هفتهها پس از انتشار شایعاتی درباره غیبت حسین فریدون، برادر و دستیار ویژه حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در هیئت دولت یا در کنار آقای روحانی، امروز عکسی از او در سخنرانی رئیس جمهور ایران در ارومیه منتشر شده است.
در این عکس آقای فریدون در کنار اعضای دولت ایران هنگام سخرانی حسن روحانی در جمع “علما، ایثارگان و برگزیدگان” آذربایجان غربی دیده میشود.
غیبت دو ماهه آقای فریدون که از زمان روی کار آمدن آقای روحانی همواره در مراسم رسمی و نشستهای هیئت دولت در کنار برادرش و همچنین در جریان مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ حضور داشت، شایعات زیادی در پی داشت.
از جمله سایت خبری سحام نیوز، از رسانههای منتقد حکومت ایران، از قول منابع نامعلوم نوشت که آیتالله علی خامنهای، رهبر ایران دستور داده است تغییراتی در دولت داده شود. به ادعای سحامنیوز آیتالله خامنهای مشخصا خواهان کنار گذاشتن محمد نهاوندیان، رئیس دفتر رئیس جمهور و حسین فریدون از دولت شده بود.
اما پرویز اسماعیلی، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر ریاست جمهوری این ادعا را “خبرسازی و جعل خبر” خواند و آن را “در امتداد سناریوی رسانه های معاند برای دوقطبی سازی و خط تقابل”دانست.
شایعات در خصوص غیبت آقای فریدون تا جایی بالا گرفت که گفته شد ممکن است که او بازداشت شده باشد.
هفته گذشته محمد جعفر منتظری، دادستان کل کشور در واکنش به سئوالی درباره بازداشت احتمالی حسین فریدون سکوت کرد و هیچ پاسخی نداد. اما بار دیگر نهاد ریاست جمهوری این خبر را تکذیب کرد.
پیش از آن روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد تیتر روی جلد یکی از شماره خود را به غیبت آقای فریدون اختصاص داد.
در مطلب آفتاب یزد با تیتر”حسین فریدون، دقیقا کجایی؟” آمده بود: “بیش از دو ماه است که صندلی حسین فریدون در جلسات هیئت دولت در حال خاک خوردن و عاری از هر بنی بشری است. همین یک کرسی خالی، جرقهای در اذهان ایجاد کرد که برادر کوچکتر رئیسجمهور که همچون سایه ای همواره به تعقیب وی میپرداخت، کجاست و چرا در این جلسات شرکت نمیکند.”
آفتاب یزد انی سئوال را مطرح کرده بود: “چطور ‘فریدونی’ که زمانی به دلیل حضور دائمی و پررنگ در کنار حسن روحانی به سوژه رسانهها مبدل شده و حتی به واسطه این حضور سایهوارش دستمایه کلان دلواپسان بود، این روزها در هیچ نشست رسمی حضور ندارد؟”
حسین فریدون، در سالهای ابتدایی پس از انقلاب ایران فرماندار نیشابور و سپس کرج شد و بعد از آن هم به مدت ۸ سال سفیر ایران در مالزی و چندی نیز از سفیران ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک بود.
او در سالهای پیش از انتخاب آقای روحانی به ریاست جمهوری، مشاور او در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.