جمعه , ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
صفحه اول » بین المللی » «طی یک دستور» مک‌مستر که 54 سال دارد و هنوز در ارتش خدمت می‌کند، مشاور امنیت ملی شد.

«طی یک دستور» مک‌مستر که 54 سال دارد و هنوز در ارتش خدمت می‌کند، مشاور امنیت ملی شد.

 

طبیعتا بهترین گزینه برای پست حساس مشاور امنیت ملی یک ژنرال چهار ستاره بازنشسته است اما از آنجا که هیچ‌ ژنرالی حاضر به قبول این جایگاه در دولت ترامپ نبودند، لذا «طی یک دستور» مک‌مستر که 54 سال دارد و هنوز در ارتش خدمت می‌کند، مشاور امنیت ملی شد.

سرویس جهان مشرق مشاور امنیت ملی یعنی کسی که در سخت‌ترین مواقع بحران، بهترین تصمیم را برای دولت اتخاذ می‌کند. وی باید این تصمیمات و نظرات خود را با این چند نفر در میان بگذارد: جارد کوشنر، مایک پنس، استیو بنون، «راینس پیرباس» رییس کارکنان کاخ سفید، و «استفن میلر» مشاور سیاسی ترامپ. حالا ایجاد یک کانون تمرکز و همنظری در میان پنس و پیرباس محافظه‌کار، بنون پوپولیست، میلر راست‌گرای افراطی، و کوشنر لابی‌گر کلاش نه تنها کاری بسیار سخت که تقریبا محتمل نیست. از سوی دیگر، سر و کله زدن با رییس‌جمهوری که بقول «رابرت بی‌یر» تحلیلگر سابق سازمان CIA‌ اخلاق و رفتارش در 70 سالگی دیگر قابل تغییر نیست و کاخ سفید را همچون برنامه «کارآموز» خود می‌بیند، امری بسیار مشکل است.

دریاسالار « رابرت هاروارد» را می‌توان یکی از باتجربه‌ترین فرماندهان نظامی ارتش آمریکا طی دهه‌ اخیر دانست. وی در پیچیده‌ترین عملیات‌های برون‌مرزی حضور داشته و کوله‌باری از تجربه را با خود دارد. تجربه قائم مقامی «ستاد مشترک عملیات‌ ویژه» (JSOC) را داشته و به عنوان مسئول مستقیم واحدهای ضدتروریستی «بلک اوپس» فعالیت کرده است که از آن دست می‌توان به «نیروی دلتا»ی نیروی زمینی و گروه SEAL در نیروی دریایی اشاره کرد. همچنین، به مدت 6 سال در افغانستان و عراق بوده است.

رابرت هاروارد

وقتی پست حساس و پیچیده‌ مشاور امنیت ملی از سوی پرزیدنت ترامپ به هاروارد پیشنهاد شد، نپذیرفت. او اعلام کرد که به دلیل پاره‌ای از مشکلات قادر به قبول این منصب حساس نیست. اما حقیقت این است که هاروارد می‌دانست که با قبول این منصب، در حقیقت خطرناک‌ترین شغل دنیا را برگزیده است. پیش از او، سپهبد «مایکل فلین» که رییس سابق ستاد مشترک عملیات ویژه بود این پست را قبول کرد و پس از اینکه به مدت یک‌ ماه مشاور امنیت ملی ترامپ بود، استعفا داد. دلایل آن هر چه که بود، به پیچیدگی این شغل برمی‌گردد

.

