخم را التیام دهیم و یک نوع خوشبینی ملی به وجود بیاید، مسئله حصر هم قابل حل است. رفع حصر فقط محدود به دولت نیست و نمیشود از دولت در این زمینه توقع مالایطاق داشت. بخشی از این موضوع به اختلاف نظرهای سیاسی برمیگردد که هنوز نتوانستهاند به دیدگاه وحدت ملی برای حل این موضوع برسند.