مایک فلین در کنار ترامپ

کافی است که نگاهی به حلقه اطرافیان ترامپ کنیم. حلقه «جارد کوشنر» داماد ترامپ، «مایک پنس» معاون اول ترامپ، «کلیان کانوی» و «استیو بنون» مشاوران ترامپ. کوشنر که با ریشه یهودی خود و علقه‌ای که در میان وی و لابی‌های قدرتمند صهیونیسم وجود دارد، اهل بازی‌های خطرناک در سطوح بالای پشت پرده سیاست است و به کمک لابی‌های حامی‌اش، رقبای بسیاری را از صحنه کنار می‌زند. پنس هم پل ارتباطی بین ترامپ و دانه‌درشت‌های هر دو حزب برای چکش‌کاری لوایح پیشنهادی‌اش است و با نفوذی که در بین ریش‌سفیدان حزب دارد، از قدرت بالایی برای خنثی کردن برنامه‌های مخالفان برخوردار است. کانوی، نیز چندین سال تجربه مشاوره و طراحی بازی برای مردم را به نفع حزب جمهوریخواه به همراه دارد و به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل پیروزی ترامپ در انتخابات شناخته می‌شود. بنون هم یک پوپولیست تمام‌عیار است که رسانه‌های پرونده‌ساز را در دستان خود دارد. آن دسته رسانه‌های زرد و باج‌بگیر از طیف «بریتبارت». اما همه این افراد، یک وجه مشترک دارند و آن هم نژادپرستی، مسلمان‌ستیزی، و ایران‌ستیزی‌شان است. نگاه یک مشاور امنیت ملی، نگاه یک شخص کاملا سیاست‌دان و پخته باید باشد که نفس رفتار سیاسی‌اش حتی اگر مسلمان‌ستیزانه باشد، اما در لفافه سیاست‌بازی‌هایش تحقق می‌یابد که این با نگاه و رفتار حلقه ترامپ همخوانی ندارد.

 سه نفر از اعضای حلقه نزدیک به ترامپ از راست به چپ: بنون، پیرباس، و پنس

مشاور امنیت ملی یعنی کسی که در سخت‌ترین مواقع بحران، بهترین تصمیم را برای دولت اتخاذ می‌کند. وی باید این تصمیمات و نظرات خود را با این چند نفر در میان بگذارد: جارد کوشنر، مایک پنس، استیو بنون، «راینس پیرباس» رییس کارکنان کاخ سفید، و «استفن میلر» مشاور سیاسی ترامپ. حالا ایجاد یک کانون تمرکز و همنظری در میان پنس و پیرباس محافظه‌کار، بنون پوپولیست، میلر راست‌گرای افراطی، و کوشنر لابی‌گر نه تنها کاری بسیار سخت که تقریبا محتمل نیست. از سوی دیگر، سر و کله زدن با رییس‌جمهوری که بقول «رابرت بی‌یر» تحلیلگر سابق سازمان CIA‌ اخلاق و رفتارش در 70 سالگی دیگر قابل تغییر نیست و کاخ سفید را همچون برنامه «کارآموز» خود می‌بیند، امری بسیار مشکل است.

 چهار نفر از افراد حلقه نزدیک به ترامپ / از راست: بنون و کوشنر؛ از چپ: پیرباس و کانوی

منابع آگاه خبر از این داده‌اند که هاروارد از این نگران بوده که در صورت قبول پست، نتواند تیم خود را بر سر کار بیاورد و حلقه اطرافیان ترامپ همان بلایی را بر سر افراد او بیاورند که بر سر عضو ارشد تیم مایک فلین -مشاور امنیتی سابق- یعنی «کی. تی. مک فارلند» آوردند و او را برکنار نمودند. البته یک علت دیگر هم دخیل بود و آن این بود که چندی قبل از آن، ترامپ رسما یک پوپولیست زد و بندچی نژادپرست به نام بنون را به عنوان یکی از اعضای ارشد کمیته قواعد شورای امنیت ملی منصوب کرد. و حالا سوال این است که یک روزنامه‌نگار پرونده‌ساز که خود را استراتژیست می‌داند،  در میان ژنرال‌های 4 ستاره ارتش آمریکا در شورای امنیت ملی چه می‌کند؟

یکی دیگر از دلایلی که ژنرال هاروارد و دیگر ژنرال‌های چهار ستاره پیشنهاد ترامپ را رد کرده‌اند به عبرت گرفتن از سرنوشت ژنرال «جیم جونز» ژنرال بازنشسته چهار ستاره ارتش که مشاور امنیت ملی اوباما بود مربوط است. جونز، به ارائه پیشنهادات و اتخاذ بهترین راهکارها در زمان مناسب در دولت اوباما مشهور بود اما سرانجام توسط حلقه درونی اوباما که با وی مشکل پیدا کرده بودند، از گود حذف شد. مشاور امنیت ملی را می‌توان جزو سه شغل خطرناک و حساس آمریکا دانست اما چیزی که استرس این شغل را در فرد بیشتر می‌کند این است که هر آینه حلقه درونی رییس‌جمهور او را کنار بزند.

«پیتر فیور» عضو شورای امنیت ملی در دولت «جورج دابلیو بوش» معتقد است که مشاور امنیت ملی باید رابطه خود را در سه میدان یا سه قطب محکم حفظ نماید: اول با رییس‌جمهور، دوم با مقامات ارشد کاخ سفید، و سوم با وزرای دولت. او، علت کنار گذاشتن ژنرال جونز را همین می‌داند که وی هیچگاه نتوانست راهی به قلب حلقه درونی اوباما که خییل به وی نزدیک بودند باز کند. همین امر باعث شد که نتواند رابطه صمیمانه‌ای که متضمن اعتمادسازی و موفقیت یک مشاور امنیت ملی است با رییس‌جمهور داشته باشد. این استراتژیست بر این باور است که دولت ترامپ از بُعد نظامی موفق خواهد بود اما از بُعد سنجش ابعاد امنیت ملی دچار مشکل خواهد شد.

نوع مدیریت ترامپ در فضای تجارت تعریف می‌شود و این با سیاق دولت‌داری منطبق نیست. سیاست فضای خودش را دارد. ترامپ علاقه بسیاری به ایجاد رقابت در بین نهادهای دولت دارد تا بدینسویله مراکز قدرت با تولید گزینه‌ها، دست او را آزادتر بگذارند. لذا، با یک رییس‌جمهور غیر قابل پیش‌بینی روبرو خواهیم بود. همین روحیه وی، باعث می‌شود که دوستان در داخل نتوانند برنامه‌هایشان را با دولت منطبق سازند و در خارج نیز، کشورها با یک کشور روبرو هستند که حد و مرز رفتار قابل قبول آن مشخص نیست و این برای یک کشور مدعی هژمون بودن بسیار خطرناک است.

 اکنون نیز ترامپ ژنرال «هربرت ریموند مک مستر»  را به عنوان مشاور امنیت ملی خود انتخاب کرده است که یک ژنرال سه ستاره است. طبیعتا بهترین گزینه برای پست حساس مشاور امنیت ملی یک ژنرال چهار ستاره بازنشسته است اما از آنجایی که هیچکدام از این ژنرال‌های چهار ستاره حاضر به قبول این جایگاه در دولت ترامپ نبودند، لذا «طی یک دستور» مک‌مستر که 54 سال دارد و هنوز در ارتش خدمت می‌کند، به اجبار مشاور امنیت ملی شده است. انتخاب این ژنرال تا حد قابل توجهی عجیب است. چرا که وی پیوسته از منتقدان دولت‌ها بوده، روحیه‌ای سرکش دارد، و همین موضوع مفهوم هرگونه تفاهم بین وی و ترامپ را به خطر می‌اندازد. مشاور امنیت ملی جدید دارای مدکر دکترای تاریخ آمریکا از دانشگاه کارولینای شمالی است. از فعالیت‌های مک‌مستر می‌توان به حضور در جنگ خلیج فارس و جنگ تانکرها اشاره کرد.


منابع:

http://www.politico.com/magazine/story/2017/02/trump-national-security-advisor-most-dangerous-job-washington-214796

http://www.independent.co.uk/news/world/americas/donald-trump-national-security-adviser-hr-mcmaster-michael-flynn-replacement-a7590611.html